reports

Szalone Dni Muzyki 2012 „ROSJA” - 3 dni - 60 koncertów - 950 artystów - 36 660 słuchaczy!

Festiwal Szalone Dni Muzyki 2012 ROSJA dobiegł końca. Genialna twórczość najwybitniejszych rosyjskich kompozytorów, takich jak: Rimski-Korsakow, Czajkowski, Rachmaninow, Prokofiew, Strawiński i Szostakowicz, przyciągnęła rekordową liczbę widzów. Frekwencja w Salach Teatru Wielkiego - Opery Narodowej wyniosła ogółem 94%. W ciągu trzech dni w Teatrze znalazło się 22 960 słuchaczy, w namiocie na Placu Teatralnym 10 650 słuchaczy, natomiast w Akcji Labirynt poprzedzającej festiwal wzięło udział 3050 uczniów i nauczycieli warszawskich szkół podstawowych – w sumie 36 660 uczestników i słuchaczy. Stronę festiwalu odwiedziło ponad 188 000 osób, a profil na Facebooku zdobył ponad 1000 fanów.

Zainteresowanie festiwalem było tak ogromne, że mimo przearanżowania widowni w Sali Tołstoj – dostawienia w nocy, z soboty na niedzielę, 180 krzeseł i wznowienia sprzedaży, bilety skończyły się wczesnym popołudniem w niedzielę. Przez cały weekend przed Teatrem Wielkim - Operą Narodową ustawiały się długie kolejki po bilety i do wejścia – jak przed prawdziwym koncertem rockowym! Tutaj jednak warto podkreślić wyjątkowy przekrój publiczności, niespotykany nigdzie indziej – od najmłodszych, jeszcze w wózkach i nosidełkach niemowlaków, przez młodzież, studentów, aż po osoby starsze. Dzięki głównemu przesłaniu festiwalu: „Muzyka klasyczna jest dla każdego” oraz atmosferze jaką niesie on ze sobą, w salach teatru najliczniejszą grupę tworzyły młode osoby, które nie musiały przystrajać się w krawaty, muszki i eleganckie stroje wieczorowe. Choć byli i tacy.

...wypełniło neogotyckie wnętrze kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Warszawie na półmetku 55. Warszawskiej Jesieni (25 września 2012). Przenoszący w inny wymiar koncert z udziałem znakomitego zespołu Camerata Silesia pod dyrekcją Anny Szostak już można określić mianem jednego z najlepszych tegorocznej edycji.

Ogień. Preludium, psalm i medytacja (2007) Krzysztofa Baculewskiego. Utwór rozpoczęło płomienne brzmienie organów odwołujące się do zdobyczy sonoryzmu, a mroczną atmosferę potęgował chór ze słowami Psalmu 130 De profundis clamavi. W centralnej części partia wokalna o gęstej, polifonicznej fakturze, wysunęła się na pierwszy plan, by po erupcji tam-tamu gwałtowny charakter muzyki spokojnie dogasał w Medytacji. Kompozycja w wykonaniu Cameraty Silesii zarejestrowana jest na nominowanym do nagrody Fryderyk 2012 albumie Krzysztof Baculewski. Utwory Chóralne (DUX 0769).

Powietrze. Landscapes (2011) młodej Ukrainki Anny Korsun (polskie prawykonanie). Krajobrazy to jakby jesienne – pełne szelestów, świstów i szumów kryjących się w głosie zaledwie pięciu wokalistów. Dźwiękowy obraz fantastycznego świata, gest głęboko humanistycznego języka – głoszą zamieszczone w książce programowej komentarze. Na odważnych, skłonnych dać się porwać w wir muzycznego cyklonu czeka nagranie utworu dostępne na profilu myspace artystki (www.myspace.com/annakorsun).

...motywem przewodnim 55. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” (21-29 września 2012). Mowa, śpiew, wypowiedź – elementy te, połączone z nowymi technologiami, doszły do głosu już w pierwszym dniu tegorocznej edycji.

Koncert inauguracyjny w Filharmonii Narodowej otworzyło polskie prawykonanie Uwertury Pittsburskiej (1967) Krzysztofa Pendereckiego, przywołujące czasy królowania sonoryzmu. Efekty znane z utworów na smyczki kompozytor opracował tu na potrzeby symfonicznej orkiestry dętej. To kolejna gratka dla obecnych na Jesieni entuzjastów twórczości Pendereckiego, po ubiegłorocznej pamiętnej prezentacji słuchowiska Brygada śmierci.
Muzyka symfoniczna przemówiła ludzkim głosem w utworze Speakings (2007-08) Jonathana Harvey'a, uhonorowanym Prince Pierre de Monaco Prize. W ostatniej części trylogii zainspirowanej buddyjską ideą oczyszczenia brytyjski kompozytor połączył nagrania głosów poddanych analizie spektralnej z partią instrumentalną (Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Pascala Rophé). Klamrę tej monumentalnej kompozycji, stanowiącej jeden z najmocniejszych punktów programu, stanowiły odgłosy niemowlęcia. Metafora orkiestry – dziecka naśladującego ludzką mowę – matkę? Dyskretne nawiązanie do reinkarnacji?

