koncerty

Najnowsza praca Guido van der Werve, Nummer veertien, home / Numer czternaście, dom (2012) to niemal godzinny film w formacie HD, który przedstawia trwający ponad dwa tygodnie triatlon w wykonaniu artysty na odcinku 1700 km z Warszawy do Paryża. Tej niezwykłej “pielgrzymce” towarzyszy na filmie ścieżka dźwiękowa w postaci tradycyjnego requiem skomponowanego przez van der Werve i wykonywanego przez niewielkie orkiestry i chóry na trasie pokonywanej przez artystę. Praca ma wiele polskich wątków. Inspiracją dla jej powstania jest historia związana z pochówkiem Fryderyka Chopina. Polski kompozytor został pochowany w 1849 roku na paryskim cmentarzu Père Lachaise, ale zgodnie z wolą zmarłego jego siostra Ludwika przewiozła serce Chopina do Warszawy, gdzie zostało złożone w urnie w kościele Świętego Krzyża. Guido van der Werve był też poruszony informacją podawaną przez biografów kompozytora, że ten wyjeżdżając na zawsze z Polski do Francji zabrał ze sobą garść ojczystej ziemi. Artysta postanowił zatem też przenieść grudkę ziemi z Polski i umieścić ją na grobie Chopina w Paryżu.

Przy Nummer veertien, home / Numer czternasty, dom Guido van der Werve zastosował nieco inną niż dotychczas metodę pracy. Jako punkt wyjścia do ostatecznej formy filmu wykorzystał materiał dokumentacyjny ze swojego wytrzymałościowego wyczynu fizycznego. Film jest podzielony na akty, a historia samotnej podróży artysty przeplata się z niemal surrealistycznymi, wmontowanymi później obrazami, opowieścią o Aleksandrze Wielkim, który także zmarł na obczyźnie i wspomnieniami z dzieciństwa van der Werve. Widz ogląda dokumentację performansu, w czasie którego van der Werve pływa (27 km w dwa dni), jedzie na rowerze (1400 km w osiem dni) i biegnie na długie dystanse (289 km w siedem dni), a romantyczna muzyka w tle sprawia, że obrazy na ekranie wydają się fikcyjną scenerią, gęstą od symbolicznych odniesień. Film zaczyna się sceną w kościele Świętego Krzyża w Warszawie, gdzie van der Werve gra na fortepianie fragment Requiem, a następnie wybiega, aby rozpocząć triatlon, kończy się natomiast na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu. Ta podróż w metaforyczny sposób łączy grób Fryderyka Chopina z miejscem, gdzie znajduje się serce kompozytora. Balansując na krawędzi ludzkiej wytrzymałości van der Werve powraca do romantycznego ideału “artysty – bohatera”, a jednocześnie odwołuje się do tradycji sztuki performance, która dąży do przełamania mentalnych ograniczeń poprzez wyczerpujący „physical tour de force”.

Film Nummer veertien, home / Numer czternasty, dom powstał w kooprodukcji z Fondazione Giuliani i po raz pierwszy był prezentowany w ramach International Film Festival Rotterdam.

(Ewa Gorządek)

Powrót