Polmic - FB

indeks osób (N)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z

Michał Nagy,

gitarzysta; ur. 2 października 1970, Warszawa. Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną im. Józefa Elsnera w Warszawie w klasie Janusza Raczyńskiego, a następnie studia w Akademii Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Marcina Zalewskiego i Ryszarda Bałauszki. Studia kontynuował jako stypendysta Fundacji Kultury, w latach 1993-97, w Konserwatorium Wiedeńskim u Heinza Wallischa. Swoje umiejętności doskonalił również na kursach mistrzowskich, prowadzonych przez m.in. Abla Carlevaro, Roberto Aussella, Alvaro Pierri i braci Assadów. W roku 2006 obronił pracę doktorską p.t. Element tradycji w angielskiej muzyce lutniowej i gitarowej na przykładach wybranych kompozycji Johna Dowlanda, Benjamina Brittena i Wiliama Waltona, otrzymując stopień doktora sztuki. W 2013 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej: instrumentalistyka.

Dwukrotnie był stypendystą Fundacji Kultury.

Jest laureatem wielu nagród, m.in. w 1988 otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Gitarowym w Fiuggi (Włochy), w 1995 – I nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Gitarowym w Gdańsku, w 1996 – III nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu „Śląska Jesień Gitarowa” w Tychach, w 1997 – I nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Gitarowym w Krakowie.

Jako solista i kameralista występował na festiwalach w Polsce, m.in. podczas Warszawskiej Jesieni, Festiwalu „Okada”, Gdańskich Spotkań Gitarzystów, Carintischer Sommer, Menuhin Festival Gstaad, Allegro Vivo, Kwartesencji, Śląskiej Jesieni Gitarowej, Nuevo Mundo, Festiwalu Muzyki Astora Piazzolli w Krakowie, Gitarre Wien, Wrocławskiego Festiwalu Gitarowego, Festiwalu "Muzyka na Szczytach", Festiwalu "Emanacje" w Lusławicach. Koncertował w Filharmonii NarodowejStudiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, w Austrii (m.in. w wiedeńskim Konzerthaus), na Węgrzech (festiwal gitarowy w Esztergom), we Włoszech, w Niemczech, Holandii, Danii, Łotwie, Czechach, na Słowacji i w Kuwejcie.

Współpracował z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Leopoldinum, Concerto Avenną (z zespołem tym nagrał płytę z koncertami Antonia Vivaldiego), Capellą Bydgostiensis, Cameratą Nova i Chopin Academia Orchestra, z Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, orkiestrą Sinfonietta Cracovia, Wrocławską Orkiestrą Kameralną Vratislavia, Fresco Sonare. Występował również z towarzyszeniem Kameralistów Filharmonii Narodowej, Kwartetu Smyczkowego „Xerxes”, Royal String Quartet, zespołu Wiener Instrumentalsolisten oraz jako członek zespołów New Tango Bridge i New Art Ensemble.

Jako kameralista występował w duecie z gitarzystą Marcinem Siatkowskim, skrzypkiem Pawłem Wajrakiem i bandoneonistą Klaudiuszem Baranem. Z oboistą Arkadiuszem Krupą zarejestrował sonaty Domenica Scarlattiego w autorskim opracowaniu na obój i gitarę (wydawnictwo Agencji Artystycznej GAP, 2015).

Jest współtwórcą i członkiem międzynarodowego kwartetu gitarowego The Guitar 4mation z siedzibą w Wiedniu, specjalizującego się w wykonaniach muzyki XX wieku, w tym repertuaru z pogranicza muzyki współczesnej i jazzu. Jest również członkiem zespołu Hirundo Maris, założonego przez Ariannę Savall i Pettera Udlanda Johansena (nagrania płytowe CD: Il Viaggio d’Amore, 2015, The Wind Rose, 2017, Poésie et musique, 2021).).

Ma w swoim dorobku prawykonania utworów Sergia Assada, Pawła Szymańskiego, Guntera Schneidera, Bartłomieja Budzyńskiego i Stefana Soewandiego.

Michał Nagy dokonał nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, Bayerischer Rundfunk, Radia Szwajcarii Romańskiej i stacji ZDF; nagrywał także dla firm: Sony Music (nagroda PAF "Fryderyk" 2002 za płytę Piazzolla Tango w kategorii Album Roku - Muzyka Kameralna), DUX (nominacja do nagrody "Fryderyk" 2000 za płytę Micropiezas w duecie z M. Siatkowskim), Polskie Nagrania Edition i Gramola Vienna (pulse.sound.joy.heart., Sonada de Alma, Trans4mation - Guitar 4mation), Immersive Sound (Astor Piazzolla. Centenario, nominowana do nagrody Fryderyk 2022). W roku 2020 wydał solową płytę Fughetta, która zawiera dedykowaną mu tytułową kompozycję Pawła Szymańskiego oraz utwory A. Tansmana, B.Brittena, S.Gubajduliny. Album został nominowany do nagrody Fryderyk 2021.

Michał Nagy jest autorem wielu aranżacji na gitarę solo oraz z towarzyszeniem zespołów kameralnych, wydanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. W ramach współpracy z wydawnictwem Euterpe dokonał m.in. nagrań będących dźwiękowym uzupełnieniem uznanych i popularnych podręczników Gitara. Pierwsza Klasa oraz Gitara. Ekstra Klasa autorstwa Tatiany Stachak: są to nagrania solowe oraz w duecie gitarowym z zutorką.

Od 1997 jest pedagogiem w Akademii Muzycznej w Krakowie, obecnie w stopniu doktora habilitowanego.

Wykłada na krakowskiej Akademii Muzycznej od 1997 roku; od 2021 pełni funkcję kierownika Katedry Gitary i Harfy. W roku 2009 był autorem koncepcji, organizatorem i kierownikiem naukowym konferencji naukowo-artystycznej Joaquin Rodrigo (1901-1999) - źródła, inspiracje, miejsce w literaturze gitarowej. Międzynarodowe sympozjum z okazji dziesiątej rocznicy śmierci kompozytora, które odbyło się w Akademii.

Od 2008 roku jest kierownikiem artystycznym Międzynarodowych Warsztatów Gitarowych i Festiwalu Terra Artis w Lanckoronie. Na bazie Warsztatów odbywa się Ognisko Artystyczne Terra Artis w Lanckoronie, realizujące w trakcie regularnych zajęć ideę interdyscyplinarnej edukacji artystycznej. Podmiotem organizacyjnym Warsztatów jest Stowarzyszenie Terra Artis Lanckorona.

Zasiada w jury międzynarodowych konkursów gitarowych – m.in. w Sanoku, Żorach, Kielcach, Krynicy, Kutnej Horze i Sarajewie.

Michał Nagy jest członkiem „D’Addario Family”.

Brał udział w pracach Forum Animatorów Muzyki, organizowanym przez Instytut Muzyki i Tańca.

Otrzymał nagrodę Województwa Małopolskiego ,,Ars Quaerendi”, w kategorii ,,Mistrz” wspólnie z Rochem Modrzejewskim, nagrodzonym w kategorii ,,Uczeń” (2010) i odznakę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego ,,Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2011).

Artysta gra na gitarach Mario Rosazza Ferraris i Petr Matoušek, używa strun D’Addario.

Nagyaktualizacja: 2013 (Anna Iwanicka), 2018, 2024 (Wiktoria Antonczyk)