kompozytorzy (P)

kompozytorka, teoretyk muzyki i pedagog; ur. 30 października 1954, Łomża. W latach 1975-84 studiowała w Akademii Muzycznej w Warszawie: teorię muzyki (dyplom z wyróżnieniem w 1980) oraz kompozycję w klasie Mariana Borkowskiego (dyplom z wyróżnieniem w 1984).
Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień, m.in.: 1984 otrzymała III nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Prac Magisterskich w Gdańsku, w 1986 – II nagrodę (I nie przyznano) na XXVIII Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za Rolling na kwintet dęty i 4 kwartety smyczkowe (1986), w 2002 – nominację płyty XXIth Century Polish Choral Music (wydanej przez firmę Acte Préable) z utworem Cantate Domino na chór mieszany a cappella (1997) do nagrody „Fryderyk 2001”, w 2005 – nominację do nagrody „Fryderyk 2004” dla płyty Musica Polonica Nova, Warsaw Composers (Acte Préalable) z utworami: Cantate Domino na chór mieszany a cappella (1997) oraz Toccata capricciosa na organy (1999).
Utwory Marii Pokrzywińskiej wykonywane były w Polsce (m.in. na „Conversatorium Organowym” w Legnicy, Forum im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, Laboratorium Muzyki Współczesnej w Białymstoku, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, „Młodej Muzyce Polskiej” w Szczecinie, „Pytaniu o Metaforę” w Warszawie, Spotkaniach Chórów Warszawskich „Cantate Domino” w Warszawie, Sympozjach Kompozytorów Akademii Muzycznej w Warszawie, Warszawskich Dniach Muzyki, Warszawskich Spotkaniach Muzycznych, Zamojskich Dniach Muzyki), a także za granicą, m.in. w Argentynie, Brazylii, Chile, Finlandii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Urugwaju, Watykanie (XXX Kongres „Pueri Cantores”), na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii (festiwal „Polish Realities” w Glasgow) oraz we Włoszech. Posiada dokumentację fonograficzną w postaci nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia oraz płyt CD.
Od 1984 prowadzi działalność pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2005 otrzymała tytuł doktora habilitowanego w dyscyplinie artystycznej kompozycji i teorii muzyki. Współpracowała również z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego, wykładając harmonię w Specjalności Muzykologia (2000-2002).
W dorobku naukowym posiada wiele wykładów poświęconych muzyce współczesnej oraz problemom techniki kompozytorskiej. W obszarze jej szczególnych zainteresowań znajduje się harmonia. Jest autorką podręcznika do nauki harmonii praktycznej pt. Progresje. Zbiór ćwiczeń harmonicznych (Centrum Edukacji Artystycznej, Warszawa 2004). Zagadnieniom harmoniki poświęcone były także liczne wykłady, referaty, pokazy i lekcje otwarte, prezentowane na sesjach naukowych, seminariach i kursach CEA. Do najważniejszych należą: Harmonika Oliviera Messiaena (kurs CEA dla nauczycieli harmonii, Olsztyn 1995), „Vingt Leçons d΄Harmonie” Oliviera Messiaena (36 Sesja „Musica Moderna”, Łódź 2000), Wybrane zagadnienia z zakresu nauki harmonii w kontekście barokowych wzorców muzycznych (Łódź 2002), Zjawisko progresji w historycznym rozwoju harmoniki (seminarium dla nauczycieli muzyki regionu łódzkiego, Łódź 2002), Potencjał harmoniczny progresji chopinowskich (Łódź 2003), Aspekt praktyczny nauczania harmonii (seminarium dla nauczycieli harmonii regionu łódzkiego, Kutno 2004), Technika sekwencyjna w rozwoju historycznym (Ogólnopolska Naukowo-Metodyczna Konferencja Harmoniczna, Łódź 2007), Dzieło muzyczne jako wzorzec do nauki harmonii (seminarium dla nauczycieli harmonii regionu zachodniopomorskiego, Szczecin 2007).
Maria Pokrzywińska od 1987 jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich.

aktualizacja: listopad 2008

kompozycje

literatura wybrana