Polmic - FB

indeks osób (M)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z

Piotr Moss,

kompozytor; ur. 13 maja 1949, Bydgoszcz. Studiował kompozycję w klasie Grażyny Bacewicz, a po jej śmierci u Piotra Perkowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, którą ukończył z wyróżnieniem w 1972, w latach 1974-76 prywatnie pod kierunkiem Krzysztofa Pendereckiego. Od 1976 do 1977 odbył studia uzupełniające u Nadii Boulanger w Paryżu, uzyskując tam nagrodę Stowarzyszenia Przyjaciół Lili Boulanger za całokształt twórczości.

Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień w krajowych i międzynarodowych konkursach kompozytorskich, m.in.: 1972 – I nagroda Konkursu Kompozytorskiego w Krakowie za Tre istanti per arpa sola (1972), 1973 – II nagroda Konkursu Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Symfonię „Charon” (1972), 1978 – I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Carla Marii von Webera w Dreźnie za Quartetto per quattro violoncelli (1978) oraz główna nagroda na konkursie Associazione Musicale Valentino Bucchi w Rzymie za Trois pensées... na klarnet i zespół kameralny (1978), 1979 – I nagroda na Konkursie im. Artura Malawskiego za Garść liści wierzbowych na baryton, 3 wiolonczele i 3 kontrabasy do poezji Jarosława Iwaszkiewicza (1978), 1982 – III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Stroud za Chants d’antan na flet i fortepian (1982) oraz I nagroda Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego w Barcelonie za Salve Regina na chór chłopięcy i organy (1981), 1983 – II nagroda na Międzynarodowym Konkursie „Berliner Liedertofel” w Berlinie Zachodnim za Glorię na chór męski, 3 trąbki i 3 puzony (1982), 1984 – I nagroda na Konkursie Kompozytorskim we Fresnes za Musique concertante na fortepian i cztery instrumenty (1983), II nagroda Konkursu Kompozytorskiego w Bernach za Der du bist drei in Einigkeit na chór mieszany i kwintet smyczkowy (1984) i III nagroda na Konkursie Kompozytorskim w Brazylii za trio Stances na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1984-85), 1988 – II nagroda na Konkursie im. Karola Szymanowskiego w Warszawie za Veillée na obój i orkiestrę smyczkową (1988), 2002 – II nagroda na Konkursie Kompozytorskim im. Grażyny Bacewicz za Stylisations II na róg i orkiestrę smyczkową (1987), 2008 – II nagroda na Konkursie Kompozytorskim PROBLATICA w Toruniu za Brewiarz na baryton i smyczki do tekstu Zbigniewa Herberta (2008).

Piotr Moss w roku 1984 przyjął obywatelstwo francuskie.

Utwory Piotra Mossa były wykonywane w wielu krajach Europy, a także w Stanach Zjednoczonych, Singapurze, Kolumbii i Republice Południowej Afryki. Dyrygowali nimi m.in.: Mirosław Jacek Błaszczyk, François-Xavier Bilger, Marek Bobéth, Łukasz Borowicz, Tomasz Bugaj, Karol Borsuk, Hervé Brisse, Jean-Claude Casadesus, Amaury du Closel, Przemysław Fiugajski, David Garforth, Howard Griffith, Olivier Holt, Joseph A. Herter, Jerzy Katlewicz, Jacek Kaspszyk, Daniel Kawka, Michal Klauza, Wojciech Michniewski, Jerzy Maksymiuk, Jacques Mercier, Grzegorz Nowak, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Bogdan Olędzki, Janusz Przybylski, Józef Radwan, Wojciech Rodek, Jacek Rogala, Zygmunt Rychert, Mścisław Rostropowicz, Marc Soustrot, Ruben Silva, Daniel Stabrawa, Leonard Slatkin, Tadeusz Strugała, Michel Tabachnik, Pascal Verrot, Antoni Wit, Piotr Wijatkowski, Sławek A. Wróblewski, Tadeusz Wojciechowski, a wykonawcami byli m.in.: Dénise Megevand, Jadwiga Rappé, Anna Sikorzak-Olek, Helga Storck, Anna Mikołajczyk, François Le Roux, Jeff Cohen, Barbara Marcinkowska, Andrzej Bauer, Roman Jabłoński, Maria Sartova, Christian Crenne, Jean-Louis Capezzali, Marie Kobayashi, Véronique Briel, Emilian Madey, Gautier Capuçon, Tomasz Strahl, Christian Seibert, Stefan Stałanowski, Tomasz Tomaszewski, Günther Nussbaum, Anna Radziejewska, Krystyna Jamroz. Wiele kompozycji zostało nagranych m.in. przez Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrę Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie, Polską Orkiestrę Radiową, Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia „Amadeus” oraz orkiestry Radia Francuskiego, dla takich m.in. wydawnictw fonograficznych, jak BMG, Covielleo Classics, Polskie Nagrania, DUX (płyta z nagraniem Cinque intermezzi otrzymała m.in. najwyższą ocenę we francuskim piśmie „Diapason”), Sonoton/Pro Viva, Polskie Radio.

