Polmic - FB

omówienia utworów (B)

A B C D E F G H J K L Ł M N O P R S T U W Z Ż


Baird Tadeusz

Muzyka epifaniczna



na orkiestrę

(1963)

11'37"


POSŁUCHAJ


wydanie drukiem: Polskie Wydawnictwo Muzyczne SA, Kraków

Krótki utwór symfoniczny, napisany w l. 1962-63. Tytuł utworu jest rezultatem próby przetransponowania na muzykę „metody” konstrukcyjnej, która jest w literaturze „wynalazkiem” Jamesa Joyce'a i którą stosuje on konsekwentnie, poczynając od młodzieńczych Epifanii aż po Finnegans Wake.

Tak więc Muzyka epifaniczna to szereg (połączonych w nieprzerwaną całość) krótkich, impresyjnych szkiców o improwizacyjnym charakterze, to seria migawkowych, omalże mimowolnych manifestacji emocjonalnych. Nie istnieje w tym utworze żaden z góry założony schemat formalny i jedynym wyznacznikiem formy są szybko przemijające "przypływy i odpływy" wzruszenia. Muzyka epifaniczna jest więc i pod względem formalnym liryczna w duchu tego, co o formie lirycznej mówi James Joyce. Oto jego słowa: „...forma liryczna, w której artysta przedstawia obraz w bezpośrednim stosunku do siebie... jest najprostszym wcieleniem chwilowego wzruszenia, które człowiek bardziej odczuwa niż siebie samego, podmiot tego wzruszenia...”

Tadeusz Baird (tekst w książce programowej „Warszawskiej Jesieni” 1963)