wykonawcy (D)

skrzypaczka i pedagog; ur. 25 marca 1949, Kraków. Naukę rozpoczęła w ósmym roku życia pobierając lekcje nauki gry na skrzypcach u Eugenii Umińskiej, u której później studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W 1972 uzyskała dyplom z wyróżnieniem. W tym samym roku ukończyła dwuletni kurs mistrzowski w Konserwatorium w Moskwie u Dawida Ojstracha. W 1976, na zaproszenie Rządu Kanadyjskiego, uczestniczyła w kursie mistrzowskim prowadzonym przez Ruggiero Ricciego.
W 1959 otrzymała I miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym we Wrocławiu oraz stypendium SPAM ufundowane przez Henryka Szerynga, następnie stypendium Pawła Kleckiego, Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego oraz Ministra Kultury i Sztuki.
Jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów skrzypcowych: w 1967 zdobyła III nagrodę na V Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, w 1969 – II nagrodę na Konkursie Skrzypcowym im. A. Curci w Neapolu, w 1970 – II nagrodę na Konkursie Wykonań Muzycznych w Genewie, w 1975 – III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Radiowym w Monachium, w 1976 – srebrny medal na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli.

Kaja Danczowska koncertuje od dziewiątego roku życia. Występowała w wielu krajach Europy, obu Ameryk, Azji i Australii z repertuarem od Antonio Vivaldiego do Krzysztofa Pendereckiego, m.in. pod batutą Jana Krenza, Jerzego Maksymiuka, Krzysztofa Pendereckiego, Stanisława Skrowaczewskiego, Antoniego Wita. Od 1978 jako kameralistka współpracuje z Krystianem Zimermanem. Jako „music adviser” w 1999 brała udział w tournée Polish Festival Orchestry Zimermana prezentującej koncerty Fryderyka Chopina oraz w nagraniu płytowym dla Deutsche Grammophon. W 2009, z okazji 100. rocznicy urodzin Grażyny Bacewicz, wzięła udział w zorganizowanej przez Zimermana trasie koncertowej po Polsce. Cały program został nagrany w Akademii Muzycznej w Katowicach dla wytwórni Deutsche Grammophon. W repertuarze kameralnym występowała również m.in. z Heinzem Holligerem, Gidonem Kremerem, Mishą Maiskym.
Ma bogaty dorobek płytowy. Nagrała m.in. Koncert skrzypcowy A-dur Mieczysława Karłowicza z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie pod batutą Antoniego Wita (Le Chant du Monde, 1992), Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę „Lila” Konstantego Regameya z Andrzejem Bauerem i Sinfonią Varsovią pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego (Swiss Broadcasting Corporation, 1994), I i II Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Kazimierza Korda (Polygram, 1997). Ta ostatnia płyta w 1998 wyróżniona została nagrodą Diapason d’Or. Ponadto posiada w swoim dorobku ponad 300 archiwalnych nagrań radiowych, przede wszystkim dla Polskiego Radia i rozgłośni RIAS. W 2014 roku dzięki staraniom Programu 2 Polskiego Radia i wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego ukazał się 7-płytowy album z około pięćdziesięcioma nagraniami archiwalnymi wybranymi spośród całego dorobku fonograficznego artystki. W roku 2015 płyta została nagrodzona statuetką "Fryderyk" w kategorii "Album roku - recital solowy".

Kaja Danczowska od 1972 prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 1997 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego, zaś w 2016 - tytuł doctora honoris causa Akademii Muzycznej w Krakowie.

Była jurorem międzynarodowych konkursów, m.in. im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1986), w Tokio (1986), Monachium (1992, 1998), Nowym Jorku (1999), im. Carla Augusta Nielsena w Odense (2000), w Wiedniu (2008).

Została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in. w 1976 otrzymała Nagrodę Państwową II stopnia, w 1977 – Nagrodę Miasta Krakowa, pięciokrotnie: w 1979, 1991, 1998, 2010, 2013 – Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki, w 1982 – Nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych, w 1984 – Nagrodę Komitetu do spraw Radia i Telewizji, w 1986 – Złoty Krzyż Zasługi, w 1992 – Nagrodę Wojewody Krakowskiego, w 1998 – Nagrodę Fundacji Kultury Polskiej, w 1999 – Excellent in Teaching Fundacji Robinsonów, w 2001 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2006 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, w 2009 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, w 2011 – Nagrodę Prezesa Rady Ministrów.

aktualizacja: 2009 (mk), 2020 (wa)

twórczość

dyskografia

literatura wybrana