Polmic - FB

wykonawcy (R)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Z

Roman Rewakowicz,

dyrygent i kompozytor; ur. 23 czerwca 1958, Lidzbark Warmiński. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie, gdzie studiował teorię muzyki, kompozycję pod kierunkiem Mariana Borkowskiego oraz dyrygenturę w klasie Bogusława Madeya.
Od wielu lat zajmuje się chóralistyką. Prowadził Chór Męski „Żurawli”, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki ukraińskiej, z którym odbywał tournées po krajach Europy Zachodniej i Ukrainie oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Zajmował się również muzyką kościoła wschodniego z jej najstarszymi przejawami w postaci chorału bizantyjskiego, wykonując ją z Kameralnym Chórem „Irmos”, którego był założycielem. W 2007 zainicjował powstanie chóru „Cappella Corale Varsaviana”. W grudniu 2008 zespół wziął udział w Sezonie Polski w Rosji, występując w Moskwie i Jaroslawlu. W latach 2009-2010 chór koncertował podczas Warszawskiego Festiwalu Chóralnego „Na Królewskim Trakcie”. „Cappella Corale Varsaviana” ma na swoim koncie wiele nagrań muzyki filmowej, m.in. Jana A. P. Kaczmarka, Michała Lorenca, Stanisława Syrewicza. W maju 2011 zespół wziął udział we Mszy Dziękczynnej za beatyfikację Jana Pawła II, a także w koncercie muzyki Michała Lorenza „Missa Magna Beatificationis” w Rzymie.
Współpracuje z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi na Ukrainie: z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Ukrainy w Kijowie, orkiestrami filharmonicznymi w Dniepropietrowsku i Lwowie, Lwowską Orkiestrą Kameralną „Leopolis”, Zespołem Solistów „Kyiv Camerata”, na Białorusi – z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Mińsku, w Rosji – z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Rostowie nad Donem, a w Polsce występował z Sinfonią Varsovią, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Kameralną „Capella Bydgostiensis” i innymi orkiestrami symfonicznymi.
Roman Rewakowicz szczególną uwagę poświęca muzyce współczesnej. W 1995 we Lwowie wraz z kompozytorami zrzeszonymi w Lwowskim Oddziale Związku Kompozytorów Ukrainy, założył Festiwal Muzyki Współczesnej „Kontrasty”, na którym dokonał prawykonań utworów Jurija Łaniuka, Igora Szczerbakowa i Edwarda Sielickiego, jak również ukraińskich prawykonań dzieł m.in. Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego, Zygmunta Krauzego, Andrzeja Nikodemowicza, Arvo Pärta. W październiku 2000 prowadził koncert czterech prawykonań utworów zamówionych przez Festiwal „Aksamitna Kurtyna” – Kraków 2000. Ponadto dyrygował Orkiestrą Filharmonii Belgradzkiej, inaugurując X Festiwal Muzyki Współczesnej w Serbii, a także prowadził koncert finałowy Festiwalu Melos-Ethos w Bratysławie dyrygując Słowacką Orkiestrą Radiową. Prezentował współczesną muzykę ukraińską na festiwalach: „Warszawskie Spotkania Muzyczne” i „Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich”. Z Orkiestrą Kameralną „Leopolis” ze Lwowa inaugurował Festiwal „Laboratorium muzyki współczesnej” oraz dokonał prawykonania utworu Giji Kanchelego na Festiwalu Muzyki Współczesnej w Rostowie nad Donem. W 2008 na Festiwalu „Premiery sezonu” z Orkiestrą „Kiev Camerata” wykonał koncert premier utworów młodych ukraińskich kompozytorów – byłych stypendystów Gaude Polonia – Bohdany Frolak, Bohdana Sehina, Mychajły Szweda i Oleksandra Szymko, zamówionych przez Polski Instytut w Kijowie. W kwietniu 2009 projekt ten miał swoją kontynuację z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus pod dyrekcją artysty. Podczas tournée po Polsce i Ukranie, wykonane zostały m.in. cztery nowe utwory młodych kompozytorów ukraińskich – Zoltana Almaszi, Switlany Azarowej, Mariji Olijnyk oraz Lubawy Sydorenko, z udziałem śpiewaczek: Marty Boberskiej i Agaty Zubel. Koncerty odbyły się w Warszawie, Lublinie, Lwowie, Winnicy, Odessie i Kijowie. W 2010, w ramach projektu Instytutu Adama Mickiewicza oraz Polskiego Instytutu w Kijowie, wspólnie z pianistami: Janem Krzysztofem Broją i Oleksandrą Zajcewą (Ukraina), zrealizował koncerty poświęcone muzyce Fryderyka Chopina na Ukrainie, z udziałem orkiestr we Lwowie, Czernihowie, Kijowie, Doniecku i Dniepropietrowsku. Jesienią 2010 projekt ten miał swoją kontynuację na Białorusi, we współpracy z Polskim Instyutem w Mińsku (Mińsk, Brześć) i w Rosji (Jaroslawl, Soczi, Rostów nad Donem).
Roman Rewakowicz jest fundatorem i prezesem Fundacji „Pro Musica Viva”, promującej i wspierającej różne muzyczne przedsięwzięcia, m.in. Dni Muzyki Ukraińskiej w Warszawie. Jest członkiem Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego, w którym w latach 2004-2009 pełnił funkcję sekretarza Zarządu. Jest współtwórcą części muzycznej Warszawskiego Festiwalu „Skrzyżowanie Kultur”.
W 2010 otrzymał stypendium twórcze Prezydenta Warszawy.

aktualizacja: październik 2011

Kontakt
e-mail:
musica@vp.pl
tel. komórkowy: (+48) 605 534 623

twórczość

Koncert na fortepian i orkiestrą jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów XX w. – Witolda Lutosławskiego nie jest częstym gościem na koncertowych scenach (…) Lwowska Orkiestra Symfoniczna była dobrym towarzyszem solistce w dialogu nasyconym skomplikowanym muzycznym językiem XX w. I nie jest to przypadek, przecież Roman Rewakowicz dobrze znany jako interpretator muzyki współczesnej, jak nikt inny potrafił pokazać najnowsze polskie tendencje w wykonywaniu muzyki Lutosławskiego na ukraińskiej scenie.”

Lidia Melnyk
„Lwowska Gazeta”, 04.12.2006

kompozycje

Fis na obój solo (1980)
Gdzie na chór mieszany do słów Juliana Przybosia (1981)
Estinguendo na zespół kameralny (1981)
Wariacje na 12 puzonów (1981)
Chanson d’automne na mezzosopran i fortepian do słów Paula Verlaine’a (1982)
Gdy tylko odnaleziony zostanie prześwit na klarnet, puzon i wiolonczelę (1982)
Ma non troppo na zespół perkusyjny (1983)
Spotkanie skończonego z nieskończonym na blachę, tam-tam i smyczki (1983)
Inside na fortepian (1984)
Pomiędzy na orkiestrę (1985)