| A | B | C | D | E | F | G | H | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | T | U | W | Z | Ż |
Kotoński Włodzimierz Northern Lights (Aurora Borealis) na klawesyn amplifikowany i warstwę elektroniczną (1998) |
|
Kompozytor napisał w książce programowej 45 Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” w 2002 roku, na którym odbyło się pierwsze wykonanie utworu w Polsce: „Tytuł wziął się z mojej fascynacji tym niezwykłym zjawiskiem, jakim jest zorza polarna, a które miałem okazję raz w życiu zobaczyć na północy Szwecji.” Jednak słuchaczowi nie jest łatwo dostrzec w muzyce Kotońskiego zorzę polarną (zwłaszcza jeśli nigdy nie widział jej w naturze), zapewne kompozytorskie skojarzenia były bardzo swobodne. Może echo zorzy (która zresztą podobno wydaje jakieś odgłosy) pobrzmiewa w partii elektronicznej, stanowiącej spokojne tło dźwiękowe dla szalejącego klawesynu? Ta partia jest niezwykle wirtuozowska i pokazuje - jak pisze kompozytor – „różne aspekty współczesnej techniki klawesynowej.” Godna podziwu jest wierność Włodzimierza Kotońskiego elektroakustyce. To on był twórcą pierwszego polskiego utworu elektroakustycznego w 1959 roku (jakbyśmy dzisiaj powiedzieli) - Etiudy na jedno uderzenie w talerz i do dziś stosuje elektroniczne środki w swoich kompozycjach, choć jest to już - oczywiście - zupełnie inna elektronika niż przed ponad czterdziestoma laty. Kompozytor w swoim komentarzu sentymentalnie zauważa, że partia elektroniczna utrwalona została „nie na taśmie, ale na płycie CD”. |
|