Polmic - FB

kompozytorzy (K)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

Wojciech Kilar,

kompozytor i pianista; ur. 17 lipca 1932, Lwów; zm. 29 grudnia 2013, Katowice. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach grę na fortepianie i kompozycję w klasie Bolesława Woytowicza. Dyplom ukończenia studiów z najwyższym odznaczeniem uzyskał w 1955. W latach 1955-58 był aspirantem Woytowicza w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1957 uczestniczył w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadt. Edukację muzyczną uzupełniał jako stypendysta rządu francuskiego w Paryżu w latach 1959-60; uczęszczał na zajęcia kompozycji do Nadii Boulanger.

Już we wczesnym okresie swojej działalności został laureatem kilku nagród: jako pianista i kompozytor wziął udział konkursie Młodych Talentów w 1947 wykonując Dwie miniatury dziecięce własnego autorstwa i zdobywając II nagrodę; w 1955 otrzymał II nagrodę za Małą uwerturę na Konkursie Utworów Symfonicznych podczas V Festiwalu Młodzieży w Warszawie; w 1960 – nagrodę fundacji im. L. Boulanger w Bostonie za Odę Béla Bartók in memoriam.

W 1977 został członkiem-założycielem Towarzystwa im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem. Był członkiem Polskiej Akademii Filmowej, Polskiej Akademii Umiejętności, Związku Podhalan, a także Rady Patronackiej Instytutu Jagiellońskiego. Otrzymał Honorowe Członkostwo Światowego Kongresu Kresowian (2011). Przez wiele lat był również prezesem Oddziału Związku Kompozytorów Polskich w Katowicach, a w latach 1979-81 pełnił funkcję wiceprezesa w jego Zarządzie Głównym. Wchodził także w skład Komisji Repertuarowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. W 1993 roku został członkiem honorowym ZKP.

Dwukrotnie nadano mu tytuły doktora honoris causa – przez Uniwersytet Opolski (1998) i Uniwersytet Śląski (2012).

Jest uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów muzyki filmowej na świecie. Stworzył muzykę do ponad 130 filmów, współpracując z takimi reżyserami, jak Bohdan Poręba, Andrzej Wajda, Kazimierz Kutz, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski, Stanisław Różewicz, Wojciech Has, Tadeusz Konwicki, Marekm Piwowski, Roman Polański, Francis Ford Coppola, Jane Campion. Zdobył wiele nagród za muzykę filmową, m.in. podczas festiwali filmowych w Łagowie (1970 – Czerwone i złote, 1971 – Romantyczni); w 1975 na Festiwalu Filmów Polskich w Gdańsku za muzykę od razu do trzech filmów (Ziemia obiecana, Bilans kwartalny, Linia, Znikąd donikąd) oraz w 1978 - za muzykę do filmu Spirala, dwukrotnie zdobył nagrody Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cork w Irlandii (1973 – Szklana kula, 1981 - Da un paese lontano: Papa Giovanni Paolo II (reż. Krzysztof Zanussi), w 1980 - Prix Louis Delluc za muzykę do filmu animowanego Le Roi et l’oiseau (reż. Paul Grimault), w 1992 za muzykę do filmu Bram Stoker’s Dracula (reż. Francis Ford Coppola) - Nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Producentów „ASCAP Award 1992” w Los Angeles i nagrodę Best Score Composer for a 1992 Horror Film w San Francisco, w 2001 - Philip Award za całokształt twórczości na III TP S.A. Music & Film Festival, w 2006 - Nagrodę Orła Polskiej Akademii Filmowej za muzykę do filmu Persona non grata (reż. Krzysztof Zanussi). Za ścieżkę dźwiekową do filmu Pan Tadeusz Kilar otrzymał Złotą Kaczkę oraz nagrodę Platynowa Płyta za 20 000 sprzedanych egzemplarzy. W 1991 przyznano mu Nagrodę Przewodniczącego Komitetu Kinematografii, a w roku 2010 otrzymał nagrodę za całokształt i wkład w polską kinematografię na 24. Tarnowskiej Nagrodzie Filmowej.

