Polmic - FB

kompozytorzy (K)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

Sławomir Kaczorowski,

kompozytor i pedagog; ur. 14 marca 1956, Łodź. W 1981 ukończył studia kompozytorskie w klasie Bronisława Kazimierza Przybylskiego oraz teorię muzyki w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi. W tym samym roku został zatrudniony w łódzkiej uczelni. Równolegle, przez dwa lata, pracował w średnim szkolnictwie muzycznym. Prowadził również Akademicki Chór Politechniki Łódzkiej.

Zdobył szereg nagród i wyróżnień podczas konkursów kompozytorskich, m.in.: II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Kompozytorów (1982), II nagrodę oraz wyróżnienie na Pianistycznym Konkursie Kompozytorskim w Słupsku (1984), II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim podczas Tygodnia Talentów w Tarnowie (1985), III nagrodę na Konkursie Kompozytorskim Zarządu Głównego Polskiego Związku Chórów i Orkiestr (1987), wyróżnienie na Konkursie Kompozytorskim im. Karola Szymanowskiego ogłoszonym przez ZAiKS (1988).

Z zespołami chóralnymi dokonał nagrań archiwalnych w Łódzkiej Rozgłośni Polskiego Radia, m.in. kompozycji łódzkich twórców: Andrzeja Hundziaka i Karola Mroszczyka. Poprowadził również wiele koncertów, m.in. w Łodzi, Glasgow i Edinburgh. Jego utwory były wykonywane w kraju i za granicą, m.in. podczas Festiwalu „Młoda Muzyka Polska” w Szczecinie (1985, 1986, 1987), Poznańskiej Wiosny Muzycznej (1987, 1989, 2015), Gdańskich Spotkań Młodych Kompozytorów (1989), Legnica Cantat (1995, 2003), Festival Coral Internacional Costa Azul (1996), Do-Re-Mi (1997, 1999), Internationales Jugend-Festspieltreffen Bayreuth (1997), Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej im. Witolda Lutosławskiego w Szczecinie (1999), Internationaler Akkordeonwettbewerb Klingenthal (1998, 2000, 2001, 2003, 2007, 2010, 2012), Polnische Musik des 20. Jahrhunderts Bremen (2001), International Accordion Competition Poprad (2001, 2003, 2007, 2012), Lietuvos Akordeonistu Konkursas w Wilnie (2002), Coupe Mondiale Copenhagen (2002), Jesiennego Festiwalu Muzycznego Alkagran w Czechowicach-Dziedzicach (2003), Międzynarodowego Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie (2003, 2004), Ślaskich Dni Muzyki Współczesnej w Katowicach (2004), Festiwalu Muzyki Współczesnej „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu (2006, 2008). Jego Trio na flet, skrzypce i altówkę zostało zamówione w 2013 roku przez Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Sławomir Kaczorowski od 1997 prowadzi klasę kompozycji w Akademii Muzycznej w Łodzi. Wśród jego licznych absolwentów warto odnotować Grzegorza Duchnowskiego oraz Tomasza Szczepanika – laureatów wielu nagród na krajowych i zagranicznych konkursach kompozytorskich. W latach 1996-99 był prodziekanem Wydziału Kompozycji, Teorii, Wychowania Muzycznego i Rytmiki, zaś od 1999 do 2005 pełnił funkcję prorektora ds. artystyczno-dydaktycznych łódzkiej uczelni. W 2003 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Do 2021 pełnił funkcję kierownika Katedry Kompozycji. Organizuje sesje „Musica Moderna” – koncerty i wykłady poświęcone nowej muzyce, odbywających się dwa razy w roku akademickim. Był jurorem „Concours Moderne” (2001 Biel, 2001 Wrocław), Łódzkiego Festiwalu Chóralnego „Cantio Lodziensis” (1999-2016), przewodniczącym jury Międzynarodowego Konkursu Chóralnego im. Profesora Józefa Świdra (Cieszyn, 2015-2016). Zasiada w kapitule Międzynarodowego Konkursu "Muzyczne Orły".

Jest członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Związku Kompozytorów Polskich, pełni funkcję Prezesa Łódzkiego Oddziału ZKP. Jest również członkiem Polskiej Komisji Akredytacyjnej obecnej kadencji.

