Raul Koczalski,
(pseudonim Georg Armand), pianista, kompozytor i pedagog; ur. 3 stycznia 1884, Warszawa; zm. 24 listopada 1948, Poznań. Pierwszych lekcji muzyki udzielała mu matka, następnie kształcił się pod kierunkiem Juliana Gadomskiego. Na estradzie zadebiutował w Warszawie 15 marca 1888 (zagrał utwory Franza Hüntena, Jeana Louisa Gobbaertsa, Carla Marii von Webera i Mazurek B-dur op. 7 nr 1 Fryderyka Chopina). Sukces tego wydarzenia sprawił, że następne jego występy miały miejsce w Rydze, Petersburgu, Odessie i Paryżu. W dowód uznania dla młodego geniusza otrzymał tytuły nadwornego pianisty króla Hiszpanii, szacha perskiego oraz sułtana tureckiego. W latach 1891-92, we Lwowie, jego nauczycielem fortepianu był Ludwik Marek. Od 1892 przez cztery lata (w miesiącach letnich) studiował grę na fortepianie u Karola Mikulego we Lwowie. W tym samym czasie uczył się kompozycji oraz instrumentacji pod kierunkiem Henryka Jareckiego. Odbył także studia z zakresu muzykologii i filozofii na Uniwersytecie w Paryżu. Równocześnie koncertował w całej Europie. W wieku 12 lat (w 1897 dał w Berlinie 1000. występ) jego repertuar obejmował utwory m.in. Johanna Sebastiana Bacha, Ludwiga van Beethovena, Ferenca Liszta, Antona Rubinsteina, Ignacego Jana Paderewskiego, Piotra Czajkowskiego, Benjamina Godarda, Georga Friedricha Haendla, Johanna Nepomuka Hummla, Felixa Mendelssohna-Bartholdy, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Maurycego Moszkowskiego, Roberta Schumanna, Franza Schuberta, Camille’a Saint-Saënsa, Carla Marii von Webera, a w szczególności Chopina. W związku z ożywioną działalnością artystyczną przebywał najczęściej za granicą, mieszkał głównie w Niemczech (Wiesbaden, Lipsk i Berlin). Dawał setki koncertów rocznie, przede wszystkim recitali, oraz nagrywał płyty.Lata II wojny światowej spędził w Berlinie, gdzie był represjonowany przez władze niemieckie, zabroniono mu występów publicznych oraz opuszczania miasta. Mimo to organizował koncerty domowe dla przyjaciół i uczniów. W 1945 powrócił do Polski i został profesorem klasy fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Koncertował do śmierci, która nastąpiła przed występem artysty w poznańskiej uczelni muzycznej w wyniku zawału serce. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu Świętego Wojciecha w Poznaniu.
Raul Koczalski całe swoje życie artystyczne poświęcił Fryderykowi Chopinowi. Uważał się za spadkobiercę tradycji Chopina, przekazanej mu przez Mikulego. Pozostawił po sobie kilkadziesiąt nagrań płytowych z utworami Chopina, Bacha, Mozarta, Liszta, Paderewskiego, Schumanna i swoimi własnymi, wydanymi na przez firmy Columbia, HMV, Muza, Odeon, Polydor, Pearl CD.
W uznaniu zasług dla rozwoju kultury polskiej został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
aktualizacja: kwiecień 2008
WAŻNIEJSZE KOMPOZYCJE:
Mazurka B-dur op. 6 na fortepian (1891)
Raoul – Valse G-dur op. 18 na fortepian (1889)
Halina – Valse op. 19 na fortepian (1890)
Mazurka A-dur op. 40 na fortepian (1891)
Nocturno Des-dur op. 41 na fortepian (1891)
Gavotte a-moll op. 43 na fortepian (1891)
Mazurka f-moll op. 44 na fortepian (1891)
Nocturne As-dur op. 45 na fortepian
Valse triste a-moll op. 46 na fortepian
Rapsodie polonaise a-moll op. 47 na fortepian
Vorspiel zur unvollendeten Oper „Hagar” op. 48 [wersja I] na fortepian (1892)
Vorspiel zur unvollendeten Oper „Hagar” op. 48 [wersja II] na orkiestrę (1892)
Valse fantastique h-moll op. 49 na fortepian (1893)
Preludio E-dur op. 50 na fortepian (1893)
Mazurka a-moll op. 51 na fortepian (1893)
Mazurka e-moll op. 52 na fortepian (1893)
Symfonische Legende vom Könige Boleslaus dem Kühnen and Bischof Stanislaus dem Heiligen op. 53 na orkiestrę (1894)
Fantasie e-moll op. 54 na fortepian (1895?)
