Jacek Sobieraj,
kompozytor, pianista, skrzypek i wokalista; ur. 5 marca 1958, Gdańsk. Swoją edukację muzyczną rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej I-go stopnia im. Tadeusza Szeligowskiego w Szczecinie w klasie skrzypiec. Poza szkołą udzielał się aktywnie jako członek Chóru Chłopięcego Szczecińskie Słowiki prowadzonego przez Jana Szyrockiego, a następnie pod tą samą dyrekcją Chóru Politechniki Szczecińskiej. Jako instrumentalista (skrzypce i fortepian) dał się poznać na koncertach zespołu poezji śpiewanej “Gniazdo Bociana”, który to zespół zorganizowany został przy akademickim klubie “Kamerton”. W 1979 z zamiarem studiowania w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych przeniósł się do Gdańska, gdzie po kilku latach pracy w Teatrze Dramatycznym “Wybrzeże” (jako malarz) oraz nauki w Policealnym Studium Pedagogicznym rozpoczął studia na Wydziale Wychowania Muzycznego i Rytmiki w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki. Podczas studiów obrał kierunek dyrygentury chóralnej. W tym okresie udzielał się w Studenckiej Agencji Radiowej, prowadząc programy muzyczne o charakterze publicystycznym oraz prezentując swoje kompozycje w tworzonych tam audycjach literackich, poetyckich, satyrycznych i muzyczno-rozrywkowych. Do jego poza-akademickiej działalności związanej z muzyką zaliczyć można również stworzenie pop-rockowej grupy “Barock”, w której działał jako kompozytor, pianista oraz wokalista, ponadto zorganizowanie studenckiego chóru i orkiestry kameralnej do serii koncertów kolęd polskich (m.in. w kościele Św. Mikołaja w Gdańsku i katedrze w Oliwie) we własnej aranzacji.Po ukończeniu studiów zaangażowany był przez rok jako dyrektor muzyczny Polskiego Teatru Instrumentalnego prowadzonego przez Ryszarda Miśka.
W 1988 opuścił Polskę i zamieszkał na rok w Grecji, gdzie początkowo pracował jako robotnik, a potem rozpoczął współpracę z Państwową Szkołą Baletową oraz Teatrem Tańca Nowoczesnego “Nafsica” w Atenach. Przez okres paru miesięcy dawał też autorskie recitale w klubie poezji śpiewanej “Batraxoi”.
W 1989 przeniósł się do Kanady i osiedlił się w mieście Edmonton. Tu rozpoczął aktywną działalność jako kompozytor muzyki do przedstawień teatralnych oraz baletowych, współpracując m.in. z teatrem “Studio” przy wydziale dramatycznym University of Alberta, teatrem dramatycznym “Azimuth”, kompanią baletową “Ballet North”, “Dance Alberta”, “Mile Zero” i wielu innymi.
W 1995 zajął III miejsce na Narodowym Konkursie Kompozytorskim zorganizowanym przez zawodowy chór Pro Coro Canada za Ave Maria na chór mieszany a cappella. Jego twórczość doceniona została także w Stanach Zjednoczonych, gdzie udzielał się przez 10 kolejnych sezonów jako pedagog oraz kompozytor na najstarszych w Ameryce Północnej letnich warsztatach sztuk scenicznych “Perry – Mansfield” w Kolorado (Stany Zjednoczone).
Pośród interpretatorów jego kompozycji znajdują się takie nazwiska, jak: saksofonista Robert Matuszewski oraz Orkiestra Opery na Zamku pod dyrekcją Jacka Kraszewskiego, wiolonczelista Friedrich Gauwerky (Niemcy), pianista Geert Callaert (Belgia), Hermes Ensemble (Belgia), St. Crispin’s Chamber Ensemble (Kanada), ARA Ensemble (Polska), klarnecista Rob Bailis (Stany Zjednoczone) oraz Pro Coro Canada.
Od 2003 jest członkiem prestiżowej organizacji kompozytorskiej Canadian Music Centre, a w 2004 zadebiutował jako kompozytor muzyki filmowej w filmie dokumentalnym Road of Bones w reż. Toma Radforda.
kompozycje
Linia wiatru na fortepian (1981)
Johann Sebastian Bach in memoriam na wiolonczelę i fortepian (1982)
Wyliczanka dziecięca na chór mieszany a cappella (1985)
Vocalise na chór mieszany a cappella (1986)
Ocean, muzyka baletowa (1992)
Solitary Island na fortepian (1993)
Like the Wind, muzyka baletowa (1993)
Little Red Riding Hood, muzyka baletowa (1993)
Ave Maria na chór mieszany a cappella (1994)
Adagietto, muzyka baletowa (1996)
Les imponderable 0.971 na klarnet B i fortepian (1997)
Dance Macabre na klarnet B i fortepian (1997)
Dream for Arabella na fortepian (1998)
Les Imponderable 0.981 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1998)
Une Petite Fantasie Sur Les Themes De Tsigane, muzyka baletowa (1998)
Tango for Nestille na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1999)
This Above All…, muzyka baletowa (1999)
A Fairytale na skrzypce i fortepian (2000)
El Fuego del Ritmo, muzyka baletowa (2000)
Introduction and Fugue oraz Polonaise Espagnole na skrzypce i fortepian (2001)
Toccata for Gordon / Farewell to a Friend na saksofon, wibrafon i kwartet smyczkowy (2002)
Dollmaker’s Dream, muzyka baletowa (2002)
Sage & Water na chór do słów Davida Huggetta (2005)
4-2-1 na forteian na cztery ręce i elektronikę (2017)
