muzykolodzy (J)

Tomasz Jasiński, muzykolog; ur. 17 czerwca 1958, Lublin. Ukończył studia w Instytucie Muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując magisterium w 1983 roku na podstawie pracy Motety a cappella nieznanych kompozytorów z rękopisu proweniencji wawelskiej (rkp. Ch I 203, XVIII w.), pisanej pod kierunkiem ks. prof.. dra hab. Karola Mrowca. W latach 1983-1988 był doktorantem stypendystą w KUL. W semestrze zimowym roku akademickiego 1986/87 przebywał jako stypendysta „Gemeinschaft zur Förderung von Studienaufenthalten Polnischer Studenten in der Bundesrepublik Deutschland" na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim, gdzie uczestniczył w seminarium doktorskim prof. dra hab. Hansa H. Eggebrechta. Od 1988 do 1993 pracował jako asystent na Wychowaniu Muzycznym w Instytucie Wychowania Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W IWA UMCS prowadził zajęcia z kontrapunktu. W latach 1988-1999 był nauczycielem akademickim w Instytucie Muzykologii KUL - 1988-1997 jako asystent, 1997-1999 jako adiunkt. Tytuł doktora uzyskał na Wydziale Teologicznym KUL 1996 roku, przedstawiając dysertację Polifonia a cappella mistrzów polskiego baroku. Wiek XVII (promotor ks. prof. dr hab. Karol Mrowiec). W Instytucie Muzykologii KUL prowadził zajęcia z kontrapunktu, propedeutykę muzykologii, literaturę muzyczną, repertuar gregoriański. Od 1999 jest adiunktem w Instytucie Muzyki Wydziału Artystycznego UMCS (Zakład Teorii Muzyki). Wykłada historię stylów i technik kompozytorskich, harmonię z elementami kontrapunktu, analizę dzieła muzycznego, historię kultury, prowadzi także seminarium magisterskie. Dla studentów Instytutu Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS przedstawia wykład z zakresu problematyki kultury muzycznej. Od roku akademickiego 1999/2000 głosi wykłady monograficzne w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1998 został członkiem zwyczajnym Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich.

twórczość

W swoich badaniach naukowych i działalności muzykologicznej Tomasz Jasiński koncentruje się na zagadnieniach związanych z muzyką epok baroku i renesansu. Podejmuje problemy z zakresu techniki kontrapunktycznej, stylu muzycznego, wzajemnych związków między muzyką a słowem, zarówno w odniesieniu do dzieł mistrzów staropolskich, jak i twórczości kompozytorów obcych. Jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych i edycji nutowych. W latach 1983-1992 regularnie uczestniczył w obradach Seminarium Muzyki Dawnej, prowadzonym w Katedrze Historii i Teorii Muzyki UJ przez prof. dra hab. Zygmunta M. Szweykowskiego. Przedstawił referaty na ośmiu konferencjach naukowych: seminarium poświęconym Grzegorzowi Gerwazemu Gorczyckiemu (Kraków 1984), XIX Ogólnopolskiej Konferencji Muzykologicznej Muzykologia i muzyka polska wobec Wielkiej Tradycji kompozytorskiej Europy (Warszawa 1985), XXI Sesji Muzykologicznej Polsko-Włoskiej „Italianita come categoria musicale” (Poznań 1989), ogólnopolskiej sesji naukowej Muzyka baroku. Style, interpretacje, stylizacje (Poznań 1993), XXIX Ogólnopolskiej Konferencji Muzykologicznej Mistrzowie muzyki późnego renesansu – dokonania i tradycje (Toruń 1994), ogólnopolskiej konferencji muzykologicznej Staropolszczyzna muzyczna (Warszawa 1996), interdyscyplinarnej międzynarodowej konferencji naukowej Jerozolima w kulturze europejskiej (Warszawa 1996), Międzynarodowej Konferencji Muzykologicznej Musica Baltica: Im Umkreis des Wandels von den cori spezzati zum konzertierenden Stil (Gdańsk 2002). Utrzymuje stałą współpracę z kwartalnikiem „Muzyka”, obcojęzycznym periodykiem „Musica Iagellonica” i Encyklopedią Muzyczną PWM.

