indeks osób (Z)

kompozytorka i śpiewaczka; ur. 25 stycznia 1978, Wrocław. Ukończyła z wyróżnieniem („Primus Inter Pares”) studia kompozytorskie w klasie Jana Wichrowskiego oraz wokalne pod kierunkiem Danuty Paziuk-Zipser w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Studia pogłębiała również w Conservatoruim Hogeschool Enschede w Holandii oraz na licznych kursach. Jest stypendystką m.in. Ministra Kultury, Rockefeller Foundation, Zarządu miasta Wrocławia, Ernst von Siemens Musikstiftung, Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska“ oraz Fundacji Edukacji Międzynarodowej.

Agata Zubel jest laureatką wielu konkursów kompozytorskich i wokalnych, m.in. w 1999 otrzymała I nagrodę oraz Nagrodę Polskiego Wydawnictwa Muzycznego na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Andrzeja Panufnika za Lumière pour percussion solo (1997), w 2000 – III nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozycji na Gitarę Klasyczną za utwór Ludia i Fu na gitarę solo (1999), a także I nagrodę oraz nagrodę specjalną Polskiego Radia na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Adama Didura za Piosenkę o końcu świata na głos, recytatora i zespół instrumentalny do słów Czesława Miłosza (1998), w 2002 – nagrodę specjalną na Concours Moderne w Chain oraz I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej im. Krzysztofa Pendereckiego, w 2003 – nagrodę główną Fundacji Bankowej im. Leopolda Kronenberga na Konkursie Muzyki XX i XXI wieku dla Młodych Wykonawców organizowanym przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej, III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Interpretacji Muzyki Współczesnej dla Profesjonalnych Solistów – Nicati 2003 w Szwajcarii oraz II nagrodę za Re-Cycle dla pięciu perkusistów (2001) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Petera Ivanovicha Jurgensona w Moskwie, w 2005 – nagrodę specjalną wspólnie z Cezarym Duchnowskim (jako duet „ElettroVoce”) na Międzynarodowym Konkursie Wykonawców Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Amsterdamie, Paszport „Polityki” oraz Wrocławską Nagrodę Muzyczną. Jej kompozycja Not I w roku 2013 otrzymała najwyższą notę podczas 60. Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Pradze, a w roku 2014 przyniosła jej prestiżową Wrocławską Nagrodę Muzyczną „Polonica Nova”.

Jej utwory wykonywane były na wielu festiwalach, m.in. na Warszawskiej Jesieni, Festiwalu „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, Audio-Art, Dniach Muzyki Andrzeja Panufnika w Krakowie, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Festiwalu im. Adama Didura, Festiwalu „Kraków 2000”, Chanterelle Festival, Festiwalu Muzyki Polskiej w Krakowie, Festiwalu Prawykonań „Polska Muzyka Najnowsza” w Katowicach, a także festiwalach: „Alternativa” w Moskwie, „Corso Polonia” w Rzymie, „Aksamitna kurtyna” we Lwowie, „Musikhøst Odense” w Danii. W 2005 jej Symfonia nr 2 dla 77 wykonawców (2005), napisana na zamówienie Deutsche Welle, została prawykonana podczas Festiwalu Beethovenowskiego w Bonn. Wśród kolejnych zamówień znalazły się m.in.: Kwartet smyczkowy nr 1 (Festiwal Ultraschall w Berlinie 2007), nad Pieśniami (Festiwal „Wratislavia Cantans” 2007), Cascando (Festiwal Muzyki Europy Środkowej w Seattle 2007), III Symfonia (w ramach stypendium Rockefeller Foundation 2008), Aforyzmy na Miłosza (Festiwal „Sacrum Profanum” w Krakowie 2011), Shades of Ice (London Sinfonietta 2011), Ulicami ludzkiego miasta (Deutschlandfunk, dla Festiwalu „Warszawska Jesień” 2011), Labirynt (Instytut Polski w Tel Awiwie 2012), What is the word (Klangforum Wien, 2012), Percussion Store (Filharmonia Krakowska, 2012), IN (Hannoversche Gesellschaft für Neue Musik dla Staatsoper Hannover 2013), Where to (TenFourteen LLC, an arm of the Jebediah Foundation dla San Francisco Contemporary Music Players 2014), Madrigals (Westdeutschen Rundfunks dla Neue Vocalsolisten 2015), Chapter 13 (Los Angeles Philharmonic 2016), Double Battery (Ensemble InterContemporain 2016), In the Shade of an Unshed Tear (Seattle Symphony 2016) czy instalacja muzyczna w Muzeum Śląskim w ramach festiwalu Kultura-Natura (2017). W 2010 jej opera-balet Between została wystawiona w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, a w 2011 roku ponownie otrzymała zamówienie dla tej sceny, na dramatooperę Oresteja (wystawiona w 2012). Kolejna forma operowa – Bildbeschreibung – powstała w 2016 roku na zamówienie Klangforum Wien. Szczególnym wydarzeniem roku 2012 był koncert zespołu Klangforum Wien podczas Festiwalu „Sacrum Profanum” w całości poświęcony jej kompozycjom.

