Polmic - FB

indeks osób (K)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z

Krystian Kiełb,

kompozytor, teoretyk muzyki, nauczyciel akademicki, animator życia artystycznego; ur. 30 kwietnia 1971, Wrocław. Jest absolwentem Akademii Muzycznej we Wrocławiu w zakresie kompozycji (klasa prof. Zygmunta Herembeszty) i teorii muzyki. W obu specjalnościach uzyskał dyplom z wyróżnieniem. W okresie studiów przez dwa lata był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Ukończył Podyplomowe Studia Zarządzania Placówkami Oświaty i Kultury.W roku 1998 zrealizował ówczesny przewód kwalifikacyjny I stopnia, w roku 2005 uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuki, a w roku 2014 tytuł profesora sztuk muzycznych.

Zawodowo związany jest ze swoją macierzystą uczelnią, w której prowadzi klasę kompozycji oraz seminaria doktorskie, magisterskie i licencjackie w zakresie kompozycji i teorii muzyki. Był promotorem i recenzentem szeregu prac dyplomowych w zakresie kompozycji, teorii muzyki, edukacji artystycznej, muzykoterapii oraz w zakresie zarządzania placówkami oświaty i kultury. Promotor i recenzent przewodów doktorskich, także recenzent wielu postępowań habilitacyjnych oraz postępowań o nadanie tytuł profesora.

W latach 1999-2005 pełnił funkcję prorektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, a w latach 2008-2016 piastował godność rektora tejże uczelni. Od roku 2017 kieruje Katedrą Kompozycji wrocławskiej Akademii Muzycznej. W roku 2020 ponownie powierzono mu godność rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W tym samym roku Ich Magnificencje Rektorzy działających w naszym kraju uczelni artystycznych powierzyli mu funkcję Przewodniczącego Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych. W macierzystej uczelni kierował Podyplomowymi Studiami Zarządzania Placówkami Oświaty i Kultury (2002-2008), Zakładem Historii Śląskiej Kultury Muzycznej (2005-2006), a od roku 2017 kieruje Katedrą Kompozycji.

Prof. Krystian Kiełb był w przeszłości i jest obecnie członkiem szeregu środowiskowych gremiów kolegialnych: Akredytacyjna Komisja Uczelni Artystycznych (2002-2012, w tym 2009-2012 przewodniczący AKUA), Kolegium Prorektorów Wyższych Uczelni Wrocławia i Opola (1999-2008), Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich (2008-2016, ponownie od 2020; w latach 2012-2020 członek komisji ds. kształcenia KRASP), Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola (2008-2016, ponownie od 2020, w tym 2014-2016 wiceprzewodniczący), Rady Dolnośląskiego Biura Promocji Absolwentów Wyższych Uczelni Wrocławia (2000-2005), ponadto komisji konkursowych, zespołów redakcyjnych. W roku 2000 został powołany do grona Ekspertów Ministra Edukacji Narodowej. Czynnie uczestniczył w działaniach na rzecz wdrażania Procesu Bolońskiego w szkolnictwie wyższym, ze szczególnym uwzględnieniem wyższego szkolnictwa artystycznego (2005-2008). Działalność ta uwieńczona została powołaniem przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w skład Zespołu Ekspertów Bolońskich. W latach 2009-2015 zasiadał w Komitecie Monitorującym Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego na lata 2007-2013, jako przedstawiciel Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W roku 2013 powołany do sieci ambasadorów promujących aktywność kobiet. Od roku 2015 członek Rady ds. Szkolnictwa Artystycznego przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a od roku 2016 członek zespołu ds. zawodów muzycznych. W latach 2017-2019 ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej, a w latach 2019-2020 członek Rady Doskonałości Naukowej pierwszej kadencji oraz pierwszej Rady Uczelni w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 2021 został wybrany przewodniczącym Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola.

Wielokrotnie zapraszany w charakterze jurora różnorodnych konkursów muzycznych. Kierował również działaniami wrocławskiej Akademii Muzycznej na rzecz Dolnośląskiego Festiwalu Nauki (1998-2008), a w latach 2000-2008 był członkiem Rady Programowej tegoż festiwalu.

Twórczość kompozytorska Krystiana Kiełba obejmuje różnorodne gatunki i formy muzyki instrumentalnej, wokalnej i wokalno-instrumentalnej. Jego kompozycje miały prawykonania i liczne wykonania w kraju i za granicą, w tym m.in. w Niemczech, Austrii, Czechach, Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji, USA. Utwory Krystiana Kiełba prezentowano na festiwalach muzycznych, w ramach kursów interpretacji, konkursów wykonawczych, także jako pozycje obowiązkowe, ponadto weszły do programu instytucji artystycznych. Jego utwór Dodekachordes - studium dodekachordalne na fortepian powstał w ramach programu „Kolekcje – priorytet Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

Obok działalności artystycznej i dydaktycznej prowadzi czynną działalność naukowo-badawczą i popularyzatorską. Jest autorem tekstów naukowych, popularnonaukowych i publicystycznych. Wygłosił szereg referatów, komunikatów, wykładów i prelekcji na konferencjach, sympozjach, sesjach naukowych, kursach interpretacji oraz w ramach imprez popularnonaukowych. Zakres zainteresowań badawczych Krystiana Kiełba obejmuje zagadnienia teorii muzyki, filozofii muzyki, współczesnych technik kompozytorskich. Podejmuje także problematykę interdyscyplinarną.