Za swoją działalność artystyczną otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1967, 1975, 2003), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1975), Nagrodę Województwa Katowickiego (1971, 1976, 1980), Nagrodę miasta Katowice (1975, 1992), Nagrodę Państwową I stopnia (1980), Nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1984), Nagrodę Artystyczną Komitetu Kultury Niezależnej NSZZ „Solidarność” (1989), Nagrodę Trzech Powstańczych Skrzydeł i Nagrodę TV Katowice (1990), Nagrodę im. Wojciecha Korfantego (1995), Nagrodę Arcybiskupa Metropolity Katowickiego „Lux ex Silesia” (1995), Sonderpreis des Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen (1996), Złote Berło Fundacji Kultury Polskiej (2000), Wielką Nagrodę Fundacji Kultury (2001), Diamentowy Laur  (2003), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki w dziedzinie muzyki (2003), Śląską Nagrodę im. Juliusza Ligonia i Nagrodę im. Karola Miarki (2003), Złotego Hipolita (2004), Nagrodę TV Polonia „za sławienie Polski i polskości” (2004), Nagrodę Godła Promocyjnego „Śląski Oskar” (2005), Nagrodę „Animus Silesiae” przyznawaną przez Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk dla wybitnych osobistości i autorytetów oraz Perłę Honorową Polskiej Gospodarki w kategorii kultura (2006), Nagrodę Feniksa przyznawaną przez Związek Polskich Kawalerów Maltańskich twórcom sięgającym do tradycji chrześcijańskiej (2008), nagrodę „Totus” Fundacji Konferencji Episkopatu Polski „Dzieło Nowego Tysiąclecia” oraz Medal Per artem ad Deum (Przez sztukę do Boga), przyznawany przez Papieską Radę ds. Kultury (2009), Honorową Nagrodę im. Lecha Kaczyńskiego (2011), nagrodę Złotego Fryderyka za całokształt twórczości (2012), Złotą Polską Muzę – wyróżnienie przyznawane przez Stowarzyszenie Muzyki Polskiej (2012) oraz Nagrodę Honorową Koryfeusza Muzyki Polskiej (2012).

Wojciech Kilar został wielokrotnie uhonorowany wysokimi odznaczeniami państwowymi, m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2002), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” „za wybitne osiągnięcia kulturalne rangi międzynarodowej" (2005), Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne osiągnięcia w twórczości artystycznej, za propagowanie polskiej kultury w kraju i za granicą” (2008), Orderem Orła Białego - najwyższym polskim odznaczeniem „w uznaniu znamienitych zasług dla kultury polskiej i za wybitne osiągnięcia w pracy twórczej” (2012).

W 1998 został honorowym obywatelem miasta Rzeszowa, zaś w 2006 – Katowic i Wodzisławia Śląskiego. W 1991 roku Krzysztof Zanussi nakręcił o nim film pt. Wojciech Kilar, a w 2013 roku Violetta Rotter-Kozera i Zdzisław Sowiński film pt. Wojciech Kilar. Credo.

Rada Miasta Katowice w 2014 roku nadała nazwę Plac Wojciecha Kilara placowi położonemu w bezpośrednim sąsiedztwie siedziby Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. W tymże roku, z okazji jubileuszu dwudziestolecia, Zespół Państwowych Szkół Muzycznych w Katowicach otrzymał imię Wojciecha Kilara.

W 2021 roku na działce dawnego domu mieszkalnego Wojciecha Kilara przy ul. Kościuszki 165 w Katowicach powstało Centrum Edukacji Muzycznej – Dom Kilara, której celem jest prowadzenie działalności edukacyjnej w obszarze muzyki oraz prezentacja dorobku Wojciecha Kilara i Śląskiej Szkoły Kompozytorów.

aktualizacja: 2001, 2010 (mk), 2013 (ai), 2022 (wa)

twórczość

Wojciech Kilar do roku 1974, kiedy skomponował swój najsłynniejszy dzisiaj utwór, poemat symfoniczny Krzesany, uchodził za czołowego przedstawiciela polskiej awangardy muzycznej. Miał w swoim dorobku Riff 62 (1962), kompozycję ultranowoczesną w brzmieniu i w formie, która stała się symbolem sprzeciwu wobec tradycji, manifestem przyszłości. Trafił z nią w dobry czas i Riff 62 odniósł na festiwalu „Warszawska Jesień” niezwykły sukces: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Śląskiej pod dyrekcją Karola Stryji bisowała, a to się w nowej muzyce rzadko zdarza! Podobna rzecz przytrafiła się dwóm kolejnym utworom Kilara - Générique (1963) i Diphtongos(1964).

