wykonawcy (J)

śpiewaczka (sopran); ur. 29 sierpnia 1923, Busko-Zdrój; zm. 19 lipca 1986, Warszawa. Śpiewu uczyła się we Wrocławiu pod kierunkiem Ireny Bardy.
Na scenie Opery Wrocławskiej zadebiutowała w 1948 rolą Pazia w Rigoletcie Giuseppe Verdiego. Następnie śpiewała m.in. w Strasznym dworze Stanisława Moniuszki (Hanna), Weselu Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta (Hrabina), Carmen Georgesa Bizeta (Micaëla), Cyganerii Giacomo Pucciniego (Mimi), Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego (Tatiana), Aidzie Verdiego (partia tytułowa), Jenufie Leoša Janáčka (Kościelnicha). Kreacje tytułowych ról – w operze Piotra Rytla Ijola (1957) oraz Giocondzie Amilcare Ponchielliego (1958) przyniosły artystce rozgłos. W 1958 przeniosła się do Opery Poznańskiej, gdzie zasłynęła partią tytułową w Turandocie Pucciniego, Ulany w Manru Ignacego Jana Paderewskiego i Magdy w operze Konsul Gian Carlo Menottiego. W 1962 została solistką Teatru Wielkiego w Warszawie. Najciekawszymi jej rolami w tym czasie były: Marszałkowa van Werdenberg w Kawalerze srebrnej róży Richarda Straussa, Matka w Więźniu Luigiego Dallapiccoli, Desdemona w Otellu i Leonarda w Trubadurze Giuseppe Verdiego, Donna Elwira w Don Giovannim Mozarta, Hanka w Chłopach Witolda Rudzińskiego, Matka Joanna w operze Krzysztofa Pendereckiego Diabły z Loudun, a ostatnią kreacją – Hekuba w Trojankach Joanny Bruzdowicz (1979). Dalsze występy uniemożliwiła choroba.
Nagrania Krystyny Jamroz z oper Eros i Psyche Ludomira Różyckiego, Pałac Lucypera Karola Kurpińskiego, Patria Moniuszki oraz arie operowe zostały wydane przez Polskie Nagrania.
Międzynarodową karierę artystka rozpoczęła od występu na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” w 1959, biorąc udział w pierwszej polskiej realizacji opery Krútňava Eugena Suchoňa. W tym samym roku występowała na festiwalu w Splicie, w 1960 w Związku Radzieckim (Kijów, Ryga, Wilno), w 1964 w Budapeszcie, w 1965 w Ankarze. W 1971 wyjechała do Stanów Zjednoczonych, w 1972 odbyła, wraz z zespołem Teatru Wielkiego w Warszawie, tournée po Niemczech.
W latach 1967-81 była członkiem jury konkursów wokalnych w Monachium, Salzburgu, Tuluzie, Paryżu, Rio de Janeiro, Edmonton i Montrealu.
Krystyna Jamroz została uhonorowana wieloma odznaczeniami i nagrodami, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1977), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980).
Od 1994 w Busku-Zdroju organizowany jest Międzynarodowy Festiwal Muzyczny im. Krystyny Jamroz.