Od 1993 współpracuje z pisarzem Jeanem-Luisem Bauerem. Razem stworzyli melodramat Ugui na recytatora i orkiestrę (1993), oratorium Gédéon (1996), dwie opery kameralne: Karla (1996) i Les Ailes de Jean-Pierre (1997) oraz cykl pieśni na tenor i orkiestrę De l’amour... (1994).

Piotr Moss jest również twórcą muzyki teatralnej (dla teatrów w Polsce, Amsterdamie, Rotterdamie, Paryżu, Lyonie, Lille, Avignionie, Koszycach oraz Teatru Polskiego Radia), filmowej (m.in. do filmów Andrzeja Titkowa, dla Telewizji Polskiej, Canal Plus, producentów francuskich) i rozrywkowej (jego piosenki śpiewali m.in.: Jerzy Połomski, Rena Rolska, Jolanta Kubicka, Joanna Rawik, Teresa Tutinas, Anna Chodakowska, Krzysztof Majchrzak, Andrzej Szajewski, Krystyna Tkacz, Krzysztof Kolberger, Miroslawa Krajewska, Irena Kwiatkowska). Jako autor audycji muzycznych współpracował z France Culture i France Musique. Od 1989 uprawia tę działalność we wszystkich programach Polskiego Radia.

W 1984 roku kompozytora uhonorowano odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2000 roku został mianowany Kawalerem Orderu Sztuki i Literatury za zasługi dla kultury światowej (Chevalier dans l’ordre des Arts et des Lettres), natomiast w 2016 roku otrzymał tytuł Oficera Orderu Literatury i Sztuki (Officier dans l'ordre des Arts et des Lettres). W 2007 francuska Académie des Beaux-Arts przyznała mu nagrodę muzyczną, a w roku 2009 otrzymał nagrodę specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z okazji 60. rocznicy urodzin i 40-lecia pracy artystycznej. Został uhonorowany i złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2019). Ponadto otrzymał wyróżnienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie „Muzyka” (2019).

aktualizacja: 2016 (ac), 2019 (wa)

kontakt


e-mail:
piotrmoss@wanadoo.fr

twórczość

Twórczość Piotra Mossa jest niezwykle obfita i różnorodna. Obejmuje wszelkie gatunki utworów, z wyraźnym nurtem muzyki filmowej i teatralnej, dominującym w jego wcześniejszej twórczości, ale obecnym i dzisiaj, choć na dalszym planie. Przełomowe znaczenie dla jej rozwoju miał kontakt kompozytora z Nadią Boulanger w 1976 roku i studia w Paryżu w latach : „To był dla mnie prawdziwy szok” - wspominał Piotr Moss. „Miałem 27 lat, w Polsce żyło mi się nieźle, miałem pełno zamówień dla teatru, dla radia. Kontakt z Nadią Boulanger całkowicie zmienił tok mego myślenia, wpłynął na etykę artystyczną. Dzięki Nadii Boulanger, która była już wtedy żywą legendą światowej muzyki, zdałem sobie sprawę z odpowiedzialności artysty, że talent jest darem należącym nie tylko do twórcy, że odpowiedzialność artysty polega, między innymi, na jak najbardziej rygorystycznym wykonywaniu swego zawodu, by nie zmarnować daru, by nie zmarnować tego, co nie twoje.”
Nadia Boulanger była prawdziwym duchem opiekuńczym wielu kompozytorów polskich, a kontakt z nią powodował zazwyczaj przewartościowanie idei twórczych. Studia u Nadii Boulanger spowodowały wzrost zainteresowania Piotra Mossa muzyką autonomiczną. Jego utwory charakteryzują się dużą swobodą w wykorzystywaniu rozmaitych technik kompozytorskich, sięganiu do tradycji i stosowaniu nowoczesnego języka. Często stosuje cytaty z dzieł obcych i własnych. Emocja muzyki Piotra Mossa jest z ducha romantyczna, kompozytor podkreśla zresztą związki swojej twórczości z romantyzmem i neoromantyzmem. I mówi o humanistycznym aspekcie komponowanej przez siebie muzyki, przez co należy zapewne rozumieć jej przystępność i unikanie częstej wśród współczesnych twórców hermetyczności.