Scherzo – Fantasie G-dur op. 55 na fortepian (1895)
Grosse Fantasie d-moll op. 56 na fortepian (1895)
Etude a-moll op. 57 na fortepian (1895)
Rymond op. 58, opera w 3 aktach (1902)
Mazepa op. 59, dramat muzyczny w 3 aktach (1905)
Mazurek c-moll op. 60 na fortepian (1895)
Die Sühne op. 61, dramat muzyczny w 1 akcie (1909)
„Images fuyantes” – 3 impressions musicales op. 62 na fortepian
4 Romantische Lieder op. 63 na głos wysoki i fortepian
3 Lieder op. 64 na głos wysoki i fortepian
24 Préludes pour le piano op. 65 na fortepian (1910)
I Liederheft (10 Lieder) op. 66 na głos wysoki i fortepian (1910)
II Liederheft (10 Lieder) op. 67 na głos wysoki i fortepian (1910)
III Liederheft (10 Lieder) op. 68 na głos wysoki i fortepian (1910)
IV Liederheft (10 Lieder) op. 69 na głos wysoki i fortepian (1910)
Le Rêve op. 70, suita na fortepian (1912)
Suite Polonaise op. 71 na fortepian
2 Lieder op. 72 na głos wysoki i fortepian (1914)
Jacqueline op. 73, komedia muzyczna w 2 aktach (1914)
I Sonata c-moll op. 74 na skrzypce i fortepian (1914)
12 Impressions op. 75 na fortepian (1914)
I Trio D-dur op. 76 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1914)
Six Melodies (6 Lieder) op. 77 na głos wysoki i fortepian (1914)
Évocations op. 78, symphonie fantastique pour Orchestre (1915)
I Konzert für Klavier und Orchester h-moll op. 79
I Sonata b-moll op. 80 na wiolonczelę i fortepian
Renata op. 81, balet w 3 aktach (1915)
Sonate Nr 1 Es-dur op. 82 na fortepian (1914)
II Konzert für Klavier und Orchester G-dur op. 83 (1914)
Konzert für Violine und Orchester A-dur op. 84 (1915)
Konzert für Cello und Orchester h-moll op. 85 (1915)
Impressions de Pologne (5 morceaux) op. 86 na skrzypce i fortepian (1915)
Ballade g-moll op. 87 na skrzypce i fortepian (1915)
II Trio g-moll op. 88 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1916)
II Sonata fis-moll op. 89 na skrzypce i fortepian (1915)
II Sonata A-dur op. 90 na wiolonczelę i fortepian
Sonate Nr 2 fis-moll op. 91 na fortepian (1916)
III Sonata H-dur op. 92 na wiolonczelę i fortepian
Symphonie f-moll op. 93 für grosses Orchester (1920-29)
7 Orientalische Lieder op. 94 na głos wysoki i fortepian (ok. 1920)
Sonate Nr 3 G-dur op. 95 na fortepian (1919)
III Sonata A-dur op. 96 na skrzypce i fortepian
Sonate Nr 4 gis-moll op. 97 na fortepian
Romantische Suite B-dur op. 98 na wiolonczelę i fortepian (1921-25)
Von der Liebe. Sieben Gedichte von Rilke op. 99 [wersja I] na głos niski i fortepian (1921)
Von der Liebe. Sieben Gedichte von Rilke op. 99 [wersja II] na baryton i orkiestrę (1921)
Sonate Nr 5 Des-dur op. 100 na fortepian
Trois Mélodies op. 101 na głos wysoki i fortepian
1. Rilke-Heft (4 Lieder) op. 102 na głos niski i fortepian
