Polmic - FB

indeks osób (T)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z

Katarzyna Taborowska,

kompozytorka i skrzypaczka; ur. 31 maja 1974, Kraków. W latach 1993-95 uczyła się kompozycji pod kierunkiem Bogusława Schaeffera. W 2001 ukończyła studia kompozytorskie w klasie Lidii Zielińskiej w Akademii Muzycznej w Poznaniu, a w 2012 roku - Podyplomowe Studia Muzki Filmowej, Teatralne i Twórczości Audiowizualnej. Obecnie jest uczestnikiem Studiów Doktoranckich w zakresie kompozycji w krakowskiej Akademii Muzycznej.

Swoje umiejętności doskonaliła podczas Międzynarodowych Warsztatów Muzyki Współczesnej Kraków / Stuttgart, warsztatów Acanthes 2000 (jako stypendystka Stowarzyszenia Muzyka Centrum), prowadzonych przez paryski IRCAM oraz Międzynarodowych Warsztatów Multimedialnych w Skokach.

Jej utwory były wykonywane na wielu festiwalach muzyki współczesnej, m.in.: "Poznańska Wiosna Muzyczna" (1998, 2000, 2012), "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu (2000), Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu (2003, 2005), Festiwal Muzyki Elektronicznej i Komputerowej ACOUSMANIA (2003), Festiwal Muzyki Współczesnej w Chile (2005), XVI Festival Forest Czech Republic (2005), Festiwal Audio Art (2005, 2014), "No Woman No Art" (2011). W 2002 roku zadebiutowała na festiwalu „Warszawska Jesień”; jej utwór Dysocjacje na akordeon solo (2002), wykonany przez Borisa Lenkę, skomponowany został na zamówienie Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni, przy wsparciu finansowym Die Ernst von Siemens Musikstiftung. Na koncertach Koła Młodych, towarzyszących „Warszawskiej Jesieni”, wykonane zostały utwory: w 2003 roku – EQ SOUND na flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (2002), a w 2005 – U 00 na taśmę (2001).

W 2005 Katarzyna Taborowska zrealizowała w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia utwór do projektu "Rej 2005" (zamówienie Polskiego Radia), którego premiera miała miejsce 28 marca 2006 roku w Programie 2 PR.

5 grudnia 2012 roku w Mazowieckim Centrum Kultury odbył się koncert poświęcony jej twórczości z cyklu "Portrety Kompozytorów", organizowany przez Związek Kompozytorów Polskich, na którym kompozytorka zaprezentowała wybrane utwory, powstałe w latach 2003-2012.

Jej utwory były emitowane były również przez Radio Beethoven (Chile), Radio Monalisa (Holandia), Radio Merkury Poznań.

Jako skrzypaczka, wykonuje własne kompozycje solo oraz w zespołach, m.in: Trio + i Familiare.

Katarzyna Taborowska od 1999 jest członkiem Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich, od 2005 – Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej (PSeME).

aktualizacja: listopad 2014 (ai)
 

twórczość

W centrum zainteresowań kompozytorki leży muzyka elektroakustyczna i elektroniczna, poszukiwanie nowych brzmień, poszerzanie możliwości instrumentów akustycznych o elektronikę. Muzyka improwizowana, live electornic oraz różnego rodzaju połączenia muzyki z obrazem video. Punktem odniesienia jest barwa dźwięku, praca nad jego spektrum, dostrzeżenie potencjału w nim zawartego.

Katarzyna Taborowska

kompozycje

21 minut muzyki na organy (1993)
Microsonatina na flet solo (1994)
Kwartet smyczkowy nr 1 (1994)
Ave Maria na chór i siedem instrumentów (1997)
Kwartet smyczkowy nr 2 (1998)
Suita na orkiestrę smyczkową (1998)
Recuerda na orkiestrę symfoniczną (2000)
Ping Violin Tape Pong na skrzypce i taśmę (2000)
U 00 na taśmę (2001)
Scheshem, teatr instrumentalny na zespół instrumentalny, czterech aktorów, taśmę i projekcję wideo (2001)
Dysocjacje na akordeon solo * (2002)
EQ SOUND na flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (2002)
Digi Cello 1 na wiolonczelę i taśmę (2003)
Kwartet smyczkowy nr 3 (2004)
Atmo 01 na skrzypce i taśmę (2004)
Elektroberek na skrzypce i taśmę (2004)
Through the window na zespół kameralny i taśmę (2004)
A toć była cała sprawa na skrzypce i taśmę (2005)
Romanza di Ratto na taśmę (2008)
Trzy nocne opowiadania na głos i środki elektroniczne (2009)
Wa Wa Wee You na tenor i wiolonczelę (2011)
Emfaza na skrzypce i orkiestrę symfoniczną (2012)
Relay dla trzech perkusistów (2012)
2Pr na zespół kameralny i projekcję wideo (2013)
Doser na orkiestrę symfoniczną (2014)
Rhizome symfoniczny utwór hipermedialny (2014)