Sołtys Mieczysław Sołtys Mieczysław, kompozytor, dyrygent, pedagog i publicysta; ur. 7 lutego 1863, Lwów; zm. w nocy z 11 na 12 listopada 1929, Lwów. Po ukończeniu szkoły ludowej i gimnazjum, od 1881 uczył się gry na fortepianie, kontrapunktu oraz form muzycznych pod kierunkiem Karola Mikulego w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Jednocześnie studiował filozofię na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W 1887 rozpoczął studia kompozytorskie w Konservatorium der Gesellschaft für Musikfreunde w Wiedniu u Franza Krenna i Roberta Hirschfelda, następnie wyjechał do Paryża, gdzie odbył studia z zakresu gry na organach i kontrapunktu pod kierunkiem Eugène’a Gigouta oraz kompozycji u Camille’a Saint-Saënsa.Po powrocie do Lwowa w 1891 został profesorem w Konserwatorium GTM – uczył gry na fortepianie i organach, harmonii, form muzycznych oraz dyrygentury (do jego uczniów należeli m.in.: Adam Dołżycki, Hieronim Feicht, Tadeusz Sygietyński, Bolesław Wallek-Walewski, Tadeusz Zygfryd Kassern, Tadeusz Majerski, Mieczysław Horszowski). Pisał też artykuły i recenzje, które publikowane były m.in. na łamach redagowanych przez niego „Wiadomości Artystycznych”, w „Naszej Sztuce”, „Dzienniku Ludowym”, „Przeglądzie Politycznym, Społecznym i Literackim”, „Kurierze Lwowskim”. W 1899 został dyrektorem Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego oraz należącego do niego Konserwatorium i funkcje te sprawował do końca życia. Jako dyrygent orkiestry i chórów Towarzystwa wprowadził na lwowską estradę koncertową wielkie dzieła, m.in. Mszę h-moll i Pasję według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha, Pory roku Josepha Haydna, Requiem Wolfganga Amadeusa Mozarta, Missa solemnis Ludwiga van Beethovena, Potępienie Fausta Hectora Berlioza, Eliasza Felixa Mendelssohna-Bartholdy, Quo vadis i Znalezienie Św. Krzyża Feliksa Nowowiejskiego. Przygotował także wykonania koncertowe dzieł operowych, m.in. Orfeusza i Eurydykę Christopha Willibalda Glucka, Fidelia Beethovena, Tristana i Izoldę Richarda Wagnera. Z muzyki instrumentalnej do stałego repertuaru artysty należały utwory Beethovena, Haydna, Mozarta, Johannesa Brahmsa, Antona Brucknera, Richarda Straussa, a kompozytorów polskich – Mieczysława Karłowicza, Ludomira Różyckiego, Ignacego Jana Paderewskiego. Mieczysław Sołtys oprócz działalności w GTM był kierownikiem artystycznym i dyrygentem Polskiego Towarzystwa Śpiewaczego „Echo-Macierz”, zastępcą, a następnie dyrektorem artystycznym Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia-Macierz” oraz prezesem Lwowskiego Związku Muzyków-Pedagogów i Związku Zawodowego Muzyków. W 1908 został odznaczony Orderem Franciszka Józefa I, w 1929 – Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta. WAŻNIEJSZE KOMPOZYCJE: – orkiestrowe: Koncert fortepianowy c-moll (Concerto religioso) (1892) Symfonia b-moll (1895) Symfonia D-dur (1899) W ucieczce, poemat symfoniczny (1899) Ostatni dzień, poemat symfoniczny (ok. 1900) – kameralne: Andante varié na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1887) – fortepianowe: Deux morceaux Allegro scherzano La Brise Romance – organowe: Canzona – na chór a cappella: Chór młodzieńców (ok. 1895) Piosnka litewska Dumka Nieznany żołnierz, kantata Tu es Petrus, motet – wokalno-instrumentalne: Rzeczpospolita Babińska, opera komiczna (1894) Panie Kochanku, opera komiczna (ok. 1895) Śluby Jana Kazimierza, oratorium (ok. 1895) Królowa Korony Polskiej, oratorium (ok. 1904) Jezioro-dusza, opera romantyczna (1907) Maria (Opowieść kresowa), opera romantyczna (1908) Nieboska komedia, dramat muzyczny (1927) Kantata na stuletni jubileusz Klementyny z Tańskich Hoffmanowej, kantata na chór mieszany, głos dziecięcy i fortepian Pierwiosnek, kantata na głosy solowe, chór żeński i fortepian Sielanki, kantata na chór mieszany i orkiestrę L’Inferno, oratorium Ver sacrum, misterium dramatyczne – pieśni na głos i fortepian: Trzy pieśni Tyś jest jak kwiat |
|