kompozytorzy (K)

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

Hanna Kulenty,

kompozytorka; ur. 18 marca 1961, Białystok. W latach 1980-86 studiowała kompozycję w klasie Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie, a następnie – w latach 1986-88 – kompozycję u Louisa Andriessena w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze. Uczestniczyła również w Międzynarodowych Kursach dla Młodych Kompozytorów, organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (polską sekcję ISCM/SIMC) oraz w Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt. Na podstawie rozprawy doktorskiej Nowe aspekty wykorzystania mojej techniki polifonii czaso-przestrzennej w kompozycji "E-Motions" na akordeon, smyczki i perkusję, obronionej w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, uzyskała w 2012 stopień doktora sztuki muzycznej. W 2016 roku kompozytorce nadano stopień doktora habilitowanego.

Hanna Kulenty za swoją twórczość kompozytorską otrzymała wiele nagród, m.in. w 1985 – II nagrodę na Europejskim Konkursie Młodych Kompozytorów w Amsterdamie za utwór Ad Unum na orkiestrę (1985), w 1987 – II nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za utwór Ride for 6 percussionists (1987) oraz – w tym samym roku – Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego. Jest również czterokrotną laureatką Konkursu Kompozytorskiego Warszawskiego Oddziału ZKP: w 1986 zdobyła I nagrodę za Quinto na 2 fortepiany (1986), w 1987 – I nagrodę za Breathe na orkiestrę smyczkową (1987), w 1988 – III nagrodę za Cannon for violin and piano (1988), w 1989 – II nagrodę za aaa Tre for viola, cello and double bass (1988).

Od 1989 pracuje jako niezależny kompozytor, otrzymując liczne zamówienia oraz stypendia, m. in.: Deutscher Akademischer Austauschdienst (Niemcy, 1990), Grants from Fonds voor de Scheppende Toonkunst (Holandia, 1993–2009), Grants from The Performing Arts Fund (Niderlandy, 2010–2015). W latach 1999-2000 była Composer-in-residence w Het Gelders Orkest w Niderlandach. Stworzyła pięć utworów w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. Zajmuje się również działalnościa pedagogiczną: prowadzi kompozytorskie kursy mistrzowskie, m. in. w Apeldoorn (1995), Radziejowicach i Monachium (1996), Amsterdamie (1997), Kalifornii (1998). W 2013 pełniła funkcję profesora wizytującego w Missouri State University, Springfield, gdzie prowadziła zajęcia z kompozycji. Od 2015 roku wykłada na Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki i Reżyserii Dźwięku Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy, obecnie na stanowisku profesora.

W 1999 uhonorowana została tytułem Kompozytora Roku w Gelderland. W listopadzie 2000 rozgłośnia radiowa Deutschlandfunk w Kolonii zorganizowała koncert monograficzny kompozytorki, który zarejestronawno na płycie CD. W 2003 podczas Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów, organizowanej corocznie przez Międzynarodową Radę Muzyczną przy UNESCO, najwyższą punktację i miano utworu „wyselekcjonowanego” otrzymał jej Koncert na trąbkę i orkiestrę symfoniczną (2002); kompozycja została przedstawiona w nagraniu z prawykonania, dokonanego przez holenderskiego solistę Marco Blauuwa z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia pod batutą belgijskiego dyrygenta Ronalda Zollmana.

W 2015 roku otrzymała doroczną nagrodę ZKP "za wybitną twórczość kompozytorską, silny rys indywidualny, połączenie muzycznej energetyczności z oryginalnymi rozwiązaniami formalnymi".

