Sylvia Filus,
kompozytorka; ur. 6 grudnia; Lublin. Jest absolwentką École Normale de Musique de Paris, gdzie w roku 1998 ukończyła kierunek „Kompozycja muzyki filmowej” w klasie prof. Patrice’a Mestral‘a, oraz Conservatoire Supérieur de Musique et de Danse de Paris (klasa prof. Alain Louvier), gdzie w roku 2003 otrzymała dyplom z orkiestracji z Pierwszą Nagrodą, przedstawiając m.in. swoje orkiestracje utworów C. Debussy’ego. Uzupełnieniem tej edukacji były dwuletnie zajęcia z dyrygentury w klasie prof. Adrian’a Mcdonnell’a w Conservatoire du 15e Frédéric Chopin w Paryżu oraz konsultacje z kompozycji u Miłosza Magina i Michel’a Merleta, a także Międzynarodowe Kursy Młodych Kompozytorów w Radziejowicach.
W roku 2005 jej muzyka do filmu Undo Jean-Gabriel’a Periot była nominowana do nagrody za ścieżkę dźwiękową w kategorii dokumentów na Międzynarodowych Targach Muzyki do Obrazu MIMPI w Cannes. W 2010 roku kompozytorka znalazła się w finale International Music Prize for Excellence in Composition za skomponowanie utworu This Emotion na klarnet i fortepian. Została laureatką III nagrody Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego Artistes en herbe w Luksemburgu (2013).
Kompozytorka była również członkiem Jury XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Miłosza Magina w Paryżu.
Sylvia Filus skomponowała muzykę do około dwudziestu filmów, krótko- i pełnometrażowych, oraz dokumentalnych (współpracując m. in. ze Szkołą Filmów Animowanych La Poudrière, Międzynarodową Szkołą Filmową w Paryżu EICAR i Narodową Akademią Sztuki Filmowej i Teatralnej w Sofii). W roku 2011, w drodze konkursu ogłoszonego przez Związek Autorów i Kompozytorów SACEM oraz Lobster Films, Sylvia Filus została wybrana do napisania muzyki do dwóch filmów niemych dla europejskiej filmoteki internetowej Europa Film Treasures: pełnometrażowego Le Danseur de jazz (Tancerz jazzowy) i krótkiej burleski Cretinetti: troppo bello!. W tym samym roku powstała muzyka do marokańskiej fabuły Le Bout du monde Hakim‘a Noury i dokumentu Francesci Ragusy Avec toi sans toi, a w roku 2012 do pełnometrażowego filmu dokumentalnego Fishermen Viktorii Marinov. Otrzymała również dotację Związku Autorów i Kompozytorów SACEM na muzykę do filmu Quand je serai grande Yves’a Levy (2020).
Jako jedna z dwóch kobiet i jedyna Polka wśród 25 francuskich kompozytorów, wzięła też udział w symfonicznym koncercie muzyki filmowej „B.O. Concert” w paryskim kinie Grand Rex.
W jej dorobku znajdują się również utwory fortepianowe, kameralne, wokalne, na orkiestrę (kameralną, symfoniczną, jazzową), czy piosenki. Utwory wykonywane są na licznych koncertach i festiwalach w Europie. W roku 2008, na zamówienie Pomorskiego Stowarzyszenia Musica Sacra i gdyńskiej orkiestry kameralnej Sinfonietta Nordica, Sylvia Filus skomponowała cykl trzech pieśni na mezzosopran, baryton i orkiestrę do wierszy Zbigniewa Herberta we francuskich tłumaczeniach, wykonanych na festiwalu „Muzyka słów” w Trójmieście, oraz na koncercie „Jedwab duszy Zbigniewa Herberta” w Warszawie. Z okazji 200. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina kompozytorka otrzymała zamówienie od Polskiego Towarzystwa Straussowskiego i orkiestry Obligato pod dyrekcją Jerzego Sobeńki na utwór symfoniczny Fantaisie en sel mineur, który został wykonany na uroczystym koncercie „Chopin symfonicznie”, zwieńczającym cykl koncertów „Solny Nokturn” połączonych z odsłonięciem pomnika Chopina w kopalni soli w Wieliczce. W roku 2014 utwór Sylvii Filus Toile d’araignée (Pajeczyna) został prawykonany na wiosennym koncercie orkiestry smyczkowej I Solisti Veneti w Padwie, pod dyrekcją Claudia Scimone'a. W roku 2017 jej kompozycja Rencontre na wiolonczelę i fortepian była wykonywana na festiwalu Osmose w Luxemburgu. W roku 2021 Sylvia Filus skomponowała muzykę do wiersza Francis Ponge Les plaisirs de la porte na bas solo oraz piosenkę Unis par mille adieux do wybranych wierszy Jolandy Podejmy-Eloyanne, na zamówienie autorki. Wiolonczelistce Barbarze Marcinkowskiej zadedykowane zostały podręcznik do nauki gry na wiolonczeli Nous jouons du violoncelle (Gramy na wiolonczeli) i kolekcja Violoncelle mon ami (Moj przyjaciel wiolonczela).
W roku 2004 zostały wydane jej miniatury na fortepian Images en musique (wydawnictwo Armiane w Wersalu). Invitation à danser na wiolonczelę i fortepian znalazło się w drugiej części podręcznika do nauki gry na wiolonczeli Barbary Marcinkowskiej Nous jouons du violoncelle (Armiane 2009), natomiast Promenade dans la forêt na wiolonczelę i fortepian - w kolekcji Barbary Marcinkowskiej Violoncelle mon ami (Armiane 2010).
Sylvia Filus jest członkinią francuskiego Związku Autorów, Kompozytorów i Wydawców Muzycznych SACEM i Unii Kompozytorów Muzyki Filmowej UCMF. Od roku 2001 należy także do Stowarzyszenia Dziennikarzy R.P., publikując artykuły i recenzje z dziedziny muzyki i filmu („Jazzforum”, „Kinofan”, „Gazeta Paryska”). Od kwietnia 2007 kompozytorka pełni również funkcję prezesa stowarzyszenia Kulturalna Europa z siedzibą w Paryżu, zajmującego się promocją kultury polskiej w Europie i polsko-francuską wymianą kulturalną.
Sylvia Filus została laureatką nagrody Trophée de la Réussite au Féminin, przyznawanej we Francji przez stowarzyszenie France-Euro-Méditerranée kobietom z krajów europejskich i śródziemnomorskich za osiągnięcia w pracy zawodowej (2010).
Nagrania utworów: www.soundcloud.com/sylviafilus
Kontakt: sylvia.filus@free.fr
kompozycje
dyskografia
literatura wybrana