kompozycje

Tre istanti per arpa sola (1972)
Symfonia „Charon” (1972)
Szkice o miłości na sopran i orkiestrę (1972-73)
Trio na skrzypce, wiolonczelę i fortepian * (1974)
Koncert na wiolonczelę i orkiestrę (1975)
Muzyka w trzech częściach na klawesyn i 3 grupy instrumentów (1975)
Dialogi na skrzypce i fortepian * (1977)
Utwór na cztery puzony * (1977)
Quartetto per quattro violoncelli * (1978)
Trois pensées... na klarnet i zespół kameralny (1978)
Sinfonia in dieci parti (1978)
Garść liści wierzbowych na baryton, 3 wiolonczele i 3 kontrabasy * (1978)
Koncert na klawesyn i dwie orkiestry smyczkowe (1980)
Salve Regina na chór dziecięcy i organy (1981)
Sonata na wiolonczelę solo (1981)
Incontri per orchestra (1982)
Chants d’antan na flet i fortepian * (1982)
Petites histoires na fagot solo * (1982)
Silence na orkiestrę (1982)
Gloria na chór męski, 3 trąbki i 3 puzony (1982)
Musique en trois mouvements na wiolonczelę i zespół kameralny (1982)
Cinq impromptus na gitarę solo * (1982)
Sonata na kwartet smyczkowy * (1983)
Nostalgies I na klarnet (klarnet basowy) i dwa kwartety smyczkowe (1983)
Magnificat I na chór dziecięcy i organy (1983)
Cinque intermezzi na dwoje skrzypiec * (1983)
Musique concertante na fortepian i cztery instrumenty (1983)
Historyjki na 3 fagoty * (1983)
Concertino na dwoje skrzypiec, dwa kwartety smyczkowe i kontrabas (1984)
Nuits... Kwartet smyczkowy nr 3 (1984)
Der Du bist drei in Einigkeit na chór mieszany i kwintet smyczkowy (1984)
Stances, trio na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1984-85)
Suite na flet i fortepian (1984-87)
Symphonie concertante na flet, fortepian i orkiestrę (1985)
Hymne na orkiestrę (1985)
Magnificat III per soli e coro (1985)
Solo II na wiolonczelę (1985)
Thèmes variés na róg i fortepian (1985)
Musique élégiaque na fagot i kwintet smyczkowy albo orkiestrę smyczkową (1986)
Form III na dwa klarnety basowe (1986)
Elegia – Alexandre Tansman in memoriam na 2 wiolonczele (1986)
Aus der Tiefe, kantata na bas, chór mieszany i zespół instrumentalny (1986)
Form V na flet, wiolonczelę i fortepian * (1987)
Elegia nr 2 na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową * (1987)
Stylisations II na róg i orkiestrę smyczkową * (1987)
Défets, oratorium (1987)
Maillons na klawesyn i kwartet smyczkowy (1987)
Expériences na orkiestrę (1987)
Suite na harfę celtycką i mandolinę (1987)
Maximen und Reflexionen na fortepian i kwintet smyczkowy * (1988)
Angst und Form. Concerto pour saxophone alto et orchestre avec soprano obligé (1988)
Scènes na zespół instrumentalny (1988)
Veillée na obój i orkiestrę smyczkową (1988)
Métaphores na saksofon altowy i fortepian (1989)
D’un silence... Concerto pour clarinette (prenant clarinette basse) et orchestre (1989)
Form VI pour baryton, kontrabas i chór mieszany (1989)
Sonate pour saxophone alto et piano (1990)
Espressioni varianti. Koncert na harfę, 2 flety, 2 perkusje i smyczki * (1990)
Sueños, oratorium na solistów, chór i orkiestrę (1990)
Quartettsatz na fortepian i trio smyczkowe * (1990)
Scherzo na zespół instrumentalny (1990)