Potem przyszła fascynacja inną awangardą - minimal music, która zaowocowała dwoma utworami: Usptairs-Downstairs (1971) oraz Przygrywką i kolędą (1972). Kompozytorowi wydawało się - jak mówił - że odkrył kamień filozoficzny, „że nie ma nic piękniejszego, niż trwający w nieskończoność dźwięk czy współbrzmienie, że to jest właśnie najgłębsza mądrość, a nie te nasze sztuczki z allegrem sonatowym, fugą, harmonią”. I w dwunastominutowej kompozycji Usptairs-Downstairs dwa dźwięki brzmią nieprzerwanie od początku do końca! Z dzisiejszej perspektywy można uważać, że Krzesany wynika logicznie z tego właśnie, minimalistycznego rozdziału twórczości Kilara, bo jest to swoista minimal music, jakby à rebours. Ale ćwierć wieku temu Krzesany wywołał szok. Wśród zwykłych melomanów zrobił furorę, profesjonaliści widzieli w nim coś fałszywego. Utwór zrobił jednak wielką karierę i jest wciąż bardzo chętnie grany i słuchany. Kilar nie dał jednak publiczności i krytykom wytchnienia i w dwa lata po Krzesanym napisał następny „górski” utwór - Kościelec 1909 (1976), poświęcony Mieczysławowi Karłowiczowi, wybitnemu kompozytorowi, który w wieku 33 lat zginął pod lawiną właśnie pod Kościelcem w 1909 roku. Potem były następne: Siwa mgła na baryton i orkiestrę (1979) oraz Orawa na orkiestrę kameralną (1986).

Stylistyce przyjętej w tych utworach pozostał Kilar zawsze wierny. Rezygnując niemal całkowicie z awangardowych środków technicznych wciąż operował uproszczonym językiem muzycznym, preferował stosowanie wielkich mas brzmienia, eksponował melodię i miał skłonność do wywoływania silnych emocji. Dotyczy to zarówno utworów nawiązujących do muzyki ludowej, w szczególności folkloru podhalańskiego, jak i dzieł narodowo-religijnych, odzwierciedlających głęboką wiarę i patriotyzm kompozytora.

Podobne środki warsztatowe wykorzystywał Kilar również w muzyce filmowej. W tej dziedzinie zdobył wielką światową sławę, rozgłos przyniosła mu szczególnie współpraca z Francisem Fordem Coppolą nad filmem Dracula (1992). Wysokiej klasy poziom artystyczny ma zwłaszcza muzyka Kilara do fimów Krzysztofa Zanussiego.

