Marian Borkowski Symphonic and Sacred Music Pax in terra II, Limits, Adoramus, Regina caeli, Variant, Hosanna, Dram, De profundis. Wyk.: Małgorzata Armanowska - sopran, Andrzej Chorosiński - organy, Stanisław Moryto - organy, Szymon Bogacz - trąbka, Arkadiusz Górecki - puzon, Chór Akademii Teologii Katolickiej, Warszawska Grupa Perkusyjna, Deutsches Kammerorchester Berlin, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie, dyr. Piotr Borkowski, dyr. Ryszard Dudek, dyr. Kazimierz Szymonik, dyr. Maciej Żółtowski * Acte Préalable 1999 - AP0038, DDD 53'44'' |
| W dołączonej do płyty charakterystyce twórczości Mariana Borkowskiego jej autor, muzykolog, kompozytor i pianista Marcin Łukaszewski opisując dorobek kompozytorski artysty wyróżnił w nim cztery okresy: pierwszy (do 1962 roku) - okres stylistycznych inspiracji, drugi (1962-71) - czas wprowadzenia do utworów własnej koncepcji organizacji czasu muzycznego, trzeci (1972-81) - okres przemian stylistycznych, objawiających się stosowaniem aleatoryzmu i sonoryzmu oraz czwarty (od 1982 roku) - okres, w którym kompozytor zwrócił się w kierunku sacrum, symboliki, kondensacji i pogłębiania wyrazu muzycznego. Prezentowane na niniejszej płycie wybrane dzieła Borkowskiego pochodzą z trzech ostatnich etapów jego twórczości. Najwcześniejszy Dram na orkiestrę (1966) cechuje uwypuklanie zróżnicowanej kolorystyki, podobnie jak w Limits na orkiestrę (1971) i w Variant na zespół instrumentalny (1976), w których dominują sonorystyczne współbrzmienia, duże kontrasty dynamiczne i rytmiczne oraz ekspresja. W podobnym typie brzmieniowości pozostaje także napisane już w 1988 roku Pax in terra II oraz Hosanna z 1993. Kontrastują z nimi pochodzące z lat 90-tych kompozycje chóralne - liryczne Adoramus (1991) i dramatyczna Regina caeli (1995). Płytę zamyka mistyczne De profundis na chór mieszany i orkiestrę (1998). |
|