3 Lieder op. 103 na głos niski i fortepian (1920)
4 Hafis-Lieder op. 104 na głos niski i fortepian
6 Lieder op. 105 na głos wysoki i fortepian
2 Liebeslieder op. 106 na głos wysoki i fortepian
Siziliane op. 107, pieśń na głos wysoki i fortepian
Extrême – Orient. 3 Gedichte von Samain op. 108 na głos i fortepian
2 Romanzen (aus dem Russischen) op. 109 na głos wysoki i fortepian
Quattro Liriche op. 110, 4 pieśni (włoskie) na głos wysoki i fortepian
La Gavotta dei Bambini B-dur op. 111 na fortepian (1920)
Aus Holland. 3 Gedichte von Ernst Krauss op. 112 na głos wysoki i fortepian
Mecz miłosny, operetka (1930)
IV Sonata E-dur op. 113 na skrzypce i fortepian (ok. 1937)
2. Rilke-Heft (4 Lieder) op. 114 na głos wysoki i fortepian
3. Rilke-Heft (4 Lieder) op. 115 na głos wysoki i fortepian
4. Rilke-Heft (4 Lieder) op. 116 na głos wysoki i fortepian (1930)
5. Rilke-Heft (4 Lieder) op. 117 na głos wysoki i fortepian
Semrud op. 118, ein Märchen aus dem Orient in 5 Bildern (1937)
Semrud op. 118a, suite für grosses Orchester (1937)
Trois Mélodies op. 119 na głos wysoki i fortepian
Psalm Nr 121 op. 120 na głos niski i fortepian
Aus dem west-östlichen Divan von Goethe op. 121, 21 Lieder und Duette für Sopran und Bariton (1937)
8 Hebbel-Lieder op. 122 na głos niski i fortepian
Lurlei-Lieder. 5 Gesänge von Julius Wolff op. 123 na głos wysoki i fortepian
Impromptu A-dur – 5 Skizzen über ein eigenes Thema op. 124 na fortepian (1938)
III Konzert für Klavier und Orchester C-dur op. 125
5 Lieder op. 126 na głos wysoki i fortepian
Legende Nr 1 C-dur op. 127 na fortepian
6. Rilke-Heft (4 Lieder) op. 128 na głos wysoki i fortepian
3 Mirza-Schaffy-Lieder op. 129 na głos wysoki i fortepian
IV Konzert für Klavier und Orchester B-dur op. 130
Jadis et Naguère op. 131, suita na fortepian (1935-40)
Śmiełów op. 132, suita na fortepian (1938-41)
Czerminek op. 133, suita na fortepian (1938-41)
Sonate Nr 6 f-moll op. 134 na fortepian
Trois Poèmes de E. Verhaeren op. 135 na głos wysoki i fortepian
Sonate Nr 7 E-dur op. 136 na fortepian
6 Lieder (aus dem Russischen) op. 137 na głos wysoki i fortepian
4 Lieder op. 138 na głos wysoki i fortepian
Lyrische Suite op. 139 na fortepian
V Konzert für Klavier und Orchester d-moll op. 140 (1942)
8 Lieder (aus dem Russischen) op. 141 na głos wysoki i fortepian
Romanze A-dur op. 142 na skrzypce i fortepian
Sonate Nr 8 Fis-dur op. 143 na fortepian (1943)
Legende Nr 2 e-moll op. 144 na fortepian (1943-45)
VI Konzert für Klavier und Orchester Es-dur op. 145 (1944)
Sonatine (Kleine Sonate) C-dur op. 146 na fortepian
3 Nocturnes op. 147 na fortepian (1945)
Legende Nr 3 g-moll op. 148 na fortepian (1944)
Legende Nr 4 d-moll op. 149 na fortepian (1945)
Das erloschene Licht op. 150, legenda muzyczna w 3 aktach (1946)
