19 czerwca 2018 roku w Tokio miało miejsce prawykonanie nowego dzieła na fortepian solo wrocławskiego kompozytora Pawła Hendricha o tytule Gliptopalinomia.
Prawykonanie tego utworu odbyło się w prestiżowej tokijskiej Triphony Concert Hall w ramach trasy koncertowej polskiego pianisty Ignacego Lisieckiego po japońskich miastach: Tokyo, Kobe, Fukuoka. Utwór kompozytor dedykował pianiście, który, mieszkając już ponad dziesięć lat w Japonii, promuje polska muzykę. Wykonanie utworu jest również zapowiedzią nadchodzącego stulecia nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską i Japonią oraz wstępem do większej liczby wydarzeń przyszłorocznych.
Utwór Gliptopalinomia został zaplanowany jako cykl fortepianowy, w którym zaprezentowane zostały wszystkie podstawowe elementy autorskiego Systemu Konstrukcji Okresowych. Każda miniatura cyklu opiera się na okresowym materiale wysokościowym zbudowanym z szeregu naprzemiennych interwałów. Zestawy określonych interwałów w połączeniu z przeważnie cyklicznymi rytmami definiują określoną barwę i fakturę każdej części cyklu. Znaczenie tytułu zawiera się w polu semantycznym wytyczonym przez trzy greckie słowa: glipto (glyphē) – rzeźba lub glyptós – grawerowany; palin (pálin) – znowu, przeciw, wstecz, ponownie; nomia (nomós) – umiejętność, sztuka, dziedzina nauki lub prawo. W ten sposób Gliptopalinomia jest dźwiękową rzeźbą wyrytą przez materię muzyczną, kształtowaną przez kompozytora niemalże przez dwie dekady.