| 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 |
|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|
|
Kompozycje Zagajewskiego i Partyki mają charakter repetytywny, minimalistyczny, czasem też „transowy”. Korzystając z elektroniki twórcy rezygnują z ostrych syntetycznych brzmień na rzecz delikatnych barw, powstających np. z przetworzenia dźwięków wypełnionych wodą szklanek (utwór Glassmusic-motet), didgeridoo (TR13) czy śpiewu alikwotowego. Sięgają do tradycji różnych epok i stron świata. Glassmusic-motet odwołuje się do estetyki średniowiecznej i zasad ówczesnego kontrapunktu. Tryptyk Three new styles oparty jest na repetytywnych rytmach, nawiązujących do rytmów afrykańskich, oraz prostych kilkudźwiękowych melodyjkach, które kompozytor improwizował dla swojej córki przed zaśnięciem. Muzyka, zwłaszcza współczesna, wychodzi obecnie z sal filharmonicznych i z muzeów – podkreśla Artur Zagajewski. - Bardzo to popieram, bo tradycyjna forma prezentacji dzieł i kontaktu z publicznością okazuje się czasem archaiczna, zwłaszcza w przypadku sztuk audiowizualnych. Niezwykłość projektu podkreśli miejsce koncertu, w którym zachowały się pozostałości zarówno dawnego zakładu karnego w Łęczycy, jak i klasztoru – budynek powstał bowiem w XIII wieku jako gmach zakonu dominikanów. Pod koniec XVIII stulecia decyzją władz pruskich został zamieniony na więzienie, które funkcjonowało do 2006 roku. Obecnie odbywają się tu wystawy, m.in. w ramach Fotofestiwalu. |
|
|
|