Quartettino na trio instrumentów dętych drewnianych i akordeon (1990)
Récit na wiolonczelę solo * (1991)
Mélancolies d’automne na saksofon altowy i orkiestrę smyczkową (1991)
Novella na orkiestrę (1991)
Pantum na mezzosopran, wiolonczelę i fortepian * (1992)
Solo IV na saksofon altowy (1992)
Ragtime II na 8 wiolonczel (1992)
Form IX na fortepian * (1992)
Tissages na orkiestrę (1992-93)
Intrada na orkiestrę (1993)
Ugui na recytatora i orkiestrę (1993)
Capriccio na fortepian i smyczki (1994)
Duos pour 2 violons (1994)
De l’amour, 5 pieśni na tenor i orkiestrę * (1994)
Form XI na dwa saksofony altowe (1995)
Adagio II na organy i smyczki (1996)
Fantaisie na wiolonczelę i smyczki (1996)
Concerto-Rhapsodie na puzon i orkiestrę (1996)
Karla, opera w dwóch aktach (1996)
Gédéon, oratorium (1996)
Les Ailes de Jean-Pierre, opera w jednym akcie (1997)
Le cirque de Giuseppe na recytatora i orkiestrę (1997)
Fresque na orkiestrę * (1998)
Dzień-Noc, kantata na kontralt i orkiestrę (1998)
Visages. Concerto pour hautbois et orchestre (1999)
Episodes na orkiestrę (1999)
Koncert na 2 harfy i orkiestrę „Voyage” (2000)
Misterioso na 2 wiolonczele (2000)
Tempo di tango na flet, gitarę i altówkę (2000)
Tango na chór i orkiestrę (2000)
Le petit singe bleu na recytatora i orkiestrę (2000)
Weihnachtskantate na sopran, chór żeński, organy i smyczki (2000)
Form XIII na 4 rogi (2000)
Suite LA na orkiestrę i chór (ad libitum) (2001)
Cinq pièces na flet, harfę i smyczki (2001)
Quatre improvisations na harfę solo (2001)
Meditation und Psalm na chór i orkiestrę (2001)
Stabat Mater na mezzosopran, chór i 8 wiolonczel (2002)
Ombres na 10 skrzypiec i fortepian (2002)
Sternlicht-Sonate na fortepian (2002)
Koncert fortepianowy „Portrety” (2003)
Koncert na wiolonczelę i orkiestrę nr 2 „Prièeres” (2003)
Rapsodia na orkiestrę (2003)
Etude de concert na fortepian (2003)
Intermède na dwie orkiestry dęte (2003)
Passage na chór, orkiestrę dętą i orkiestrę symfoniczną (2003)
Et Dieu couvrit son visage na mezzosopran i zespół kameralny (2004)
Cinq airs d’opéra na mezzosopran i orkiestrę (2004)
Solo V na klarnet (2004)
Récit II na skrzypce i orkiestrę (2005)
Récit III na skrzypce i zespół instrumentalny (2005)
La malédiction de Noémia, bajka muzyczna na recytatora, sopran, mezzosopran, chór dziecięcy, zespół kameralny, dźwięki elektroniczne i orkiestrę (2005)
Drei elegische Gesänge für Frauenchor und Streicher (2006)
Elegia III na altówkę i fortepian (2006)
Partita na orkiestrę (2006)
Elegia IV na smyczki (2006)
Méditation et danse pour petite clarinette en mib (2006)
Cinq tableaux de Caspar David Friedrich na orkiestrę (2007)
Form XIV na głos i wiolonczelę (2007)
Brewiarz na baryton i smyczki (2008)
Entre les jours na mezzosopran i kwartet smyczkowy (2008)
Niké hésitante na tenor i smyczki (2008)
Septembre na mezzosopran, wiolonczelę i fortepian (2008)
Chagall. Kwartet smyczkowy nr 4 (2008)
Introduction et Rondino na flet i fortepian (2009)
Masques, koncert na flet i orkiestrę (2009)
Passions – Koncert na 2 wiolonczele i orkiestrę (2009-2010)
Hymne III na kwartet dęty  i organy (2010)
