Polmic - FB

opisy płyt (N)



Nowowiejski Feliks

25 Polskich pieśni ludowych z Warmji op. 21 nr 8


Wyk.: Ewa Alchimowicz-Wójcik - sopran, Lucyna Żołnierek - fortepian

* DUX 2007 – DUX 0604, DDD 67’11”

Region Warmii zawsze był szczególnie bliski Feliksowi Nowowiejskiemu – tu się urodził i spędził dzieciństwo (w Wartemborku, obecnie Barczewo), uczęszczał do pierwszej szkoły muzycznej w Świętej Lipce, tu również podjął pierwszą swą pracę organisty w kościele św. Jakuba w Olsztynie. Warmię opuścił w 1900 roku, by kształcić się w Ratyzbonie, a następnie w Berlinie. Do Polski powrócił dziewięć lat później, po wielu podróżach artystycznych do innych krajów, ale nie od razu skierował się w rodzinne strony. Początkowo osiadł w Krakowie i dopiero po I wojnie światowej – w bliższym Warmii Poznaniu, gdzie mieszkał już do końca życia. Sama Warmia pozostawała wówczas częścią terytorium niemieckiego, co szczególnie poruszało kompozytora, zaangażowanego w działania mające na celu zachowanie polskości regionu. Włączając się w nie czynnie, Nowowiejski napisał kilka zbiorów pieśni ludowych, w tym prezentowany na niniejszej płycie cykl 25 Polskich pieśni ludowych z Warmji op. 21 nr 8 na głos solowy z fortepianem, wydany w 1935 roku. Szczególnie zadbał w nich o zachowanie oryginalnego brzmienia słów gwary warmińskiej (jakkolwiek dopuszczał także wykonanie w języku literackim), zaczerpniętych ze Zbioru Polskich Pieśni Ludowych z Warmji Augustyna Steffena. Pod względem muzycznym również starał się pozostać jak najbliższy ludowym pierwowzorom. Sam spisywał zasłyszane melodie, korzystał też z nadsyłanych mu zapisów nutowych. W ten sposób powstało kilkadziesiąt pieśni, „dokumentujących” codzienne i świąteczne życie ludu Warmii – od śpiewów miłosnych i zalotnych (Łuloj, łuloj gołómbeczku, Dziewczyno moja, Z tamty stróny jeziora), poprzez obrzędowe i weselne (Siodaj, siodaj, moje kochanie, W polu łogródeczek), żartobliwe (Sztery mnile za Warszawó, Zilk na zagónie, Buła babula), balladowe (Ach, mój Boże, gody jido), aż po żołnierskie (Zolnierz bardzo zranióny). Ich unikatową wartość artystyczną dopełnia znaczenie historyczne – skarbnicy polskiego języka i ludowej gwary w trudnym okresie zaboru pruskiego.

Wykonawcami pieśni prezentowanych na płycie są artystki związane na co dzień z Filharmionią Warmińsko-Mazurską imienia Feliska Nowowiejskiego – śpiewaczka Ewa Alchimowicz-Wójcik (sopran) i pianistka Lucyna Żołnierczyk.

Anna Iwanicka-Nijakowska (2008)