| A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | T | U | V | W | Y | Z |
|
Irena Olkiewicz,
kontrabasistka i pedagog; ur. 29 maja 1954, Bytom. Studia muzyczne ukończyła w 1978 we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie kontrabasu Edwarda Krysty. Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich w Weimarze pod kierunkiem Ludwiga Streichera oraz w Lanciano u Franco Muzziego. W 1992 obroniła doktorat w zakresie gry na kontrabasie w Akademii Muzycznej w Krakowie pod opieką artystyczną Wiktora Gadzińskiego. Z recitalami kontrabasowymi koncertowała w wielu miastach Polski, Guildhall School of Music and Drama w Londynie, Lanciano we Włoszech, Hochschule für Musik w Kolonii i Michaelstein oraz podczas Światowej Konwencji Kontrabasowej w Butler University w Indianapolis w Stanach Zjednoczonych. Występowała w duecie z kontrabasistą Thomasem Martinem – koncertmistrzem London Symphony Orchestra i pianistą Andrzejem Jungiewiczem. Była również koncertmistrzem w Cairo Symphony Orchestra i ekspertem klasy kontrabasu w Cairo Conservatoire de Musique w Egipcie. Artystka koncertowała w duetach, triach i kwartetach kontrabasowych w Azji, Europie i w USA z tak wybitnymi kontrabasistami, jak Tom Martin, Catalin Rotaru, Thierry Barbe, Eric Hansen, Jeff Bradetich, Gunars Upatnieks i Song Yi. W 2004 roku z inicjatywy Ireny Olkiewicz powstał Kwartet Kontrabasowy Bassiona Polacca, z którym koncertowała w Europie i USA. Współpracowała z wieloma orkiestrami w okresach letnich, m.in. z orkiestrą Sinfonia Helvetica pod dyrekcją Grzegorza Nowaka. Irena Olkiewicz jako solistka nagrała wraz z Andrzejem Jungiewiczem płytę Thais, zawierającą miniatury na kontrabas z towarzyszeniem fortepianu, a jako kameralistka pięć płyt pod batutą Czesława Grabowskiego, Grzegorza Nowaka i Grzegorza Olkiewicza. Dokonała prawykonania utworu Krzysztofa Zgraji Rondo Flamenco, poematu Benedykta Konowalskiego Loch Ness i utworu Yad Vashem, Volodymyra Runchaka Three Lilias, Embruns Françoisa Rabbatha, które zostały zadedykowane artystce, a także Joachima Georga Goerlicha Sonata na kontrabas i fortepian. Wielokrotnie brała udział w programach radiowych i telewizyjnych. Jest współtwórcą Polskiego Stowarzyszenia Kontrabasistów, w którym od 1994 sprawuje funkcję prezesa. W 1996 rozpoczęła edycję kontrabasowego magazynu „KontraBasista” (w 2000 otrzymała nagrodę za redakcję tego magazynu przyznaną przez Fundację Dawida Waltera – profesora Julliard School of Music w Nowym Jorku) oraz współtwórcą Międzynarodowych Mistrzowskich Kursów Kontrabasowych, które odbywają się co roku we Wrocławiu. Była także ekspertem Ministerstwa Edukacji i Sportu. W 1997 założyła żeńską Polską Orkiestrę Kameralną „Sotto Voce” – jej opiekę artystyczną powierzyła fleciście Grzegorzowi Olkiewiczowi. W 2004 zorganizowała I Światowy Festiwal Kontrabasowy we Wrocławiu, za co otrzymała Wrocławską Nagrodę Muzyczną oraz Nagrodę „Złotego Krasnala” przyznaną przez dziennikarzy „Gazety Wyborczej”. Jest inicjatorką i dyrektorem artystycznym takich nowych projektów kontrabasowych, jak: Ogólnopolska Zimowa Akademia Kontrabasowa w Pielgrzymowicach (2006), Międzynarodowy Konkurs Kontrabasowy Wratislavia (2008), Międzynarodowe Sympozjum