Polmic - FB

omówienia utworów (M)

A B C D E F G H J K L Ł M N O P R S T U W Z Ż


Mycielski Zygmunt

Psalm XII z Trzech psalmów



na baryton solo, chór i orkiestrę

(1982)

10'18"


POSŁUCHAJ

Z Trzech psalmów (Psalm XLII: Introibo, Psalm XII i Psalm XIII) wykonany będzie najkrótszy, XII, stanowiący środkową część utworu, który skomponowałem w 1982 roku na baryton, chór i orkiestrę. Dla kompozytora będzie to więc kawałek torsu bez głowy i nóg. Niemniej tułów powinien być też całością, jeżeli całość zasługuje na miano rzeźby.

W utworach wokalnych dbam o ścisły związek muzyki z tekstem. Nie ze spółgłoskami czy samogłoskami, które w różnych językach wymawia się rozmaicie, ale z tekstem, który niesie jakąś treść.

Tekst łaciński z Wulgaty, w którym Psalm jest śpiewany, i polski, w przekładzie ks. Jakóba [sic] Wujka z XVI wielu, podaję tu w nadziei, że słuchacz się z nim zapozna i będzie go śledził słuchając. Wiem, że przy muzyce – mimo nawet najlepszej dykcji – zacierają się słowa. Wiem, że istnieją tysiące arcydzieł, w których słowo nie jest ważne, zwłaszcza dla słuchacza. Wiem wszakże, że istnieje świat, w którym znaczenie tekstu jest ściśle związane z muzyką. Ona komentuje, dopowiada i wyraża to, co kompozytor z tekstu odczytał. Wystarczy posłuchać Monteverdiego, Bacha, Schuberta, Moniuszkę, Musorgskiego, Debussy'ego i tylu innych. Te sprawy są ważne zarówno dla kompozytora, jak i dla wykonawcy czy słuchacza.

1.
Usqueuqo, Domine, oblivisceris me in finem?
Usquequo avertis faciem tuam a me?
2.
Quamdiu ponam consilia in anima mea,
dolorem in corde meo per diem?
3.
Usquequo exaltabitur inimicus meus super me?
4.
Respice, et exaudi me, Domine Deus meus,
Illumina oculos meos, ne umquam obdormiam in morte.
5.
Ne quando dicat inimicus meus: „Prevalui adversus eum”,
Qui tribulant me, exultabunt si motus fuoer.
6.
Ego autem in misericordia tua speravi, exultabit cor meum in salutari tuo.
Cantabo Domino qui bona tribut mihi et psallam nomini Domini altissimi.

1.
Dokądże Panie zapomnisz mię do końca?
Dokąd odwracasz oblicze swe ode mnie?
2.
Dokądże będę rozbierał rady w duszy mojej,
frasunek w sercu mojem przez dzień?
3.
Pókiż będzie się podnosił nieprzyjaciel mój nade mną?
4.
Wejrzyj a wysłuchaj mię, Panie Boże mój,
Oświeć oczy moje, bym kiedy nie zasnął w śmierci.
5.
By kiedy nie rzekł nieprzyjaciel mój: „Przemogłem go”,
Którzy mię trapią będą radzi jeśli mię zachwieją.
6.
Ale ja ufam w miłosierdziu twojem, rozraduje się serce moje w zbawieniu twojem.
Będę śpiewał Panu, który mi dobra dał i będę grał imieniowi Pana najwyższego.

Zygmunt Mycielski (tekst w książce programowej „Warszawskiej Jesieni” 1984)