dyrygent i kompozytor; ur. 21 marca 1900, Łódź; zm. 5 marca 1973, Liverpool. Pochodził z rodziny bogatych łódzkich włókniarzy. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął jako dziecko – jego nauczycielką była Róża Schindler-Suess. W wieku 14 1at został członkiem nowo utworzonej Orkiestry Symfonicznej w Łodzi, a w 1919 wystąpił z jej towarzyszeniem w Koncercie skrzypcowym Camille’a Saint-Saënsa. Następnie studiował dyrygenturę pod kierunkiem Emila Młynarskiego oraz kompozycję u Juliusza Wertheima w Konserwatorium Warszawskim, które ukończył po roku nauki. Ponadto od 1918 do 1921 odbył studia z zakresu filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1921 wyjechał do Berlina, gdzie kontynuował naukę u Wertheima oraz Friedricha Ernsta Kocha (teoria muzyki) w Hochschule für Musik. W 1923 zadebiutował w Berlinie jako dyrygent – poprowadził koncert, w programie którego znalazły się jego własne kompozycje. Na zaproszenie Wilhelma Furtwänglera kilkakrotnie dyrygował koncertami w Filharmonii Berlińskiej. W 1933, zmuszony do opuszczenia Niemiec, wyjechał do Włoch – tu uczył kompozycji i orkiestracji w Scuola Superiore di Musica w Mediolanie. W latach 1937-38 był dyrygentem orkiestry Filharmonii w Charkowie. W 1939 zamieszkał w Clarens w Szwajcarii, a w 1947 przyjął obywatelstwo tego kraju. W 1940 rozpoczął współpracę z Orchestre de la Suisse Romande w Genewie, w 1943 objął kierownictwo festiwali muzycznych w Lozannie. Po II wojnie światowej prowadził ożywioną działalność artystyczną. W 1946, na zaproszenie Arturo Toscaniniego, wziął udział w koncertach inaugurujących otwarcie po wojnie Teatro alla Scali (dyrygował m.in. Uwerturą Antoniego Szałowskiego). Rok później zadebiutował w Anglii z Philharmonia Orchestra, w latach 1954-55 był głównym kapelmistrzem Royal Liverpool Philharmonic Orchestra. Koncertował w całej Europie (m.in. w 1955 odbył tournée z Israel Philharmonic Orchestra), a także w Ameryce Południowej. W 1958 wystąpił po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych z Philadelphia Orchestra. Od 1958 do 1963 był dyrektorem muzycznym Dallas Symphony Orchestra, w latach 1964-66 zajmował podobne stanowisko w Bernie. W 1967 objął kierownictwo (po Ernescie Ansermecie) Orchestre de la Suisse Romande i piastował je do 1970. Koncertował również w Polsce – z Orkiestrą Filharmonii Narodowej (z którą w 1963 wystąpił na festiwalu w Montreux) i Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia.
Zmarł nagle podczas próby z Royal Liverpool Philharmonic Orchestra.
Z bogatego dorobku kompozytorskiego Pawła Kleckiego (napisał m.in. 4 symfonie, koncerty fortepianowe i skrzypcowe, utwory kameralne oraz pieśni) większość uległa zniszczeniu w czasie wojny.
aktualizacja: wrzesień 2008
kompozycje
