| 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 |
|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|
|
Dzięki eksperymentalnemu połączeniu filmu z przedstawieniem na żywo Metropolitan Opera stworzyła nową jakość w sztuce – pisał entuzjastycznie „The Los Angeles Times” po pierwszej transmisji na żywo z nowojorskiego teatru. Teraz stworzony przez MET nowy wymiar sztuki mogą poznać także polscy melomani. Filharmonia Łódzka, jako pierwsza instytucja w kraju, zaprasza na bezpośrednie transmisje spektakli z Metropolitan Opera w technologii High Definition. Jak to się zaczęło? Przedsięwzięcie „The Metropolitan Opera: Live In HD” nawiązuje do bogatej, ponad 70-letniej tradycji transmisji radiowych tej sceny. Rozpoczęło się w ubiegłym sezonie: jako pierwszy - 30 grudnia 2006 roku - popłynął w świat obraz i dźwięk Czarodziejskiego fletu Wolfganga Amadeusza Mozarta. Spektakl obejrzało 30 tys. widzów, zgromadzonych w 150 salach na terenie Stanów Zjednoczonych. Ogromny sukces kasowy i frekwencyjny tego wydarzenia sprawił, że wkrótce przyłączyły się do niego kolejne kina i teatry, także spoza nowego kontynentu. Obecnie sygnał z Metropolitan Opera (Met) odbierany jest w Japonii, Kanadzie i siedmiu krajach europejskich; najbliżej Polski – w Czechach i Niemczech. Filharmonia Łódzka dołączy do tego zaszczytnego grona jako pierwsza instytucja w Polsce. Jak to działa? Cyfrowy przekaz w wysokiej rozdzielczości dociera do adresata za pośrednictwem satelity okołoziemskiego. W Łodzi satelitarny sygnał z Nowego Jorku odbierze Toya Studios. Obraz jest wyświetlany na ogromnym ekranie nad estradą o wymiarach 6x11 metrów. Najlepszą dostępną współcześnie jakość dźwięku zapewnia Dolby Digital 5.1 Surround. W ten sposób, zasiadając w fotelach łódzkiej Sali Koncertowej, słuchacze znajdą się w gronie kilkudziesięciu tysięcy widzów, oglądających w tym momencie to samo przedstawienie bezpośrednio w Metropolitan Opera oraz pośrednio w ponad stu różnych teatrach całego świata. Dlaczego Met? Jest to jeden z najsłynniejszych teatrów operowych świata. Debiutował tu Enrico Caruso, sławę zdobywali Maria Callas, Renata Tebaldi czy Carlo Bergonzi, a za dyrygenckim pulpitem stawał sam Arturo Toscanini! Scena gościła niemal wszystkie wybitne gwiazdy operowe. Debiut na deskach Met to marzenie wszystkich wokalistów, a spełnienie go otwiera drogę do międzynarodowej kariery. Nowojorskie spektakle operowe to wydarzenia artystyczne nieprzeciętne zarówno pod względem wokalnym, jak i aktorskim. W przedstawieniach, reżyserowanych przez takie znakomitości, jak Franco Zefirelli czy Laurent Pally, biorą udział największe współczesne gwiazdy sceny operowej. Metropolitan Opera to spełnienie największych marzeń nie tylko artystów, ale i… widzów, bo bilety na nowojorskie spektakle trzeba kupować z co najmniej kilkumiesięcznym wyprzedzeniem! Nic dziwnego, że przedsięwzięcie „Live in HD” cieszy się tak ogromnym powodzeniem: w ubiegłym sezonie na transmitowane spektakle sprzedało się ponad 325 tys. biletów, a rekordowy pokaz – 24 marca 2007 – zgromadził ponad 60 tys. widzów. O czym jeszcze warto wiedzieć? Polski tekst libretta, wyświetlany nad estradą, pozwoli śledzić całość przedstawienia bez uszczerbku na treści. W przerwach między aktami kamera zagląda za kulisy, reżyser rozmawia z aktorami i realizatorami. Benjamin Britten Peter Grimes (czas trwania: 3 godziny 20 minut, 2 przerwy) Kierownictwo muzyczne: Donald Runnicles Reżyseria: John Doyle Obsada: Patricia Racette, Anthony Dean Griffey, Anthony Michaels-Moore W tym przedstawieniu Benjamin Britten zgłębia problem konfliktu jednostki ze środowiskiem, od którego ocen jest ona uzależniona. Peter Grimes, oskarżony o zabójstwo, zostaje w końcu uniewinniony, ale otoczenie mimo wszystko go potępia. Wydaje się jednak, że nikt nie jest bez winy. Reżyser John Doyle, który otrzymał nagrodę Tony Award® za interpretację opery Sondheima Sweeney Todd, rozpoczyna swoją karierę w Met podejmując wielkie wyzwanie, jakim jest inscenizacja tego współczesnego arcydzieła. Trudną tytułową rolę gra tenor Anthony Dean Griffey (na zdjęciu). Niezwykła Patricia Racette wciela się w rolę Ellen Orford – kobiety, która odmawia opuszczenia Grimesa. Przedstawienie to zawiera jedną z najbardziej sugestywnych partii tenorowych XX wieku. Porywające wykonanie orkiestry sprawia, że Peter Grimes jest ekscytującą, niesamowitą podróżą w świat sztuki operowej. |
|
|
|