Miejsce, które Witold Lutosławski ma w muzycznym świecie, jest mu przypisane również i na Festiwalu. Jego styl i myśl stanowią punkt przecięcia rozmaitych linii, łączą inne style i osobowości twórcze, pozwalają przeczuć ich ukrytą jedność. Plan „Łańcucha” nie jest wobec tego całkiem przypadkowy: proponuje określoną kompozycję wątków, powinowactw i pokrewieństw. Myśl o barwie i harmonii jako elementach połączonych i nawzajem się przenikających, tak istotna u Lutosławskiego, przywołuje tutaj bliską konstelację Chopin–Debussy, ale także Messiaenowskie tęcze współbrzmień i kolorystyczny strukturalizm dzieł Weberna. Łańcuch II i Koncert podwójny eksponują połączenie w sposób spójny i na równych prawach ścisłej kantyleny z fantazyjnym ornamentem; połączenie prowadzące ponad granicami epok wstecz do romantyzmu (Chopin), klasycyzmu (Mozart) i do sonat klawiszowych Scarlattiego. Osobliwy ton Koncertu i Łańcucha — ton liryczno-groteskowy — łączy obie kompozycje z Prokofiewem (op. 19). Idea dramatu czysto instrumentalnego oraz wielkiej formy wiąże z Lutosławskim (Kwartet i Symfonie) Wielką fugę i Sonatę op. 109 Beethovena. W tej domenie ma też swoje miejsce Krzysztof Penderecki.
Wymienione dzieła zaprezentowane zostaną podczas koncertów symfonicznych – NOSPR, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie – i kameralnych: Chain Ensemble, Royal String Quartet, Jan Krzysztof Broja.
Festiwal jest współorganizowany przez Program 2 Polskiego Radia oraz dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Szczegółowy program – na stronie www.lutoslawski.org.pl