Grażyna Pstrokońska-Nawratil,
kompozytorka i pedagog; ur. 16 lipca 1947, Wrocław. Studiowała kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu początkowo u Stefana Bolesława Poradowskiego (1966-1967), a następnie w klasie Tadeusza Natansona (1967-1971). W 1978 roku jako stypendystka rządu francuskiego uczestniczyła w wykładach Oliviera Messiaena (Konserwatorium) i Pierre Bouleza (IRCAM) w Paryżu, a także w seminarium autorskim Iannisa Xenakisa w Aix en Provence. Była również stażystą w Studio Muzyki Eksperymentalnej w Marsylii.
Jest laureatką wielu konkursów kompozytorskich, m.in. Konkursu Młodych Związku Kompozytorów Polskich (1968 i 1973), Konkursu im. Grzegorza Fitelberga (1972), Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego GEDOK w Mannheim (1975). W 1987 jej utwór Ikar na wielką orkiestrę symfoniczną (1979) uzyskał III lokatę na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu.
Od 1971 pracuje w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (obecnie Akademia Muzyczna), gdzie w latach 1991-2017 kierowała pracą Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki (obecnie Katedra Kompozycji). W 1993 otrzymała stopień naukowy profesora. W latach 1998-2009 była również wykładowcą w Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Uczestniczyła w pracach Komisji Repertuarowej Festiwalu „Warszawska Jesień” (1994-1997). Od roku 1996 do 2008 pełniła kolejno funkcje doradcy programowego, kierownika oraz dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej „Musica Polonica Nova”. Została zaproszona do komitetu honorowego Światowych Dni Muzyki Wrocław 2014.
W 1989 otrzymała Nagrodę Miasta Wrocławia oraz Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży, w 1998 – Nagrodę im. Św. Brata Alberta, w 2002 – Wrocławską Nagrodę Muzyczną, w 2004 – Nagrodę Doroczną Związku Kompozytorów Polskich, w 2006 i 2018 – Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Dziedzinie Muzyki, a w roku 2013 - Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
aktualizacja: 2002, 2008 (mk), 2014 (ai), 2017 (iz), 2022 (wa)
twórczość
Dorobek kompozytorki obejmuje kilkadziesiąt pozycji w większości ujętych w cykle: freski (I Reanimacja – człowiek i życie, II Epitaphios – człowiek i śmierć, III Ikar – człowiek i marzenia, IV …alla campana… – człowiek i pamięć, V Eternel – człowiek i wiara, VI Palindrom – człowiek i tęsknota, VII Uru Anna – człowiek i światło), cykl utworów na perkusję (Ostinato, Kanon, Studio per violino e tam-tam, BIS – JOKE *, TRIANGLE !), myśląc o Vivaldim (…el Condor… – wiosna, …como el sol e la mar… – lato), madrygały (W poszukiwaniu wędrującego echa, Algorytm snu wielkiego miasta, Ptaki na horyzoncie zmierzchu, Madrygał), reportaże (Niedziela Palmowa w Nazareth, ICE – LAND …tęczowe mosty nad Dettifoss…, Figury na piasku …wędrówki odwiecznego skarabeusza…), ekomuzyka (Le soleil, Pejzaż z pluszczem, Terra, Bartokiana, Muzyka lidyjska, Strumyk i słonko, Lasy Deszczowe, Assisi, Galaktikos α, Tryptyk).
Niezależnymi pozycjami są: balet W królestwie jesiennych liści, dwa kwartety smyczkowe – Arabesca i Kwartet lidyjski, utwory dla dzieci i młodzieży, MAGNIFICAT MM na sopran, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (2004), HARMONIES na orkiestrę (2011).
kompozycje