kompozycje

Dwie miniatury dziecięce na fortepian (1947)
Suita na fortepian nr 1 (1949)
Suita na fortepian nr 2 (1950)
Sonatina na flet i fortepian * (1951)
Trzy preludia na fortepian * (1951)
Wariacje na temat Paganiniego na fortepian (1951)
Dwanaście preludiów na fortepian (1951)
Kwintet dęty na flet, obój, klarnet, fagot i róg * (1952)
Sonata na fortepian (1952)
Wyczarowanie na baryton, flet, tam-tam, harfę i kwartet smyczkowy (1952)
Sonata na róg i fortepian * (1954)
Ptak na sopran i fortepian (1954)
Symfonia nr 1 na smyczki (1955)
Mała uwertura na orkiestrę * (1955)
Symfonia nr 2 „Sinfonia concertante” na fortepian i wielką orkiestrę symfoniczną (1956)
Suita beskidzka na tenor, chór mieszany i małą orkiestrę (1956)
Oda Béla Bartók in memoriam na skrzypce, instrumenty dęte i 2 perkusje * (1957)
Kołysanki na sopran, 3 klarnety, fagot, róg, harfę i fortepian (1957)
Koncert na dwa fortepiany i orkiestrę perkusyjną (1958)
Muzyka do filmu Narciarze w reż. Natalii Brzozowskiej (1958)
Muzyka do filmu Lunatycy w reż. Bohdana Poręby (1959)
Herbsttag na głos żeński i kwartet smyczkowy (1960)
Muzyka do filmu Nikt nie woła w reż. Kazimierza Kutza (1960)
Muzyka do filmu Milczące ślady w reż. Zbigniewa Kuźmińskiego (1961)
Muzyka do filmu Tarpany w reż. Kazimierza Kutza (1961)
Muzyka do filmu Spotkanie w „Bajce” w reż. Jana Rybkowskiego (1962)
Muzyka do filmu Rodzina Milcarków w reż. Józefa Wyszomirskiego (1962)
Muzyka do filmu Czerwone berety w reż. Juliana Dziedziny (1962)
Muzyka do filmu I ty zostaniesz Indianinem w reż. Konrada Nałęckiego (1962)
Muzyka do filmu Głos z tamtego świata w reż. Stanisława Różewicza (1962)
Muzyka do filmu Daleka jest droga w reż. Bohdana Poręby (1963)
Muzyka do filmu Mansarda w reż. Konrada Nałęckiego (1963)
Muzyka do filmu Kryptonim „Nektar” w reż. Leona Jeannota (1963)
Muzyka do filmu Milczenie w reż. Kazimierza Kutza (1963)
Diphthongos na chór mieszany i orkiestrę * (1964)
Muzyka do filmu Trzy kroki po ziemi w reż. Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego (1964)
Muzyka do filmu Wyspa złoczyńców w reż. Stanisława Jędryki (1964)
Muzyka do filmu Giuseppe w Warszawie w reż. Stanisława Lenartowicza (1964)
Muzyka do filmu Echo w reż. Stanisława Różewicza (1964)
Muzyka do filmu Późne popołudnie w reż. Aleksandra Ścibora-Rylskiego (1964)
Muzyka do filmu Pięciu w reż. Pawła Komorowskiego (1964)
Muzyka do filmu Obok prawdy w reż. Janusza Weycherta (1964)
Muzyka do filmu Ciemnogród w reż. Konrada Nałęckiego (1964)
Springfield Sonnet na orkiestrę * (1965)
Muzyka do filmu Katastrofa w reż. Sylwestra Chęcińskiego (1965)
Muzyka do filmu Jutro Meksyk w reż. Aleksandra Ścibora-Rylskiego (1965)
Muzyka do filmu Salto w reż. Tadeusza Konwickiego (1965)
Muzyka do filmu Powrót na ziemię w reż. Stanisława Jędryki (1966)
Muzyka do filmu Piekło i niebo w reż. Stanisława Różewicza (1966)
Muzyka do filmu Marysia i Napoleon w reż. Leonarda Buczkowskiego (1966)
Muzyka do filmu Chudy i inni w reż. Henryka Kluby (1966)
Muzyka do filmu Bumerang w reż. Leona Jeannota (1966)
Muzyka do filmu Ktokolwiek wie ... w reż. Kazimierza Kutza (1966)
Solenne per 67 esecutori * (1967)
Muzyka do filmu Wstęp do wiedzy o sztuce – Artysta w reż. Konrada Nałęckiego (1967)
Muzyka do filmu Maria Skłodowska-Curie w reż. Stanisława Grabowskiego (1967)
Muzyka do filmu Upiór w reż. Stanisława Lenartowicza (1967)
Muzyka do filmu Wilcze echa w reż. Aleksandra Ścibora-Rylskiego (1967)
Muzyka do filmu Westerplatte w reż. Stanisława Różewicza (1967)
Muzyka do filmu Cała naprzód w reż. Stanisława Lenartowicza (1967)
Muzyka do filmu Bicz boży w reż. Marii Kaniewskiej (1967)
Muzyka do filmu Stajnia na Salwatorze w reż. Pawła Komorowskiego (1967)
Muzyka do filmu Sami swoi w reż. Sylwestra Chęcińskiego (1967)
Muzyka do filmu Morderca zostawia ślad w reż. Aleksandra Ścibora-Rylskiego (1967)
Training 68 na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (1968)
Muzyka do filmu Samotność w reż. Stanisława Różewicza (1968)
Muzyka do filmu Molo w reż. Wojciecha Solarza (1968)
Muzyka do filmu Ostatni po Bogu w reż. Pawła Komorowskiego (1968)
Muzyka do filmu Tabliczka marzenia w reż. Zbigniewa Chmielewskiego (1968)