Hymnes et invocations na flet i trio smyczkowe (albo kwartet smyczkowy) (2010)
Prélude na fortepian (2010)
Alleluja na chór dziecięcy, chór mieszany i orkiestrę (2010)
Concerto-Sérénade na 2 flety i małą orkiestrę (2010)
...et seul le silence après eux... na sopran i orkiestrę (2011)
Wiersze Kawafisa (Poèmes de Kawafis) na baryton i orkiestrę (2011)
Za chwilę… na baryton i trio fortepianowe (2012)
Sonata na wiolonczelę i fortepian (2012)
Form XV na flet i organy (2012)
Berceuses pour Hugo na 2 flety (2012)
Duettino IV na klarnet B i wiolonczelę (2012)
Récit IV na altówkę i smyczki (2012)
Moment musical III na obój, skrzypce i harfę (2012/2013)
Valse sentimentale na harfę (2012/2013)
Dédicace V na zespół instrumentalny (2013)
Les Adieux, trio na 2 skrzypiec i altówkę (2013)
Dédicace VI na skrzypce i altówkę (2013)
Angst und Vertrauen - kwartet fletowy (2014)
Ophélie, trio na flet, altówkę i harfę (2014)
Pezzo elegiaco na skrzypce i harfę (2014)
Moments musicaux IV na 2 flety (2014)
Drôle de valse na fortepian (2014)
Hommage à Toruń na orkiestrę (2015)
Tenebroso - koncert na 2 flety i orkiestrę (2015)
Przemijanie na alt i 4 wiolonczele do słów Macieja Wojtyszko (2015)
Trio na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2015)
Suite française na gitarę i akordeon (2016)
Musique pour cordes  (2016)
Bromba i muzyka na aktorów i orkiestrę do słów Macieja Wojtyszki (2016)
Nature morte na flet/piccolo, klarnet/klarnet basowy i wiolonczelę (2016)
Concerto élégiaque na altówkę i orkiestrę (2016)
Dédicace VII na 4 gitary (2016)
Koncert opolski na skrzypce i orkiestrę (2017)
Dédicace VIII na orkiestrę (2017)
Kołysanka dla Mruczka na flet i harfę (2018)
Offenbachiana II na 4 wiolonczele (2018)
Variations sur un thème de Mozart na smyczki (2018)
Sonety Asnyka na sopran (mezzosopran) i orkiestrę (2018)
Laurka na orkiestrę (2018)
Symphonie nr 5 "La Bizarre" (2018)
Ein Lied an Gott na mezzosopran i 2 wiolonczele do słów Else Lasker-Schueler (2018)
Polonez 1989 na orkiestrę (2018)
Valse pour quatre na kwartet fortepianowy (2018)
Te Deum na sopran, baryton, chór i orkiestrę (2019)
Suita elegijna na zespół wiolonczel (2019)
Improvvisazione na harfę solo (2019)
Według Memlinga, koncert na flet, organy i orkiestrę (2019)
Zmiany pogody, cykl pieśni na baryton i smyczki do tekstów Janusza Szubera (2019)
Sombres lumières, koncert na wiolonczelę, fortepian i orkiestrę (2020)
Seule, cykl pieśni na sopran i orkiestrę do tekstów Christine de Pisan (2020)
Form XVI na 3 akordeony i organy (2021)
Tren pamięci zabitych górników z kopalni Wujek na 9 wiolonczel, orkiestrę dętą i orkiestrę symfoniczną (2021)
Souvenir na wiolonczelę i akordeon (2021)
Concerto malinconico na saksofon tenorowy i orkiestrę (2021)
Suite concertante na gitarę i smyczki (2021)
Tango variabile na altówkę i fortepian (2021)

literatura wybrana

Piotr Moss: pociąga mnie artystyczna wszechstronność opery, "Muzyka21" 2008 nr 2, s. 8-9
Lindstedt Iwona Moss Piotr w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „m”, PWM, Kraków 2000
Lisiecka Anna Laureat światowych nagród, "Twoja Muza" 2003 nr 1, s.25-26.