Kontrabasu w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego (2013 i 2016), Międzynarodowy Konkurs Osobowości Kontrabasowych (Wrocław 2013 i 2016), Letnia Akademia Kontrabasowa (Szczawno Zdrój 2017 i 2018) oraz Międzynarodowa Letnia Akademia Kontrabasowa i Międzynarodowy Konkurs dla Kreatywnych Kontrabasistów (Szczawno Zdrój 2019). Od roku 1992 Irena Olkiewicz zorganizowała ponad dwieście koncertów kontrabasowych i klas mistrzowskich w Zamku Wojnowice i we Wrocławiu, zapraszając znanych kontrabasistów z całego świata. Irena Olkiewicz w latach 1978-91 pracowała w Państwowej Filharmonii we Wrocławiu jako muzyk solista. Dr hab. Irena Olkiewicz od 1980 prowadzi klasę kontrabasu w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Prowadzi również klasy mistrzowskie w kraju (Bystrzyca Kłodzka, Wojnowice) oraz za granicą (Londyn, Kolonia, Michaelstein). Zapraszana jest do grona jurorów międzynarodowych konkursów kontrabasowych w konkursach kontrabasowych w Europie, USA i w Chinach. Wygłaszała prelekcje o historii polskiego kontrabasu m.in. w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, w Hochschule fur Musik w Kolonii, wielokrotnie także podczas Kontrabasswoche w Stiftung Kloster Michaelstein, na University of North Texas w Denton, w USA podczas Międzynarodowych Konwencji Kontrabasowych organizowanych przez International Society of Bassists w Indianapolis (2001), Richmond (2003), Michigan (2005), Oklahoma (2007), San Francisco (2011), Rochester (2013), podczas Międzynarodowych Konwencji Kontrabasowych w Akademii Muzycznej im. L. Janacka w Brnie, Festiwali i Konferencji Kontrabasowych w Paryżu (2008), w Phoenix (2009), w San Francisco (2009), w Berlinie (2010), w Pekinie (2012, 2013, 2015), na Uniwersytecie w Goianii (Brazylia, 2012) i Banskiej Bystricy (Słowacja, 2013, 2015). Do grona jej uczniów należą m.in.: Roman Ziobro (Stare Dobre Małżeństwo), Kazimierz Cyna (Filharmonia Dolnośląska), Krzysztof Kafka (Opera Wrocławska), Damian Kalla (Narodowe Forum Muzyki), Jakub Olejnik (Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu), Karol Kowal (Filharmonia Narodowa), Wojciech Bergander (Teatr Muzyczny Capitol), Paweł Prucnal (Narodowe Forum Muzyki), Michał Waliński (Filharmonia Opolska), Roland Grzegorz Abreu Krysztofiak (The Latin Cuban Jazz Quartet), Katarzyna Podwińska (Opera Nova w Bydgoszczy), Paweł Wołkowski (The String Quartet) oraz Satoko Waizumi (Japonia), Civan Firat Korkmaz (Turcja) i Biagio Modena (Włochy). Irena Olkiewicz siedmiokrotnie otrzymywała Nagrodę Rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu za osiągnięcia pedagogiczne i organizacyjne (1994, 2005, 2008, 2010, 2014, 2015, 2017). Dziennikarze "Gazety Wrocławskiej" przyznali jej w 2004 roku Nagrodę Wrocławskiego Krasnala. W roku 2010 otrzymała honorową odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W roku 2018 Irena Olkiewicz została nominowana przez "Gazetę Wrocławską" w Plebiscycie „Osobowość Roku” w dziedzinie Kultury, w tym samym roku została także uhonorowana Złotym Medalem Towarzystwa Miłośników Wrocławia za działalność kulturalną dla Wrocławia i Brązowym Krzyżem Zasługi przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. aktualizacja: 2009 (mk), 2021 (wa) |
|