Dnia 19 maja 2012 roku w Sali Ratuszowej Bürgersaal w niemieckim Ueckermünde odbył się Koncert Laureatów I Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Giulio Perottiego.

Wśród zaproszonych do udziału w koncercie artystów znalazły się dwie studentki Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, a także pianistka Małgorzata Kluźniak-Celińska, związana z od lat z wspomnianą uczelnią. To był koncert, którego nie zapomną długo słuchacze i sami występujący - festiwal młodości, szczęścia, sztuki i niezwykłego kontaktu między artystami i publicznością. Adriana Ferfecka (sopran) błyszczała w arii Rusałki A. Dvoraka, arii Lauretty O mio babbino caro z opery Gianni Schicchi G. Pucciniego oraz w pieśni R. Straussa Cäcilie. W Konkursie Wokalnym Giulio Perottiego w lutym 2011 roku jeszcze jako uczennica PSM II st. w Legnicy wywalczyła I miejsce w swojej grupie wiekowej, jak również otrzymała Nagrodę Specjalną za Najlepszą Interpretację Pieśni Niemieckiej. Jej pewnie prowadzony głos nabrał jeszcze głębi brzmienia od momentu pierwszej edycji konkursu. Wspaniale wypadła Małgorzata Bartkowska (mezzosopran) w arii Charlotty Va! laisse couler mes larmes z opery Werther J. Masseneta, arii Isabeli Cruda sorte z opery Włoszka w Algierze z typowymi rossiniowskimi koloraturami i w pieśni El pano moruno M. de Falla. Małgorzata Bartkowska zwyciężyła w grupie studentów studiów I stopnia (licencjat) oraz została uznana za Najlepszy Mezzosopran Konkursu 2011. Jej interpretacje publiczność nagrodziła gromkim aplauzem.

W koncercie wystąpiła zdobywczyni Nagrody Grand Prix, Nagrody Publiczności oraz Nagrody Specjalnej za Najlepszą Interpretację Pieśni z Kraju Ojczystego, Egipcjanka Fatma Said (sopran), jednoznacznie potwierdzając swój wysoki poziom wokalny. Piękne legato i emocjonalne wykonanie pieśni Liebeslied J. Brahmsa, Lerchengesang R. Schumanna, arii Julii Je veux vivre z opery Romeo i Julia Ch. Gounoda, czy arii Jenny Meine Herren z opery Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny K. Weilla absolutnie zachwyciło słuchaczy. Na repertuar koloraturowy zdecydowała się 18-letnia Friederike Bieber (sopran) ze Strasburga, zwyciężczyni w najmłodszej grupie uczniów średnich szkół muzycznych. Przepięknie i wirtuozowsko zaśpiewana aria Królowej Nocy Der Hölle Rache z Czarodziejskiego fletu W. A. Mozarta, aria Nobles Seigneurs, salut! z Hugenotów G. Meyerbeera, czy Słowik A. Alabiewa pozwalają odważnie myśleć o tej młodej artystce jako o przyszłości niemieckiej wokalistyki. Arię Donny Anny Crudele... / Non mi dir bell'idolo mio z Mozartowskiego Don Giovanniego wykonał Najpiękniejszy Sopran 2011 - Ekaterina Leonova. Niezwykłą muzykalność i cudowną barwę głosu sopranistka zaprezentowała dodatkowo w arii Liu Tu che di gel sei cinta z opery Turandot G. Pucciniego i w arii Amelii Come in quest' ora bruna z opery G. Verdiego Simone Boccanegra. Ekaterina Leonova zdobyła pierwsze miejsce w najstarszej grupie uczniów szkół muzycznych, otrzymała także Nagrodę Specjalną za Najlepszą Interpretację Arii w Finale. Jedyny kontratenor konkursu, laureat drugiej nagrody (po Ekaterinie Leonovej) w swojej grupie oraz Nagrody Specjalnej za Najlepszą Interpretację Arii z Oratorium, Philipp Mathmann z Münster, oczarował swym niezwykłym głosem w ariach Alto Giove N. Porpory, Schafe können sicher weiden z kantaty Was mir behagt, ist nur die muntre Jagd BWV 208 J. S. Bacha oraz If got be for us z Mesjasza G. F. Händla. Artystom towarzyszyła na fortepianie Małgorzata Kluźniak-Celińska, przy której akompaniamencie śpiew musi być prawdziwą przyjemnością.

Koncert Laureatów stanowił przedsmak II Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Giulio Perottiego, który odbędzie się jesienią od 28 września do 4 października 2012 w Ueckermünde.

(inf. nadesłana)