Międzynarodowy Festiwal Muzyczny „Bursztynowy Szlak”
Kalisz, 21 października 2006 – 10 czerwca 2007
PROGRAM
-
21 października 2006, godzina 19.00 - Kościół Garnizonowy w Kaliszu
Inauguracja Międzynarodowego Festiwalu „Bursztynowy Szlak”
Wykonawcy: Jerzy MAKSYMIUK – dyrygent, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
Ch. Ives – Central Park in the Dark
J. Maksymiuk - Szepty i krzyk marzeń na wiolonczelę i orkiestrę kameralną (opis poniżej)
P. Czajkowski – IV Symfonia f-moll op. 36
- 27 października 2006, godz. 19.30 - Sala koncertowa PSM
Wykonawcy: Marc KADIN – dyrygent, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
A. Borodin – Tańce Połowieckie
M. Mussorgski/Ravel – Obrazki z wystawy
- 16 listopada 2006
Wykonawcy: Włodek PAWLIK – fortepian, Włodek Pawlik Trio, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej, Adam KLOCEK – dyrygent
w programie:
W. Pawlik - Sonety Szekspira na fortepian i orkiestrę, Puls 11/8 na fortepian i orkiestrę, We are from here na fortepian i orkiestrę
- 25 listopada 2006
Wykonawcy: Dimitri VASILIEV – skrzypce, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej, Adam KLOCEK – dyrygent
w programie:
A. Vivaldi – 4 Pory roku
- 26 listopada 2006 - Koncert kameralny
The BRAHMS TRIO
w programie:
W.A. Mozart – Trio B-dur
D. Szostakowicz – Trio e-moll
- 9 grudnia 2006 - Jedwabny Szlak – Bursztynowy Szlak – na skrzyżowaniu kultur
Wykonawcy: Maria POMIANOWSKA – fidel, suka, kemancze, morin-hur, saranghi, er-hu, Mohammed RASULI – flety irańskie, Bartłomiej PAŁYGA – śpiew alikwotowy, Robert SIWAK – perkusja, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
Tradycyjna i średnioweczna muzyka Dalekiego i Bliskiego Wschodu, Bałkanów i Europy Środkowo-Wschodniej
- 22 grudnia 2006 - Muzyka na Boże Narodzenie
Wykonawcy: Avri LEVITAN – altówka, Adam KLOCEK – dyrygent, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
A. Vivaldi – Koncert na altówkę
G.F. Telemann – Koncert na altówkę
J.S. Bach – III Koncert brandenburski
A. Corelli – Concerto grosso na Boże Narodzenie
- 5 stycznia 2007 - Koncert Noworoczny
Wykonawcy: Miklosz DEKI CZUREJA – skrzypce; Sara CZUREJA – cymbały węgierskie; Kapela Miklosza Deki Czureja; Adam KLOCEK – dyrygent; Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
V. Monti – Czardasz
J. Brahms – Tańce węgierskie
A. Dvorak – Tańce słowiańskie
Tradycyjna muzyka cygańska
- 23 lutego 2007
Wykonawcy: Natalie CHEN – skrzypce; Jeremy FINDLEY – wiolonczela; Elena BRASLAVSKY – fortepian; Adam KLOCEK – dyrygent; Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
L. van Beethoven – Koncert potrójny C-dur, IV Symfonia B-dur
- 2 marca 2007 - Muzyka z Nowego Świata
Wykonawcy: Waldemar MALICKI – fortepian, Adam KLOCEK – dyrygent, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
L. Bernstein – Uwertura „Kandyd”, Fancy Free (balet)
G. Gershwin – Koncert fortepianowy F-dur
- 1 kwietnia 2007
Wykonawcy: Andrzej KOSENDIAK – dyrygent, soliści, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej, Maestro Paul McCREESH – gość honorowy koncertu
w programie:
J.S. Bach – Pasja wg św. Jana
- 13 kwietnia 2007
Wykonawcy: Leszek MOŻDŻER – fortepian, Adam KLOCEK – dyrygent, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
Leszek Możdżer – The Amber Road Project (prawykonanie światowe)
- 27 kwietnia 2007
Wykonawcy: Jadwiga RAPPE – alt; Michał NESTEROWICZ – dyrygent
w programie:
A. Dvorak – Pieśni Biblijne
G. Mahler – X Symfonia