Muzyka do filmu Lalka w reż. Wojciecha Jerzego Hasa (1968)
Muzyka do filmu Człowiek z M-3 w reż. Leona Jeannota (1968)
Muzyka do filmu Przygody pana Michała w reż. Pawła Komorowskiego (1969)
Muzyka do filmu Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię w reż. Janusza Majewskiego (1969)
Muzyka do filmu Tylko umarły odpowie w reż. Sylwestra Chęcińskiego (1969)
Muzyka do filmu Struktura kryształu w reż. Krzysztofa Zanussiego (1969)
Muzyka do filmu Czerwone i złote w reż. Stanisława Lenartowicza (1969)
Muzyka do filmu Sól ziemi czarnej w reż. Kazimierza Kutza (1969)
Muzyka do filmu Sąsiedzi w reż. Aleksandra Ścibora-Rylskiego (1969)
Muzyka do filmu Romantyczni w reż. Stanisława Różewicza (1970)
Muzyka do filmu Rejs w reż. Marka Piwowskiego (1970)
Muzyka do filmu Przystań w reż. Pawła Komorowskiego (1970)
Muzyka do filmu Lokis w reż. Janusza Majewskiego (1970)
Muzyka do filmu Dancing w kwaterze Hitlera w reż. Jana Batorego (1970)
Muzyka do filmu Góry o zmierzchu reż. Krzysztofa Zanussiego (1970)
Upstairs-Downstairs na 2 chóry dziecięce i orkiestrę * (1971)
Muzyka do filmu Die Rolle w reż. Krzysztofa Zanussiego (1971)
Muzyka do filmu Perła w koronie w reż. Kazimierza Kutza (1971)
Muzyka do filmu Życie rodzinne w reż. Krzysztofa Zanussiego (1971)
Muzyka do filmu Brylanty pani Zuzy w reż. Pawła Komorowskiego (1971)
Muzyka do filmu Bolesław Śmiały w reż. Witolda Lesiewicza (1971)
Muzyka do filmu Pierścień księżnej Anny w reż. Marii Kaniewskiej (1971)
Muzyka do filmu Martwa fala w reż. Stanisława Lenartowicza (1971)
Muzyka do filmu Gwiazda wytrwałości w reż. Pawła Komorowskiego (1971)
Przygrywka i kolęda na 4 oboje i smyczki * (1972)
Muzyka do filmu Szklana kula w reż. Stanisława Różewicza (1972)
Muzyka do filmu Hipoteza w reż. Krzysztofa Zanussiego (1972)
Muzyka do filmu Wielka miłość Balzaka w reż. Wojciecha Solarza (1973)
Muzyka do filmu Zazdrość i medycyna w reż. Janusza Majewskiego (1973)
Muzyka do filmu Iluminacja w reż. Krzysztofa Zanussiego (1973)
Muzyka do filmu Hubal w reż. Bohdana Poręby (1973)
Muzyka do filmu Drzwi w murze w reż. Stanisława Różewicza (1973)
Muzyka do filmu Opętanie w reż. Stanisława Lenartowicza (1973)
Muzyka do filmu The Catamount Killing w reż. Krzysztofa Zanussiego (1974)
Muzyka do filmu Bilans kwartalny w reż. Krzysztofa Zanussiego (1974)
Muzyka do filmu Linia w reż. Kazimierza Kutza (1974)
Bogurodzica na chór mieszany i orkiestrę * (1975)
Muzyka do filmu Znikąd donikąd w reż. Kazimierza Kutza (1975)
Muzyka do filmu Jarosław Dąbrowski w reż. Bohdana Poręby (1975)
Muzyka do filmu Ziemia obiecana w reż. Andrzeja Wajdy (1975)
Muzyka do filmu Trzecia granica w reż. Wojciecha Solarza i Lecha Lorentowicza (1975)
Muzyka do filmu Die Nachtdienst w reż. Krzysztofa Zanussiego i Edwarda Żebrowskiego (1975)
W górę – w dół, balet (1975)
Kościelec 1909 poemat symfoniczny * (1976)
Muzyka do filmu Trędowata w reż. Jerzego Hoffmana (1976)
Muzyka do filmu Barwy ochronne w reż. Krzysztofa Zanussiego (1976)
Muzyka do filmu Ptaki ptakom w reż. Pawła Komorowskiego (1976)
Muzyka do filmu Smuga cienia w reż. Andrzeja Wajdy (1976)
Muzyka do filmu Brigitte Horney w reż. Krzysztofa Zanussiego (1977)
Muzyka do filmu Anatomie Stunde w reż. Krzysztofa Zanussiego (1977)
Muzyka do filmu Haus der Frauen w reż. Krzysztofa Zanussiego (1977)
Muzyka do filmu Z punktu widzenia nocnego portiera w reż. Krzysztofa Kieślowskiego (1977)
Muzyka do filmu Spirala w reż. Krzysztofa Zanussiego (1978)
Muzyka do filmu Rodzina Połanieckich w reż. Jana Rybkowskiego (1978)
Siwa mgła na baryton i orkiestrę * (1979)
Muzyka do filmu Paciorki jednego różańca w reż. Kazimierza Kutza (1979)
Muzyka do filmu Le Roi et l’oiseau w reż. Paula Grimaulta (1979)
Muzyka do filmu David w reż. Petera Lilienthala (1979)
Muzyka do filmu Wege in der Nacht w reż. Krzysztofa Zanussiego (1979)
Fanfara na chór mieszany i orkiestrę (1979)
Exodus per orchestra e coro misto * (1979-81)
Muzyka do filmu Krzesany w reż. Conrada Drzewieckiego (1980)
Muzyka do filmu Ród Gąsieniców w reż. Konrada Nałęckiego (1980)
Muzyka do filmu Constans w reż. Krzysztofa Zanussiego (1980)