Jest laureatem nagród, wyróżnień i odznaczeń państwowych. Otrzymał m. in. Brązowy Krzyż Zasługi (2006), Odznakę Honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej (2008), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2011), Srebrny Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju (2012), Srebrny Krzyż Zasługi (2013), Odznakę Honorową Złota Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego (2015), Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2016), a także nadane przez uczelnie Wrocławia: Odznakę Honorową Zasłużony dla Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu (2016), Medal Zasłużony dla Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (2016) i Medal 70-lecia Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (2019).

aktualizacja: 2007, 2013 (mk), 2020, 2021 (wa)

kompozycje

Muzyka do spektaklu teatralnego Czekając na Don Kichota według scenariusza i w reżyserii Jacka Głomba (1992)
Liryki Łacińskie, cykl pieśni na mezzosopran i zespół instrumentalny do tekstów Owidiusza (1993)
Szkice sonatowe na fortepian * (1993)
Trzy liryki na sopran, fortepian i orkiestrę smyczkową (1993, 2003)
Nam desunt vires, pieśń na sopran i fortepian do tekstu Owidiusza (1993-95)
Furioso, szkic neoklasyczny na orkiestrę smyczkową (1994)
Antymuzyka, cykl na kwartet smyczkowy (1994)
Opętanie na kwartet smyczkowy (1994)
Trio stroikowe * (1994)
Strukturokształty, quodlibet dla trzech wykonawców (1994)
Sonata fortepianowa (1994)
Pomiędzy miłość i śmierć, rapsod dramatyczny na cztery głosy solowe, recytatora, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną do tekstów Haliny Poświatowskiej (1995)
Karmiłem czarne kruki, 5 pieśni na tenor solo, kontrabas i fortepian do tekstów Tomasza Jedza (1995)
Tritonos, cykl na fortepian preparowany (1995)
Equale, sekwencje symfoniczne na wielką orkiestrę symfoniczną (1997)
Sinfonietta na orkiestrę smyczkową (1997)
Wszystkie śmierci moje, deklamacyjny dramat kameralny w trzech epizodach na niski głos recytujący, sopran solo, wiolonczelę, kontrabas, fagot i perkusję do tekstów Haliny Poświatowskiej (1997)
Presto ardente na orkiestrę smyczkową (1997)
Struktury I na organy solo (1998)
Struktury II na organy solo (1999)
Struktury na fortepian (1999)
Przeznaczenie, 3 pieśni na baryton solo i fortepian do słów Haliny Poświatowskiej (2000)
Entrada Festiva na organy solo (2000)
Symfonia kameralna, na perkusję solo (2000)
Resonet in laudibus na zespół wokalny do anonimowego tekstu łacińskiego (2001)
Hejnał na trąbkę solo (2001)
Aforyzmy dziecięce, trzy miniatury na wiolonczelę i fortepian (2002)
Wyznanie, pieśń na sopran i fortepian do tekstu Stanisława Balińskiego (2002)
Przebłyski, cykl pieśni na sopran i fortepian do tekstów poetów niemieckich (2002)
Phantasma na orkiestrę smyczkową (2002)
Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową (2003)
Tetrada na orkiestrę symfoniczną (2003)
De brevitate vitae, 3 pieśni na sopran i fortepian do słów Lucjusza Anneusza Seneki (2003)
Ars vitae, 3 pieśni na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża (2003)
Struktury III B-A-C-H na organy solo (2004)
Myśli, 3 epigrafy na tenor i klawesyn do słów Angelusa Silesiusa (2006)
Epitafium. Andrzej Panufnik in memoriam na orkiestrę symfoniczną (2006)
Pentagram na orkiestrę symfoniczną (2006)
Epipháneia, pieśń na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża (2007)
Homo mysticus, 5 epigrafów na tenor i fortepian do słów Angelusa Silesiusa (2007)
Entropě na kontrabas solo (2007)
Pałac pustki, pieśń na sopran i fortepian do słów Ewy Sonnenberg (2008)
Tadeosiana, pieśń na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża. Tadeusz Luty Ad Honores (2008)
Aeras, szkice aforystyczne na skrzypce solo (2008)
Mortis Causa na altówkę, fortepian i orkiestrę smyczkową (2009)
Entre Nous… 280808, sześć pieśni na sopran i fortepian do słów Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (2009)
In Aeternum... 310311 na orkiestrę (2011)
M.F. 150413 na fortepian solo (2013)
Modus na fortepian solo (2015)
Pars pro totona wiolonczelę solo (2015)
Sonorisna na organy solo (2016)
Dodekachordes - Studium dodekachordalne na fortepian  (2017)
Versus na organy i saksofon (2017)
Quando de Grażyna cogito… na baryton i fortepian do tekstu własnego - Professor Grażyna Pstrokońska-Nawratil ad honorem (2017)
Alter ego na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2018)
Bagatele na saksofon i fortepian (2018)
The Paintings na fortepian (2018)
Epigramma III – etc. na saksofon i instrument klawiszowy (2019)
Hieroglyphos modernos na altówkę i fortepian (2019)