W 2021 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

aktualizacja: 2003 (mk), 2015 (iz), 2022 (wa)

Kontakt
e-mail:
kaczorowscy@onet.eu

twórczość

Twórczość kompozytorska Sławomira Kaczorowskiego, ewoluowała od eksperymentów sonorystycznych i formalnych podejmowanych podczas studiów u prof. B.K. Przybylskiego w kierunku tradycyjnych środków brzmieniowych. Ważnym źródłem inspiracji była dla niego w latach osiemdziesiątych muzyka Zygmunta Krauzego, głównie zaś idea formy unistycznej przeniesiona przez tego twórcę z plastyki na teren muzyki. Wywodząca się z malarstwa Strzemińskiego (głównie jego Kompozycji unistycznych) koncepcja formy statycznej, beznapięciowej była modelem dominującym we wczesnej twórczości Kaczorowskiego (m.in. Unity-form). W późniejszych utworach (pochodzących z lat dziewięćdziesiątych) dostrzegamy większe zróżnicowanie środków, zarówno materiału tematycznego czy motywicznego, jak i modeli formalnych, choć nadal czytelne pozostawały pewne reminiscencje unistyczne. Typowy dla wczesnych kompozycji Kaczorowskiego (Koncert na flet i orkiestrę smyczkową) sposób budowania linii melodycznej z drobnych komórek, stopniowo rozwijanych, poddawanych nieznacznym modyfikacjom, obecny był również (choć już w mniejszym stopniu) w późniejszych jego kompozycjach stając się jednym z ważniejszych środków formotwórczych. Swobodny, intuicyjny wybór materiału dźwiękowego z pełnej skali chromatycznej zastąpiony został wnikliwą selekcją pozwalającą na osiągnięcie większego różnicowania ekspresyjnego poszczególnych odcinków kompozycji. Dynamikę formy osiągał Kaczorowski również przy pomocy innych środków – fakturalnych, rytmicznych, dynamicznych, czy agogicznych poświęcając szczególną uwagę zachowaniu odpowiednich proporcji pomiędzy poszczególnymi jej członami i precyzyjnemu wyprofilowaniu konturów.
Kompozycje Kaczorowskiego wykazują silne związki z muzyczną tradycją (szczególnie XX-wieczną) zarówno z typowym dla linii francuskiej sensualizmem (barwne niuanse w Koncercie na flet i orkiestrę smyczkową) jak i niemieckim kultem rzemiosła i formy (Der Wille zur Macht), a obecny w nich wdzięk i dowcip (Swing music, Pezzo alla tango) czynią je szczególnie atrakcyjnymi dla słuchacza.

Ewa Kowalska-Zając
„Kompozytorzy polscy 1918-2000” pod red. Marka Podhajskiego

kompozycje

Koncert na fortepian i orkiestrę (1979)
Unity-form na trio akordeonowe (1982)
Kontrasty [wersja I] na fortepian * (1982)
Tryptyk na klawesyn * (1983)
Impressio na sopran solo i trzy akordeony * (1984)
Benedictus na chór mieszany a cappella * (1986)
Direction na dwa fortepiany (1986)
Kontrasty [wersja II] na fortepian * (1986)
Koncert na akordeon i orkiestrę kameralną (1987)
Ave Maria per coro misto * (1989)
Dolente per violoncello solo * (1989)
Pezzo alla tango [wersja I] na gitarę i klawesyn (1991)
Pezzo alla tango [wersja II] na gitarę i akordeon * (1993)
Con forza na fortepian (1993)
Impresja na akordeon solo * (1994)
Swing Music na chór mieszany * (1994)
Pezzo alla tango [wersja III] na skrzypce, gitarę i akordeon (1994)
Pezzo alla tango [wersja IV] na flet, gitarę i akordeon (1995)
Once more na skrzypce i altówkę (1996)
Noveletta na harfę i orkiestrę smyczkową (1996)
Pezzo alla tango [wersja V] na dwa fortepiany (1996)
Scherzino na klarnet i akordeon * (1997)
Impromptu na akordeon * (1998)
Con calore na altówkę i fortepian (1999)
Stajenka serca na chór mieszany do słów J. Wątroby * (1999)
Ragtime [wersja I] na fortepian (1999)
Ragtime [wersja II] na fortepian na 4 ręce (2000)
Ragtime [wersja III] na skrzypce, gitarę i akordeon * (2000)
Pezzo alla tango [wersja VI] na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2000)
Kolorowe sny, 3 miniatury na akordeon * (2001)
Mozaika jubileuszowa na chór mieszany * (2003)
Toccata na fortepian * (2004)
Jesienne lasy na chór mieszany do słów T. Micińskiego * (2005)
Furioso na orkiestrę symfoniczną * (2005)
Surprise for marimba (2006)
Agitato na dwa fortepiany (2006)
Polskie pejzaże na baryton i fortepian do słów poetów polskich (2006)
Chain for violin and accordion * (2007)
Otcze nasz na chór mieszany * (2007)
Capriccio na obój i fortepian * (2007)
Concerto giocoso na akordeon, fagot i orkiestrę kameralną (2009)
Laudate Dominum na chór mieszany (2012)
ALEAccordions for two players (2012)
Trio na flet, skrzypce i altówkę (2013)
Koncert na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (2014)
Hesitation for violin solo (2014)
Cantabile per viola solo (2014)
Jazzy for soprano saxophone (2015)
Koncert na saksofon i orkiestrę smyczkową (2015)

literatura wybrana

Kowalska-Zając Ewa Kaczorowski Sławomir w: Łódzkie środowisko kompozytorskie 1945-2000, Akademia Muzyczna w Łodzi, Łódź 2001