Muzyka do filmu Kontrakt w reż. Krzysztofa Zanussiego (1980)
Muzyka do filmu Przypadek w reż. Krzysztofa Kieślowskiego (1981)
Muzyka do filmu Versuchung w reż. Krzysztofa Zanussiego (1981)
Muzyka do filmu Z dalekiego kraju. Ojciec Święty Jan Paweł II w reż. Krzysztofa Zanussiego (1981)
Muzyka do filmu Imperative w reż. Krzysztofa Zanussiego (1981)
Muzyka do filmu Unerreichbar w reż. Krzysztofa Zanussiego (1982)
Muzyka do filmu Capitali culturali – Vatican w reż. Krzysztofa Zanussiego (1982)
Angelus na sopran, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną * (1982-84)
Victoria per coro misto e orchestra * (1983)
Muzyka do filmu Blaubart w reż. Krzysztofa Zanussiego (1983)
Muzyka do filmu Na straży swej stać będę w reż. Kazimierza Kutza (1983)
Muzyka do filmu Marynia w reż. Jana Rybkowskiego (1983)
Muzyka do filmu Paradigme du le pouvoir du mal w reż. Krzysztofa Zanussiego (1983)
Muzyka do filmu Rok spokojnego słońca w reż. Krzysztofa Zanussiego (1984)
Orawa na kameralną orkiestrę smyczkową * (1986)
Muzyka do filmu Kronika wypadków miłosnych w reż. Andrzeja Wajdy (1986)
Choralvorspiel für Kammerorchester * (1988)
Muzyka do filmu Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest w reż. Krzysztofa Zanussiego (1988)
Muzyka do filmu La table tournante w reż. Paula Grimaulta (1988)
Muzyka do filmu Napoleon et l’Europe w reż. Krzysztofa Zanussiego (1989-90)
Muzyka do filmu Korczak w reż. Andrzeja Wajdy (1990)
Muzyka do filmu Leben für Leben – Maximilian Kolbe w reż. Krzysztofa Zanussiego (1990)
Muzyka do filmu Long Conversation with a Bird w reż. Krzysztofa Zanussiego (1990)
Muzyka do filmu Le retour w reż. Josée Dayana (1990)
Muzyka do filmu The Touch w reż. Krzysztofa Zanussiego (1991)
Muzyka do filmu Dracula w reż. Francisa Forda Coppoli (1992)
Muzyka do filmu König der letzten Tage w reż. Tom Toelle (1993)
Muzyka do filmu Śmierć jak kromka chleba w reż. Kazimierza Kutza (1994)
Muzyka do filmu Faustyna w reż. Jerzego Łukaszewicza (1994)
Muzyka do filmu Śmierć i dziewczyna w reż. Romana Polańskiego (1994)
Jakżeż ja się uspokoję na głos i fortepian do słów Wyspiańskiego (1995)
Króluj nam Chryste na głos i fortepian (1995)
Muzyka do filmu Cwał w reż. Krzysztofa Zanussiego (1996)
Muzyka do filmu Deux fantômes en colère w reż. Gérarda Oury (1996)
Koncert na fortepian i orkiestrę * (1996-97)
Requiem dla Ojca Kolbe na smyczki, fortepian, czelestę, harfę i kotły (1996-97)
Muzyka do filmu Portret damy w reż. Jane Campion (1997)
Agnus Dei na chór mieszany a cappella (1997)
Muzyka do filmu Pan Tadeusz w reż. Andrzeja Wajdy (1998-99)
Muzyka do filmu Dziewiąte wrota w reż. Romana Polańskiego (1999)
Missa pro pace na sopran, alt, tenor, bas, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną * (1999-2000)
Muzyka do filmu Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową w reż. Krzysztofa Zanussiego (2000)
Introitus na organy * (2000)
Muzyka do filmu Pianista w reż. Romana Polańskiego (2002)
Muzyka do filmu Zemsta w reż. Andrzeja Wajdy (2002)
Muzyka do filmu Suplement w reż. Krzysztofa Zanussiego (2002)
Symfonia nr 3 „September Symphony” (2003)
Lament na chór mieszany (2003)
Symfonia nr 4 „Sinfonia de motu” na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2005)
Muzyka do fimu Persona non grata w reż. Krzysztofa Zanussiego (2005)
Ricordanza na orkiestrę smyczkową (2005)
Magnificat na głosy solowe, chór i orkiestrę (2006)
Muzyka do filmu Królowie nocy w reż. Jamesa Gray'a (2007)
Symfonia nr 5 „Adwentowa” na chór mieszany i orkiestrę (2007)
Muzyka do filmu Czarne słońce w reż. Krzysztofa Zanussiego (2007)
Muzyka do filmu Krew jest sednem życia w reż. Kim'ego Aubry'ego (2007)
Muzyka do filmu Serce na dłoni w reż. Krzysztofa Zanussiego (2008)
Muzyka do filmu Poste restante w reż. Marcela Łozińskiego (2008)
Te Deum na głosy solo, chór i orkiestrę (2008)
Hymn Paschalny na chór mieszany (2008)
Veni Creator na chór mieszany i orkiestrę smyczkową (2008)
Uwertura uroczysta na orkiestrę (2010)
Koncert fortepianowy nr 2 (2011)
Lumen na chór mieszany a cappella * (2011)
Sonety do Laury na baryton i fortepian (2012)
Modlitwa do Małej Tereski na chór mieszany a cappella (2013)