- 6 maja 2007 - 750-lecie zakonu OO. Franciszkanów w Kaliszu
Wykonawcy: soliści, Adam KLOCEK – dyrygent, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
Adam Klocek – Kantata do św. Antoniego (prawykonanie)
- 1 czerwca 2007
Wykonawcy: Krzesimir DĘBSKI – dyrygent, Anna JURKSZTOWICZ– śpiew, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
w programie:
Krzesimir Dębski – Muzyka filmowa
- 10 czerwca 2007
Zakończenie Festiwalu
Wykonawcy: Jacek KASPSZYK – dyrygent, Orkiestra Filharmonii Kaliskiej
Maksymiuk o swoich kompozycjach
Szepty i krzyk marzeń
Powstanie utworu miało emocjonalne podłoże – wiązało się z jubileuszem Agnieszki Duczmal. Jest ona jedną z nielicznych kobiet – dyrygentek, ale przede wszystkim to jedna z wybitnych kameralistek, a ja – mimo że w tej chwili dyryguje przede wszystkim dużymi orkiestrami – z serca jestem kameralistą i bardzo chciałem uczcić Agnieszkę i jej jubileusz. Zastanawiałem się jak to zrobić: Może kwiaty? Może wino? Kwiatami ją obsypią, wina może nadużyć orkiestra i będą nici z jubileuszu – pomyślałem. Wtedy wpadłem na pomysł napisania dla Agnieszki utworu.
Miałem kłopot, ponieważ minimalizmu nie lubię, drażnią mnie też partytury upstrzone nadmiarem nut, bałaganiarskie, nieporządne, co widać już na pierwszy rzut oka. Szybko to dostrzegam, ponieważ w BBC SSO zadyrygowałem – nie do wiary!- ponad 150 premier utworów współczesnych. Widzieć to jednak jedno, a wiedzieć, jak pisać w tych czasach – to drugie. Gdybym wiedział, byłbym geniuszem. Tak czy owak i tak Bóg mnie nagrodził, bo spośród ostatnio napisanych utworów najbardziej jestem zadowolony z utworu dla Agnieszki.
O utworze. Dumny jestem z czterech pierwszych, granych na wiolonczeli nut - wspinającego i schodzącego pasażu z noną. Można go przyrównać do tematu ( to termin używany teraz z wstydliwością, albo wcale). Gra wiolonczela – wiedzie zresztą od początku do końca. Inwokację solo wzbogaca echo fortepianu, muzyka rozwija się, przechodzi w bardziej burzliwą fazę. Kulminacyjny moment ruchu rozgrywa się w orkiestrze z towarzyszeniem fortepianu, werbla i talerza. Ta sekwencja kończy się krótkim ostinatem, by po niewielkiej pauzie nastąpił epilog, ale już z towarzyszeniem grupy instrumentów.
Szczególną rolę odgrywa kontrabas, jakby basso continuo z dawnej muzyki i - grana niezwykle delikatnie, subtelnie, marzycielsko – partia fortepianu. Można odnaleźć delikatne echa postimpresjonizmu: na sam koniec, jakby z oddali na sam koniec zjawia się kwartet smyczkowy w harmonice złamanej, z dominacją septym, w całotonowej skali (od której nie mogę się uwolnić). W połączeniu ze stale grającymi wiolonczelą i kontrabasem tworzy muzykę wcale nie tonalną, ale można wyłowić taką materię. Cztery nuty wziąłem do tego fragmentu z melodii stworzonej gdzieś na pogranicza Francji i Hiszpanii. Zastanawiałem się, czy nie zakończyć swej kompozycji wcześniej, bez tej melodyjnej frazy, ale w końcu pozostawiłem ją, nie mogąc się od niej uwolnić. Stała się ona bowiem dla mnie czymś ważniejszym niż myślałem na początku. Ujęło mnie, że na prawykonaniu utworu Agnieszka zadyrygowała końcowy fragment tak, jakbym chciał – bardzo cicho, jak przystało na muzykę z oddalonych czasów.
Gdyby do muzycznej kompozycji dobierać odpowiednik literacki (robił tak Rachmaninow „tłumacząc” swój marsz żałobny), zinterpretowałbym swój utwór jako marzenie, które czeka na spełnienie albo się nie spełniło. Stąd taki tytuł mojego utworu.
Powrót
|
