kompozytorzy (S)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

Bettina Skrzypczak, kompozytorka i muzykolog; ur. 25 stycznia 1963, Poznań. Studiowała kompozycję u Andrzeja Koszewskiego oraz teorię muzyki w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 1988 wyjechała do Szwajcarii, aby kontynuować swoją edukację muzyczną w Akademii Muzycznej w Bazylei (studiowała tam muzykę elektroniczną u Thomasa Kesslera i kompozycję u Rudolfa Kelterborna) oraz muzykologię na Uniwersytecie we Fryburgu. W Polsce kilkakrotnie brała udział w Międzynarodowych Letnich Kursach dla Młodych Kompozytorów w Kazimierzu Dolnym, organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej – uczyła się pod kierunkiem takich kompozytorów, jak Henri Pousseur, Luigi Nono, Witold Lutosławski, Iannis Xenakis, czy Hans-Peter Haller. Obecnie wchodzi w skład Zarządu Fundacji Boswil; swą działalnością dziennikarską pośredniczy w polsko-szwajcarskiej wymianie kulturalnej. Od 1995 wykłada w Konserwatorium w Lucernie. W 1999 uzyskała kwalifikacje I stopnia w Akademii Muzycznej w Krakowie, w 2002 – nominację na profesora w Wyższej Szkole Muzycznej w Lucernie. Ponadto prowadziła wykłady i warsztaty kompozytorskie m.in. w Boswil (1999), Warszawie (2003) i Darmstadt (2004).
Bettina Skrzypczak otrzymuje zamówienia twórcze m.in. od Biennale w Wenecji, Festiwalu „Warszawska Jesień”, Radia DRS, Fundacji „Pro Helvetia”, Gesellschaft für Kammermusik w Bazylei, Basler Sinfonietta, Basler Madrigalisten, Tage für neue Musik, francuskiego Ministerstwa Kultury, Opery Bawarskiej oraz Migros-Genossenschaftsbund w Zurychu.

Za swoją twórczość kompozytorską otrzymała wiele nagród, m.in. w 1988 – nagrodę na Konkursie w Zagrzebiu za utwór Verba na orkiestrę (1987), w 1990 – nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda za Trio na perkusję (1990), w 1992 – wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za Kwartet smyczkowy nr 2 (1991), a w 1994 – wyróżnienie na Konkursie Kompozytorskim w Mannheim za Variabile na orkiestrę (1991). W 1996 została uhonorowana Nagrodą Kulturalną Miasta Bazylea, w 2001 – Nagrodą Kantonu i Miasta Lucerna, a w 2004 – Nagrodą Wydziału Kultury miasta Riehen za osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki. Otrzymała nagrodę „Heidelberger Komponistinnenpreis 2020“. To prestiżowe wyróżnienie przyznawane jest od 1987 roku wyłącznie komponującym kobietom. Jest to jedyna tego rodzaju nagroda w skali świata.

Bettina Skrzypczak mieszka w Szwajcarii – w Riehen niedaleko Bazylei.


Strona internetowa kompozytorki: www.bettina-skrzypczak.com

kompozycje

Kwartet smyczkowy nr 1 (1986)
What Is Black, What Is White? na duo perkusyjne (1987)
Verba na orkiestrę * (1987)
ABC na taśmę (1987)
Trio na perkusję * (1990)
Kwartet smyczkowy nr 2 * (1991)
Variabile na orkiestrę (1991)
Landschaft des Augenblicks, pięć pieśni na mezzosopran, altówkę i fortepian (1991-92)
Notturno na flet (1992)
Caleidoscopio na orkiestrę smyczkową * (1992)
Kwartet smyczkowy nr 3 * (1993)
Nonet na instrumenty dęte blaszane (1994)
Acaso na chór, klarnet, wiolonczelę i perkusję (1994)
Decision na oktet dęty i kontrabas (1994)
SN 1993 J na orkiestrę * (1994-95)
Koncert na obój i orkiestrę * (1995-96)
Fantazja na temat krajobrazów polskich na obój solo * (1997)
Koncert na fortepian i orkiestrę * (1998)
Toccatta sospesa na flet i dwie perkusje * (1999)
Miroirs na mezzosopran i zespół kameralny * (2000)
Arcato na altówkę solo (2000)
Mouvement für Flöte solo * (2000)
Mazurek na akordeon solo (2000)
Scena na skrzypce i wiolonczelę (2001)
Cercar na gitarę preparowaną solo (2001)
Vier Figuren na zespół (18 muzyków) w trzech grupach (2001)
Pieśni Dafne na fortepian (2002)
Amoureske na violę d’amore (2003)
Phototaxis na orkiestrę smyczkową (2003)
Weissagung – eine komponierte Improvisation für das „quartet noir” na fortepian, kontrabas, saksofon i perkusję (2003)
In un soffio na kwintet dęty (2003)
Kwartet smyczkowy nr 4 (2003)
Lettres na sopran, klarnet i wiolonczelę (2004)
Aria na 2 saksofony basowe (2004)
Initial na małą orkiestrę (2005)
Flash na perkusję solo (2007)
anomalia Lunae media na sopran, baryton i 15 instrumentów (2007)
Illuminationen na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2008)
Aus der Ferne na wiolonczelę i fortepian (2011)
…e subito parlando na fortepian i kwintet dęty (2012)
As to Feeling na zespół smyczkowy (2013)
Oracula Sibyllina na mezzosopran i orkiestrę kameralną (w 3 grupach) (2014-15)
Szene 2 na skrzypce i wiolonczelę (2015)