publikacje

"Christus iam surrexit". Rekonstrukcja zdekompletowanej kontrafaktury Franciszka Liliusa, "Muzyka" 2000 nr 1, s. 65-70

"Missa Paschalis" Bartłomieja Pękiela. Z badań nad polifonią a cappella mistrzów polskiego baroku, „Muzyka” 1999 nr 3, s. 41-63

"Missa Pulcherrima ad instar Praenestini" i pieśń "0 Ross, schoene Ross" w: Staropolszczyzna muzyczna (pod red. Jolanty Guzy-Pasiakowej, Agnieszki Leszczyńskiej, Mirosława Perza),, Warszawa 1998

Antonimowy dodatek "Domina nostra" do motetu "Sub tuum praesidium" Bartłomieja Pękiela - kompilacja i kontrafaktura. Z osobliwości staropolskich praktyk kompozytorskich, "Muzyka" 2001 nr 2, s. 29-41

Autorstwo Marcina Mielczewskiego udowodnione. O "berlińskich" koncertach wokalno-instrumentalnych sygnowanych monogramem "M. M.", "Muzyka" 2002 nr 2, s. 3-21

Contrapunctus fractus w twórczości wokalnej kompozytorów niemieckich pierwszej połowy XVII wieku, „Muzyka” 1988 nr 4, s. 49-66

„De Conceptione BVM" Franciszka Liliusa. Do problemów notacji i rytmiki wielogłosowości XVII wieku, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 1989 z. 7, s. 195-206

Eksklamacje w muzyce baroku w: Bliżej muzyki, bliżej człowieka (pod red. Andrzeja Białkowskiego, Barbary Smoleńskiej-Zielińskiej), Lublin 2002

Imaginatio crucis w muzyce baroku, „Zeszyty Naukowe Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu" 1994 z. 6, s. 65-82

Kompozytorzy staropolscy w leksykonie Christiana Gottlieba Joechera, "Muzyka" 1999 nr 1, s. 101-107

Lamentacje Jeremiasza w muzyce w: Jerozolima w kulturze europejskiej (pod red. Piotra Paszkiewicza, Tadeusza Zadrożnego), Warszawa 1997

Msze "łowickie" w nowej perspektywie badawczej w: Marcin Mielczewski. Studia (pod red. Zygmunta M. Szweykowskiego), Kraków 1999

Muzyczna retoryka Lassa i Palestriny. Figura – styl, „Muzyka” 1995 nr 4, s. 65-102

Prima i seconda pratica w twórczości Heinricha Schütza i Marcina Mielczewskiego. Przykłady odmiennych postaw stylistycznych w okresie wczesnego baroku, „Muzyka" 1987 nr 1, s.21-29

Próba eksplikacji imponderabiliów techniki kompozytorskiej na przykładzie polifonii sakralnej kompozytorów polskich drugiej połowy XVI wieku, „Muzyka" 1990 nr 2, s. 41-64

Słowo polifonią doskonałą wypowiedziane: „Wahrlich, dieser ist Gottes Sohn gewesen". O Bachu „aksjologicznym" w: Affetti musicologici. Księga pamiątkowa z afektem ofiarowana Profesorowi Zygmuntowi Marianowi Szweykowskiemu (pod red. Piotra Poźniaka), Kraków 1999

Takt i słowo jako elementy porządkujące przebieg struktury wielogłosowej w twórczości motetowej a cappella Gorczyckiego w: Grzegorz Gerwazy Gorczycki. Studia II (pod red. Zygmunta M. Szweykowskiego), Kraków 1990

The stylus a cappella in the Music of Bartłomiej Pękiel: Artistry and the Transformation of Tradition, "Musica Iagellonica” 1997 Vol. 2, s. 151-160