indeks osób (K)

harfistka; ur. 27 marca 1924, Repty w Segiecie (obecnie dzielnica Tarnowskich Gór); zm. 25 kwietnia 2008, Ruda Śląska - Nowy Bytom. Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych: jej ojciec - Wiktor Kostorz był absolwentem (1911-14) Szkoły Muzycznej w Skwierzynie (Landkreismusikschule Schwerin a/Warthe) w klasie sakshornu tenorowego i fagotu oraz muzykiem (1919-22) Orkiestry Symfonicznej w Gorzowie Wielkopolskim (Sinfonieorchester Landsberg a/Warthe), siostra Florentyna Kupka - korepetytorem pianistyki, a brat Zygmunt - klarnecistą Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Opery Śląskiej w Bytomiu. Rodzinną tradycję instrumentalną kontynuuje córka jej siostrzeńca - Elżbieta Kupkówna, studentka Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie harfy prof. Helgi Storck. W pierwszej połowie lat 40-tych studiowała grę na harfie w powołanej w miejsce Śląskiego Konserwatorium Muzycznego Okręgowej Śląskiej Szkole Muzycznej (Höhere Landesmusikschule) w Katowicach pod kierunkiem prof. Helmutha Schneidera. W latach 1954-1955 kontynuowała studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. W 1947 roku rozpoczęła pracę jako pierwsza harfistka - solistka Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, kierowanej przez Grzegorza Fietelberga, którą nieprzerwanie wykonywała do 1981 roku. Wspólnie z orkiestrą dokonała licznych nagrań, m.in. Małej symfonii koncertującej na harfę, klawesyn, fortepian i dwie orkiestry smyczkowe Franka Martina pod dyrekcją Pierre'a Colombo, utworów kameralnych w duecie z flecistą Erykiem Bronkowskim, jak również kontrabasitą Gerardem Przybyłą i skrzypkiem Zygmuntem Lasoniem oraz jako muzyk Małej Orkiestry Rozrywkowej Rozgłośni Śląskiej Polskiego Radia pod dyrekcją Jerzego Haralda.

W dowód uznania za działalność artystyczną została odznaczona Medalami Wojewody oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

(aktualizacja: grudzień 2008)