Hanna Kulenty od 1992 mieszka zarówno w Warszawie, jak i w Holandii. Uczestniczy w pracach jury rozmaitych konkursów muzycznych, także dla wykonawców. Jest zwolenniczką wolności twórczej jednostki, niepoddaje się trendom i modom muzycznym, które nie wynikają z jej filozofii oraz respektuje tradycje muzyczne. Swoją muzykę nazywa „turbulencjami harmonicznymi” lub „muzyką surrealistyczną”. Muzyka Kulenty to sztuka nieschematyczna i nieoczywista – porywająca narracja, gra napięć i specyficzna aura dźwiękowa, uzyskiwana dzięki nieszablonowym składom wykonawczym, to efekt wypracowanego dystansu do przeszłości i konwencji. Opisując swą technikę, mówi o polifonii łuków – jej kompozycje mają zaś za zadanie hipnotyzować, wprowadzać słuchacza w trans.   

aktualizacja: 2002, 2011 (mk), 2020 (wa)

Strona internetowa kompozytorki: www.hannakulenty.com

kompozycje

Trzy minuty na kontrabas (1983)
String Quartet No. 1 (1983-84)
Muzyka podwodna na orkiestrę (1984)
Prośba o słońce na taśmę (1984)
Przypowieść o ziarnie, monodram na alt, flet, skrzypce, kontrabas, perkusję i taśmę (1985)
Martwa natura ze skrzypcami na skrzypce * (1985)
Ad Unum na orkiestrę * (1985)
Sesto na fortepian solo * (1985)
Quatro na orkiestrę kameralną (1986)
Symphony No. 1 * (1986)
Quinto na 2 fortepiany (1986)
Arci na perkusję * (1986)
Ride for 6 percussionists (1987)
Breathe na orkiestrę smyczkową * (1987)
Symphony No. 2 for mixed choir and orchestra * (1987)
One by One na marimbę solo * (1988)
Arcus na 3 perkusistów * (1988)
Cannon for violin and piano * (1988)
aaa Tre for viola, cello and double bass (1988)
Perpetuus na orkiestrę kameralną * (1989)
Trigon na orkiestrę kameralną * (1989)
String Quartet No. 2 * (1990)
Piano Concerto No. 1 for piano and chamber orchestra * (1990)
Piano Concerto No. 2 for 2 pianos and orchestra * (1991)
Air na orkiestrę kameralną (1991)
E for E for harpsichord (1991)
Violin Concerto No. 1 [version I] for violin and chamber orchestra (1992)
Passacaglia na orkiestrę kameralną * (1992)
Cadenza for violin and delay (1992)
Still Life with a Cello for cello * (1993)
Violin Concerto No. 1 [version II] for violin with delay and orchestra * (1993)
Sinequan na wiolonczelę * (1993)
A Cradle Song for violin, cello and piano * (1993)
A Fifth Circle for alto flute and delay * (1994)
A Fourth Circle for violin (or viola, or cello) and piano * (1994)
Sinequan forte B for cello (amplified + delay) and chamber orchestra (1994)
Sinequan forte A for cello (amplified + delay) and symphony orchestra * (1994)
Lysanxia for gamelan ensemble and tape * (1994)
The Mother of Black-Winged Dreams, opera * (1995)
Going Up 2 for chamber orchestra (1995)
Going Up 1 for violin and double bass (1995)
A Sixth Circle for trumpet and piano * (1995)
Violin Concerto No. 2 for violin and symphony orchestra * (1996)
Sierra for violin and cello * (1996)
A Third Circle for piano solo (1996)
Blattinus for saxophone quartet (1996)
Certus for orchestra (1997)
Waiting for... for piano solo and human voice (1997)
Elfen, ballet music for chamber orchestra * (1997)
Stretto for flute, clarinet, cello and guitar * (1998)
Rapidus for saxophone quartet (1998)
Symphony No. 3 (1998-2000)
Harmonium for harmonium solo (1999)
MM-blues for two pianos and two percussions (1999)
Drive Blues na fortepian * (2000)
Decimo na chór mieszany a cappella (2000)
