Polmic - FB


relacje i recenzje wydarzeń

Musica Polonica Nova 2010 - relacja

 

Musica Polonica Nova 2010

Dwudziesta siódma edycja Festiwalu Muzyki Współczesnej „Musica Polonica Nova”, który zakończył się we Wrocławiu w niedzielę, 16 maja 2010 roku przyjęta została z ogromnym entuzjazmem i zainteresowaniem. Podczas koncertów festiwalowych miało miejsce 15 prawykonań utworów polskich kompozytorów niemal wszystkich generacji, wykształconych w różnych, krajowych i zagranicznych ośrodkach. Zabrzmiało także 6 renomowanych zespołów orkiestrowych, 10 instalacji w ramach projektu „Dźwiękowy spacer” oraz szereg występów solistycznych i kameralnych.

Ze względów organizacyjnych część programu uległa niewielkiej modyfikacji. Podczas festiwalu nie pojawiły się zapowiadane socjalistyczne pieśni masowe w wykonaniu Chóru Uniwersytetu Wrocławskiego, które w ramach rekompensaty zaprezentowano jako background podczas przerwy oraz przed koncertem w Sali Polskiego Radia we Wrocławiu. Szeroki wachlarz repertuaru umożliwił wykonanie zarówno instrumentalnych, jak i szeroko wykorzystujących elektronikę. Po raz pierwszy na żywo we Wrocławiu zaprezentował się przy tej okazji młody zespół wykonawców nowoczesnej muzyki improwizowanej „Kwartludium”. W ich wykonaniu zabrzmiały improwizacje na temat prac wizualnych polskich artystów oraz partytury graficznej Romana Haubenstocka- Ramatiego.
Czytaj więcej: Musica Polonica Nova 2010 - relacja

O "Gemistatos" Magdaleny Długosz - relacja

O problemach synchronizacji między muzykami a warstwą elektroniczną w utworach elektroakustycznych opowiadała podczas gościnnego wykładu w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, w poniedziałek, 10 maja 2010 roku Magdalena Długosz – kompozytorka, wykładowca krakowskiej Akademii Muzycznej. Synchronizacja taśmy i żywego wykonawcy przysparza kompozytorom zajmującym się muzyką elektroakustyczną wielu problemów. Jednym z podstawowych jest nieelastyczność warstwy elektronicznej, której nieubłagany przebieg czasowy może usztywniać swobodę wykonawczą muzyków. Magdalena Długosz opisując kolejne swoje utwory elektroakustyczne pokazała studentom, jak kształtowały się poszukiwania w zakresie synchronizacji i zapisu warstw elektronicznych wespół z tradycyjnym nutowym zapisem i wykonaniem przez instrumentalistów. Omówione zostały: Mictlan II (1988), Patjan (1996/97), TaBar (1998/2000), Zakopane Liryki (1999/2000), SaxSpaCes , Ombraggio (2002/2003), Abamus , DesAkorDar (2008).
Czytaj więcej: O "Gemistatos" Magdaleny Długosz - relacja