W 2011 roku została zaproszona jako “composer-in-residence” festiwalu "Other Minds" w San Francisco. Przez dwa sezony (2010/2012) była kompozytorem-rezydentem Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie.

Znana jest z niestandardowej skali głosu i wykorzystywania go w sposób łamiący stereotypy. Jako wokalistka brała udział w wielu prestiżowych wydarzeniach muzycznych. W jej repertuarze jako śpiewaczki specjalne miejsce zajmuje muzyka najnowsza. Wraz z Cezarym Duchnowskim współtworzy duet ElettroVoce. W ciągu kilku minionych lat, oprócz wielu prawykonań i nagrań dzieł współczesnych twórców, dała się poznać jako wykonawczyni Chantefleurs et Chantefables Witolda Lutosłwskiego („Musica Polonica Nova”, 2006), DW9 Bernharda Langa („Warszawska Jesień”, 2004), Gwiazdy Zygmunta Krauzego (adaptacja elektroakustyczna Cezarego Duchnowskiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu, 2005), roli Fedry w operze Dobromiły Jaskot pod tym samym tytułem (Teatr Wielki – Opera Narodowa, 2006), La Malaspina w Luci mie traditrici Salvatore Sciarrino (Festiwal Nostalgia, Poznań, 2009), Madeline w Zagładzie domu Usherów Philipa Glassa (Teatr Wielki – Opera Narodowa, 2009), III Symfonii H. M. Góreckiego (Rotterdam), Folk Songs L. Berio (Seattle), Kafka Fragmente G. Kurtaga (Turyn), Les Illuminations B. Brittena (Berlin Konzerthaus), Songbook B. Langa (Wien Modern), Stabat Mater K. Szymanowskiego („Wratislavia Cantans”), An Index of Metals F. Romitellego (Musica Electronica Nova), Il canto sospeso L. Nono („Warszawska Jesień”) czy też Pierrot Lunaire A. Schönberga (Opera krakowska). Za tytułową rolę w operze Ogród Marty Cezarego Duchnowskiego otrzymała doroczną nagrodę Orfeusz ("Warszawska Jesień" 2009). Koncertowała za granicą: we Włoszech, w Belgii, Szwajcarii, Francji, Holandii, Austrii, Portugalii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Rosji, Ukrainie, Estonii, Litwie, Łotwie, Grecji, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Korei, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Współpracowała z takimi zespołami, jak Klangforum Wien, musikFabrik, London Sinfonietta, Eighth Blackbird Ensemble, Seattle Chamber Players, San Francisco Contemporary Music Players.

Uczestniczyła w eksperymentalnych projektach improwizowanych podczas Międzynarodowych Kursów Kompozytorskich w Darmstadt, Ferus Festival w Nowym Yorku, Alternativa Festival w Moskwie.

Ukazało się kilkanaście publikacji fonograficznych zawierających jej kompozycje i wykonania, wśród nich: nagrodzony Fryderykiem album Cascando (CD Accord), monograficzna płyta w jej utworami zatytułowana Not I (KAIROS), Poems z interpretacjami pieśni Coplanda, Berga i Szymańskiego (CD Accord), nominowany do Fryderyka album El-Derwid. Plamy na słońcu (CD Accord) oraz Dream Lake (CD Accord) nagrany z pianistą Joonasem Ahonenem.

Jest wykładowcą Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2004 roku uzyskała tytuł doktora, a w 2014 – doktora habilitowanego sztuki muzycznej.

Od 2003 jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich.

W roku 2014 Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uhonorował Agatę Zubel odznaką “Zasłużony dla Kultury Polskiej”, otrzymała również Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich. W 2016 otrzymała nagrodę  Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii "Osobowość Roku". Kompozytorkę odznaczono medalem "Gloria Artis" oraz medalem Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego (2017).

aktualizacja: listopad 2017 (wa), maj 2018 (iz) 

Strona internetowa artystki: www.zubel.pl

kompozycje

dyskografia

literatura wybrana