Polmic - FB

opisy płyt (M)



Miłosz Bembinow, Andrzej Bielerzewski, Marek Jasiński, Andrzej Koszewski, Marcin Tadeusz Łukaszewski, Paweł Łukaszewski, Józef Świder, Romuald Twardowski, Łukasz Urbaniak, Michał Zieliński

De profundis


Marcin Tadeusz Łukaszewski De profundis

Andrzej Koszewski, Miserere

Miłosz Bembinow, Beatus vir...

Marek Jasiński, Psalm 100. A Hymn of Praise

Marek Jasiński, Cantus finalis

Romuald Twardowski, Chwalitie Imia Gospodnie

Romuald Twardowski, Chwali, dusze moja, Gospoda

Józef Świder, Laudate pueri

Józef Świder, Deus in adiutorium

Józef Świder, Laudate Dominum

Michał Zieliński, Laudate Dominum

Andrzej Bielerzewski, Cantate Domino canticum novum

Paweł Łukaszewski, Two Funeral Psalms

Paweł Łukaszewski, Psalmus 120 (Levabo oculos meos in montes)

Paweł Łukaszewski, Psalmus 129 (De profundis)

Łukasz Urbaniak, De profundis

Wyk.: Chór NFM, Agnieszka Franków-Żelazny – dyrygent

*Narodowe Forum Muzyki, CD Accord 2016 (NFM 29, ACD 221-2)

Total time: 58:54
Płyta De profundis, nagrana przez Chór NFM pod dyrekcją Agnieszki Franków-Żelazny, to nagranie psalmów polskich kompozytorów tworzących w XX i XXI wieku: Marcina Tadeusza Łukaszewskiego, Andrzeja Koszewskiego, Miłosza Bembinowa, Marka Jasińskiego, Romualda Twardowskiego, Józefa Świdra, Michała Zielińskiego, Andrzeja Bielerzewskiego, Pawła Łukaszewskiego i Łukasza Urbaniaka. Płyta otrzymała nagrodę muzyczną „Fryderyk” 2017 w kategorii „Album roku: muzyka chóralna, oratoryjna i operowa”.

Prof. Marta Kierska-Witczak w eseju zamieszczonym w booklecie płyty napisała: „Jeśli przyjąć, że podstawowymi wyznacznikami tzw. muzyki nowej są poszukiwanie i oryginalność, można oczekiwać, że dziś, na przełomie tysiącleci kompozytorzy odwrócą się od tradycji i klasycznych technik. Tymczasem twórczość chóralna, choć z natury mniej podatna na eksperyment, wciąż znajduje się w dobrej kondycji. Tę tezę tylko potwierdzają kompozycje polskie, silnie wpisujące się w zróżnicowany i barwny pejzaż europejskiej chóralistyki. Na niniejszej płycie obok nazwisk stanowiących swoistą ikonę polskiej muzyki chóralnej odnajdujemy i mniej znanych twórców. Podobnie jak w Dawidowym Psałterzu przewija się plejada twórczych wizji, odmiennych temperamentów, różnych indywidualnych historii i kompozytorskich doświadczeń. Zastosowana mniej lub bardziej tradycyjna faktura, czasem archaizacje, elementy sonorystyczne, punktualistyczne czy aleatoryzm, podporządkowane zostają jednemu czynnikowi nadrzędnemu, jakim jest biblijny tekst psalmowy i pragnienie obcowania poprzez niego z Najwyższym, który jawi się jako ostateczne źródło i cel. Podobnie jak te w Księdze – autentyczne i nieugięte, podobnie jak one stworzone i zaśpiewane całym sobą, z miłością: omne quod spirat, laudet Dominum! Psalmy. Niech ich pasja stanie się udziałem słuchaczy”.