literatura wybrana

Barbara Gruszka-Zych, Takie piękne życie. Portret Wojciecha Kilara, Wydawnictwo Niecałe, Bytom 2015
Scherzo dla Wojciecha Kilara poprowadziły Maria Malatyńska i Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, PWM, Kraków 2002
Binkowski Jerzy Laur dla Wojciecha Kilara, „Twoja Muza” 2004 nr 5, s. 38
Cegiełła Janusz Wojciech Kilar w: Szkice do autoportretu polskiej muzyki współczesnej, PWM, Kraków 1976
Gowarzewska-Griessgraber Regina, Wach-Malicka Henryka Witalizm w najlepszym wydaniu, "Twoja Muza" 2007 nr 5, s. 18-19
Jaraczewska-Mockałło Krystyna, Wojciech Kilar: katalog dzieł i bibliografia piśmiennictwa o kompozytorze,, AM, Warszawa 1999
Jeżewski Krzysztof A., Wojciech Kilar (1932-2013): kompozytor z ducha, "Topos" 2014 nr 1/2, s. 214-215
Machowska Antonina Kilar Wojciech w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „klł”, PWM, Kraków 1997
Marczyński Jacek Miłość porusza gwiazdy i słońce, „Twoja Muza” 2005 nr 5, s. 47-48
Podobińska Klaudia, Polony Leszek Cieszę się darem życia. Rozmowy z Wojciechem Kilarem, PWM, Kraków 1997
Polony Leszek Kilar. Żywioł i modlitwa, PWM, Kraków 2005
Wilczek-Krupa Maria, W mojej głowie gra orkiestra: o symfonice Wojciecha Kilara , "Muzyka" 2012 nr 10, 11, ss. 36-37, 33-35
Żukowska-Sypniewska Izabela Poloneza czas zacząć. O muzyce filmowej Wojciecha Kilara, „Kino” 1999 nr 10, s. 24-26
Łukaszewski Marcin Tadeusz Na Jasnej Górze odnalazłem wolną Polskę ... i siebie, „Twoja Muza” 2004 nr 5, s. 38