| 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 |
|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|
|
Szczegóły proponowanych inscenizacji przybliża Jerzy Snakowski: Georges Bizet, „Poławiacze pereł” Oto tort bezowy przyprawiony szczyptą curry. Owa rozgrywająca się na egzotycznym Cejlonie opera to ciąg słodkich, typowo francuskich melodii. Towarzyszą one historii dwóch Cejlończyków, którzy w imię męskiej przyjaźni wyrzekają się miłości do tej samej dziewczyny. Niestety, jeden z kolegów wyłamuje się i uwodzi koleżankę. Ale wybaczamy mu, gdyż efektem jego słabości jest jedna z najpiękniejszych arii operowych – romans Nadira “Je crois entendre encore”. Proponowana inscenizacja nie ma nic z artystycznej prowokacji. To raczej beza-ciągutka, która ciągnie się niespiesznie pośród ładnej niczym gładki maślany krem scenografii. Myślę, że kombinacja kojącej muzyki, dobrego spektaklu i czarującego głosu Patrizi Ciofi i rozgwieżdżone niebo Targu Węglowego może przyprawić nas o maleńkie, słodkie wzruszenia. Spektakl Teatro San Carlo w Neapolu (Włochy). Reżyseria: Fabio Sparvoli. Dyrygent: Gabrielle Ferro Chór, Balet i Orkiestra Teatro San Carlo. W głównych partiach: Patrizia Ciofi (Leila), Dmitri Korczak (Nadir), Dario Solari (Zurga). Spektakl z 2014 roku. Czas trwania: 118 minut. Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=GQBxE7tq4nA Giacomo Puccini, „Cyganeria” Metropolitan Opera w Nowym Jorku nie lubi eksperymentów scenicznych, za to kocha gwiazdy. "Cyganeria" z proponowanego nagrania jest taka, jaką ją Pan Bóg i Puccini stworzyli. Pod reżyserią podpisał się sędziwy mistrz Franco Zeffirelli, co gwarantuje bogatą, realistyczną scenografię, dynamiczne sceny zespołowe i pełne niuansów aktorstwo. Do głównych partii zaproszono śpiewających bosko Angelę Gheorghiu i Ramona Vargasa. Wspaniale grają zakochaną parę, a ona umiera tak pięknie, że czeka nas seans zbiorowego popłakiwania. Nic tylko sycić oko i ucho. Spektakl Metropolitan Opera w Nowym Jorku (USA). Inscenizacja: Franco Zeffirelli. Dyrygent: Nicola Luisotti Orkiestra i Chór Metropolitan Opera W głównych partiach: Angela Gheorghiu (Mimì), Ramón Vargas (Rudolf), Ainhoa Arteta (Musetta), Ludovic Tézier (Marceli). Spektakl z 2008 roku. Czas trwania: 120 min. Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=4Rdt9ICcnZA Giuseppe Verdi, „Aida” To nagranie powstało w miejscu, które kojarzy mi się z "Aidą" najbardziej - na Arena di Verona. Wystawia się ją tam rokrocznie od stu lat w sposób kanoniczny: bogata scenografia, pełne blichtru kostiumy i rekwizyty połyskujące fałszywym złotem i klejnotami, tłumy statystów i zwierząt, które oszałamiają w scenie triumfalnego marsza, patetyczne i koturnowe aktorstwo oraz wielkie głosy, które muszą wypełnić ogromną przestrzeń areny, na której śpiewa się bez nagłośnienia. Na szczególną uwagę zasługuje śpiewająca po włosku, przetrzymywana w niewoli egipskiej etiopska księżniczka Aida czyli fenomenalna Chinka Hui He. Spektakl z Arena di Verona (Włochy). Reżyseria: Gianfranco De Bosio. Dyrygent: Daniel Oren Chór i Balet di Verona W głównych partiach: Hui He (Aida), Marco Berti (Radames), Andrea Ulbrich (Amneris), Ambrogio Maestri (Amonasro ), Roberto Tagliavini (Faraon). Spektakl z 2012 roku. Czas trwania: 150 min. Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=5wbzRpda_4U Henry Purcell, „Dydona i Eneasz” Anglia jest bodaj ostatnim krajem, który kojarzy się z operą. A jednak to tu powstało jedno z najwspanialszych arcydzieł baroku –„Dydona i Eneasz” Purcella. Niewielkie rozmiarami dzieło o królowej Kartaginy, przeciw której knują spisek złe duchy. Duchy są być może złe, ale towarzysząca im muzyka - boska! W finale nie ma happy endu - księżniczka zostaje opuszczona przez swego księcia. Smutna bajka, ale jak pokazana! Spektakl łączy wyrafinowaną muzykę z bajkową, pełną teatralnych niespodzianek scenografią. Poruszający się w niej tancerze i akrobaci sprawiają, że ogląda się to niczym Cirque du Soleil. Pomimo tego przepychu, bufonady i oszałamiających efektów najdłużej w pamięci i tak pozostaje finałowy, tragiczny lament opuszczonej kobiety. Spektakl, który bawi i wyciska łezkę. Dla dorosłych i dzieci. Spektakl z Opéra de Rouen Haute-Normandie (Francja). Reżyseria: Cécile Roussat i Julien Lubek. Dyrygent: Vincent Dumestre Le Poeme Harmonique W głównych partiach: Vivica Genaux (Dydona), Henk Veven (Eneasz). Spektakl z 2014 roku. Czas trwania: 80 min. Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=xZe_ZTH5OF8 Giuseppe Verdi, „Rigoletto” Trudno doszukać się w „Rigoletcie”, opowiadającym o zemście, morderstwie na zlecenie, gwałcie, kalectwie i prostytucji, większych pokładów poczucia humory. A jednak najnowszą inscenizację Metropolitan Opera można uznać za dowcipną. Wszystko za sprawą przeniesienia akcji z renesansowej Mantui do połyskującymi neonami Las Vegas lat 50-tych XX stulecia. Oglądając ową mieszankę groteski, przemocy, blichtru i krwi na myśl przychodzi kino Quentina Tarantina. W spektaklu tym statut gwiazdy pierwszej sceny operowej świata potwierdza nasza duma narodowa - Piotr Beczała, mistrzowsko wykonujący m.in. słynną ariettę „La donna e mobile” Spektakl Meropolitan Opera w Nowym Jorku (USA). Reżyseria: Michael Mayer. Dyrygent: Michele Mariotti Orkiestra, Chór i Balet Metropolitan Opera W głównych partiach: Piotr Beczała (Książę), Željko Lučić (Rigoletto), Diana Damrau (Gilda) Spektakl z 2013 roku. Czas trwania: 100 min. Fragment: https://www.youtube.com/watch?v=PgjNrUcpctY |
|
|
|