Koncert na flet i orkiestrę kameralną (2001)
Asjaawaa na mezzosopran, flet, harfę, fortepian i elektronikę (2001)
Crossing lines for violin, clarinet and piano * (2001)
Koncert na trąbkę i orkiestrę symfoniczną (2002)
Rainbow 3 na 2 instrumenty dęte i fortepian (2003)
Hoffmanniana, opera (2003)
Koncert fortepianowy nr 3 (2003)
Postcard from Europe na zespół (2004)
Mezzo Tango na zespół instrumentów dętych blaszanych (2004)
Run na flet i fortepian (2004)
Brass No. 1 for trumpet solo (2004)
Mezzo Tango 2 na zespół „De Ereprijs” (2005)
Brass No. 2 for horn and trumpet (2005)
Brass No. 3 for horn solo or trumpet solo (2005)
Island na trębacza-recytatora, zespół i taśmę (2006)
Tell me about it 1 for clarinet, cello, trombone and piano (2006)
Tell me about it 2 for bass clarinet, cello, trombone and contra bas (2006)
Preludium, Postludium i Psalm na wiolonczelę i akordeon (2007)
String Quartet No. 3 – Tell me about it (2007)
Preludium and Psalm for harmonium or another keyboard instrument solo (2007)
Kisses & Crosses for piano and percussion (2007)
Brass No. 4 for tuba solo or other brass instrument (2007)
String Quartet No. 4 (A Cradle Song) (2007)
Lost & Found – twenty five, ballet music for ensemble and tape (2008)
Walc z Lost & Found – twenty five na fortepian i trąbka (2008)
Muzyka do filmu Nieruchomy Poruszyciel w reż. Łukasza Barczyka (2008)
Walc in A for piano (2009)
Sugar-Fela Tango for piano and four instruments (2009)
G for G for harpsichord solo (2009)
GG Concerto for harpsichord and string orchestra (2009)
Decimo Forte na chór i zespół (2010)
Music for Roy na chór mieszany i orkiestrę kameralną (2010)
Twenty-five na orkiestrę symfoniczną (2010)
String Quartet No. 5 (2011)
E-motions na akordeon, orkiestrę smyczkową i perkusję (2011)
Cembalo Uno na klawesyn (2012)
Five for five na kwintet smyczkowy (2013)
Emotionsolo na akordeon (2013)
Viola-Viva na altówkę i orkiestrę kameralną (2013)
Smokey Eyes na podwójne trio (dwa fortepiany, saksofon, flet oraz dwa zestawy perkusyjne) (2013)
String Quartet No. 6 (2014)
Trumpet Concerto No. 3 na trąbkę i orkiestrę symfoniczną (2014)
VAN... na fortepian na cztery ręce lub na dwa fortepiany (2014)
Koncert altówkowy nr 1 na altówkę i orkiestrę symfoniczną (2015)
Koncert saksofonowy nr 1 na saksofon i orkiestrę symfoniczną (2015)
Muzyka do filmu Hiszpanka w reż. Łukasza Barczyka (2015)
Smokey White na kwintet fortepianowy (2016)
Smokey One na fortepian solo (2016)
Siesta na skrzypce, wiolonczelę i trąbkę (2016)
When the morning light starts glowing na orkiestrę smyczkową (2016)
Concerto Rosso na kwartet smyczkowy i orkiestrę smyczkową (2017)
DoubleCelloConcerto na 2 wiolonczele i orkiestrę symfoniczną (2017-2018)
Koncert fletowy nr 3 na flet i orkiestrę symfoniczną (2017-2018)
Fado na trio fortepianowe (2018)
Musique Surrealistique na sopran, klarnet i fortepian (2018)
Aisthetikos na saksofon sopranowy, fortepian i orkiestrę  (2019)
EldoradoEldorado na głos i fortepian (2020)
Alias-Demo na trio fortepianowe (2020)

literatura wybrana

Inspiruje mnie życie Wywiad z Hanną Kulenty, „Kwarta” 2000 nr 6, s. 7-8
Polska premiera II Koncertu skrzypcowego Rozmowa z kompozytorką Hanną Kulenty oraz skrzypkiem Rafałem Zambrzyckim-Payne, "Muzyka21" 2009 nr 9, s. 24-25
Chłopecki Andrzej Kulenty Hanna w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „klł”, PWM, Kraków 1997