|
Komorowski Ignacy Marceli Komorowski Ignacy Marceli, kompozytor, skrzypek i wiolonczelista; ur. 13 stycznia 1824, Warszawa; zm. 14 października 1857, Warszawa. Początkowo uczył się gry na fortepianie u Wincentego Szaniora, następnie pobierał lekcje gry na skrzypcach pod kierunkiem Bułakowskiego i Jana Hornziela. Od czternastego roku życia śpiewał w amatorskim chórze Józefa Krogulskiego przy kościele ojców Pijarów. W 1842 rozpoczął naukę gry na wiolonczeli u Józefa Szablińskiego, później kontynuował ją pod kierunkiem Adama Hermana. Lekcji harmonii i kontrapunktu udzielał mu August Freyer, zaś kompozycji Karol Kurpiński.Twórczość kompozytorską rozpoczął od tanecznych utworów fortepianowych. W 1842 opublikował pierwszy zbiór swoich pieśni. Wiele z nich nawiązywało do polskiej muzyki ludowej (zwłaszcza z Mazowsza), którą kompozytor poznawał podczas wędrówek z poetami – Teofilem Lenartowiczem i Cyprianem Kamilem Norwidem, malarzem Wojciechem Gersonem i badaczem folkloru Oskarem Kolbergiem. W 1847 udzielał lekcji gry na fortepianie, skrzypcach oraz wiolonczeli. W 1848 wyjechał w charakterze prywatnego nauczyciela muzyki do majątku Kretkowskich w Kamiennej na Kujawach. Po dwóch latach powrócił do Warszawy i objął posadę wiolonczelisty w Orkiestrze Teatru Wielkiego. W 1852 zapadł na gruźlicę. Leczył się u znakomitego lekarza Tytusa Chałubińskiego, lecz choroba czyniła głębokie postępy. Ostatnią próbą ratunku miała być kuracja za granicą. W 1855 ogłosił prenumeratę na cykl pieśni Śpiewy polskie, w celu zdobycia środków na leczenie. Dzięki nim we wrześniu 1856 wyjechał do Włoch (Triest, Wenecja, Rzym), następnie do Paryża i Niemczech (uzdrowisko w Ems). Ponieważ stan jego zdrowia nadal się pogarszał, w lipcu 1857 powrócił do Warszawy. WAŻNIEJSZE KOMPOZYCJE: – pieśni na głos solo i fortepian: Kalina, słowa Teofil Lenartowicz Duch sieroty, słowa Teofil Lenartowicz Gołąbek, słowa Teofil Lenartowicz Hej, do tańca dziewuchy, mazur, słowa Teofil Lenartowicz Módl się, słowa Teofil Lenartowicz Żal Turczynki, słowa Aleksander Chodźko Pieśń minstrela, słowa Walter Scott Wspomnienie. Triolet, słowa Antoni Baranowski Pieśń z wieży, słowa Adam Mickiewicz Pieśń wschodnia, słowa Aleksander Chodźko Panna młoda, słowa Włodzimierz Wolski Do Helenki, słowa Johann Wolfgang von Goethe Ułan, słowa Johann Wolfgang von Goethe Nowa miłość, słowa Johann Wolfgang von Goethe Łza, słowa Julian Korsak Ukrainiec, słowa Aleksander Chodźko Młoda matka, słowa Włodzimierz Wolski Powiśle, słowa Karol Kucz Chociaż to życie idzie po grudzie, polonez, słowa Wincenty Pol Do bociana, słowa Stanisław Jachowicz Kujawiak „A tam w karczmie”, słowa Jan Kanty Gregorowicz Rosa, słowa Stanisław Jachowicz Tęsknota dziewczyny, słowa Teofil Lenartowicz Anioł i pacholę, słowa Wincenty Pol Już nie powróci, słowa Fryderyk Skarbek Melodia, słowa Thomas Moore Prośba dziewczęcia, słowa Teofil Lenartowicz Rozmowa ze słowikiem, słowa Teofil Lenartowicz Śpiew żniwiarki, słowa Władysław Syrokomla Trzy pieśni z„Lirenki”, słowa Teofil Lenartowicz Wspomnienie, słowa Aleksandr Puszkin Drzym sobie duszo, słowa Edmund Wasilewski Tęskne chłopię, słowa Felicjan Medard Faleński Zozulicz, dumka, słowa Józef Bohdan Zaleski Śpiew masek z„Marii”, słowa Antoni Malczewski Hymn Gutenberga, słowa Teofil Lenartowicz Krakowiak „Zapomniane skrzypki moje”, słowa Edmund Wasilewski Wilia, słowa Adam Mickiewicz Nad Wisłą, słowa Teofil Lenartowicz Światło spadające, słowa Seweryn Kapliński – na fortepian: Polonez Dwa mazury Mazur Trzy mazurki Pieśń bez słów – na chór i orkiestrę: Msza Te Deum |
|
|
|