indeks osób (S)

dyrygent; ur. 7 września 1946, Kraków. Ukończył studia w krakowskiej Akademii Muzycznej: w zakresie kompozycji w klasie Tadeusza Machla i Krzysztofa Pendereckiego oraz dyrygentury pod kierunkiem Henryka Czyża i Krzysztofa Missony. Swoje umiejętności doskonalił w Accademia Musicale Chigiana w Sienie u Franco Ferrary.

Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów dyrygenckich: nagrodę krytyki muzycznej otrzymał podczas I Ogólnopolskiego Konkursu Dyrygentów w Katowicach, II nagrodę - podczas II Ogólnopolskiego Konkursu Dyrygentów w Katowicach, zdobył I nagrodę Konkursu w ramach Kursu Mistrzowskiego dla dyrygentów w Accademia Musicale Chigiana w Sienie prowadzonego przez Franca Ferrarę w Sienie, oraz II nagrodę (I nagrody nie przyznano) II Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów w Budapeszcie organizowanego przez Telewizję Węgierską.

Jerzy Salwarowski od 1972 był dyrygentem i dyrektorem wielu placówek artystycznych w Polsce – kolejno: Filharmonii Opolskiej, Filharmonii Śląskiej, Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Opery Śląskiej, Filharmonii Pomorskiej, Filharmonii Lubelskiej. Od 1996 do 2003 pełnił równolegle funkcje dyrektora artystycznego Toruńskiej Orkiestry Kameralnej i Filharmonii Szczecińskiej. W latach 2005-2007 sprawował, po raz drugi, obowiązki dyrektora artystycznego toruńskiej Orkiestry. Nowym polem artystycznej działalności artysty stały się Wakacyjne Kursy Dyrygenckie oraz Letni Festiwal „Toruń – Muzyka i Architektura”, których był pomysłodawcą W latach 2005-2011 sprawował stanowisko dyrektora artystycznego Filharmonii Częstochowskiej.

Dyrygował gościnnie w Operze Narodowej w Warszawie, Teatrze Wielkim w Łodzi, Operze Bałtyckiej, Operze Krakowskiej i Operze Wrocławskiej. Odbył zagraniczne tournées koncertowe z zespołami Polskiej Filharmonii Kameralnej Wojciecha Rajskiego do Niemiec, krajów Beneluksu i Danii, Opery Bałtyckiej do Niemiec i Holandii, Wrocławskiej Opery Telewizyjnej do Niemiec, Szwajcarii, Belgii i Norwegii, Teatru Wielkiego w Łodzi do Niemiec i Luksemburga. Prowadził koncerty w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach. Brał udział w wielu festiwalach, m.in.: Warszawskiej Jesieni, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Festiwalu Flandryjskim, Pražske Jaro, Festiwalu Chopinowskim w Mariańskich Łaźniach, Millenium Pace. W 2010 w stolicy Jordanii dyrygował Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej podczas koncertu na zakończenie Roku Chopina. Jubileusz 45-lecia działalności artystycznej maestro został uświetniony serią spektakli opery Nabucco G. Verdiego w Polsce i w Niemczech z zespołem Pro Musica Wrocław oraz koncertami w polskich orkiestrach, w tym w Filharmonii Narodowej i NOSPR. W 2019 roku Jerzy Salwarowski obchodził jubileusz 50-lecia pracy artystycznej, z okazji którego odbyły się koncerty w całej Polsce. Podsumowaniem był koncert w 2020 roku w Filharmonii Narodowej.

Dokonał wielu rejestracji archiwalnych, nagrywał także dla firm fonograficznych, takich jak Amreco, Adda, Thorofon, Tonpress, Selene, Wifon, Polskie Nagrania, DUX. W 1993 otrzymał „Złotą Palmę” za album z muzyką George Gershwina (nagraną wraz z Andrzejem Ratusińskim i Orkiestrą Filharmonii Śląskiej). Dokonał z Filharmonią Śląską pierwszego nagrania wszystkich poematów symfonicznych Mieczysława Karłowicza, nominowanego do nagrody „Fryderyk” w 1999. Dla Polskiego Wydawnictwa Muzycznego opracował nową edycję dzieł tego kompozytora. Nagrał również dwie płyty kompaktowe z Toruńską Orkiestrą Kameralną oraz pierwszą w historii Filharmonii Szczecińskiej płytę studyjną Słynne kaprysy z muzyką Piotra Czajkowskiego, Sergiusza Rachmaninowa i Witolda Lutosławskiego, która uzyskała nominację do nagrody „Fryderyk” w 1998. W 2002 wraz z synem Hubertem zarejestrował III Koncert fortepianowy Sergiusza Prokofiewa (z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Szczecińskiej) i I Koncert fortepianowy Johannesa Brahmsa (z towarzyszeniem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia) – nominacja do nagrody „Fryderyk” (2002). Dla wydawnictwa DUX nagrał w 2008 Symfonię e-moll „Odrodzenie” op. 7 Karłowicza, dyrygując Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej.

Jerzy Salwarowski od 2000 wykładał dyrygenturę w Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie także kierował Katedrą Dyrygentury Symfonicznej i Operowej. W 2008 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 2003 poprowadził gościnnie wykłady w Towson University Baltimore oraz Central Washington University w Ellensburgu. W 2012, zaproszony do Konserwatorium w Neapolu w ramach programu „Erasmus”, poprowadził tam kursy mistrzowskie. Akademia Muzyczna w Poznaniu wydała pracę badawczą jego autorstwa pt. Technika dyrygowania w aspekcie różnic stylistycznych.

Zasiadał w jury Międzynarodowych Konkursów Dyrygenckich w Katowicach, Białymstoku i wokalnych w Częstochowie.

Otrzymał nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego KULTURA ZA ROK 2006. Uhonorowany został Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2011), Złotym Medalem Za Długoletnią Służbę oraz Nagrodą Rektora I Stopnia (2013), Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt dorobku artystycznego (2014).

aktualizacja: 2002, 2009 (mk), 2022 (wa)

literatura wybrana