Roman Rewakowicz,
dyrygent i kompozytor; ur. 23 czerwca 1958, Lidzbark Warmiński. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie, gdzie studiował teorię muzyki, kompozycję pod kierunkiem Mariana Borkowskiego oraz dyrygenturę w klasie Bogusława Madeya.
Od wielu lat zajmuje się chóralistyką. Prowadził Chór Męski „Żurawli”, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki ukraińskiej, z którym odbywał tournées po krajach Europy Zachodniej i Ukrainie oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Zajmował się również muzyką kościoła wschodniego z jej najstarszymi przejawami w postaci chorału bizantyjskiego, wykonując ją z Kameralnym Chórem „Irmos”, którego był założycielem. W 2007 zainicjował powstanie chóru „Cappella Corale Varsaviana”. W grudniu 2008 zespół wziął udział w Sezonie Polski w Rosji, występując w Moskwie i Jaroslawlu. W latach 2009-2010 chór koncertował podczas Warszawskiego Festiwalu Chóralnego „Na Królewskim Trakcie”. „Cappella Corale Varsaviana” ma na swoim koncie wiele nagrań muzyki filmowej, m.in. Jana A. P. Kaczmarka, Michała Lorenca, Stanisława Syrewicza. W maju 2011 zespół wziął udział we Mszy Dziękczynnej za beatyfikację Jana Pawła II, a także w koncercie muzyki Michała Lorenza „Missa Magna Beatificationis” w Rzymie.
Współpracuje z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi na Ukrainie: z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Ukrainy w Kijowie, orkiestrami filharmonicznymi w Dniepropietrowsku i Lwowie, Lwowską Orkiestrą Kameralną „Leopolis”, Zespołem Solistów „Kyiv Camerata”, na Białorusi – z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Mińsku, w Rosji – z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Rostowie nad Donem, a w Polsce występował z Sinfonią Varsovią, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Kameralną „Capella Bydgostiensis” i innymi orkiestrami symfonicznymi.
Roman Rewakowicz szczególną uwagę poświęca muzyce współczesnej. W 1995 we Lwowie wraz z kompozytorami zrzeszonymi w Lwowskim Oddziale Związku Kompozytorów Ukrainy, założył Festiwal Muzyki Współczesnej „Kontrasty”, na którym dokonał prawykonań utworów Jurija Łaniuka, Igora Szczerbakowa i Edwarda Sielickiego, jak również ukraińskich prawykonań dzieł m.in. Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego, Zygmunta Krauzego, Andrzeja Nikodemowicza, Arvo Pärta. W październiku 2000 prowadził koncert czterech prawykonań utworów zamówionych przez Festiwal „Aksamitna Kurtyna” – Kraków 2000. Ponadto dyrygował Orkiestrą Filharmonii Belgradzkiej, inaugurując X Festiwal Muzyki Współczesnej w Serbii, a także prowadził koncert finałowy Festiwalu Melos-Ethos w Bratysławie dyrygując Słowacką Orkiestrą Radiową. Prezentował współczesną muzykę ukraińską na festiwalach: „Warszawskie Spotkania Muzyczne” i „Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich”. Z Orkiestrą Kameralną „Leopolis” ze Lwowa inaugurował Festiwal „Laboratorium muzyki współczesnej” oraz dokonał prawykonania utworu Giji Kanchelego na Festiwalu Muzyki Współczesnej w Rostowie nad Donem. W 2008 na Festiwalu „Premiery sezonu” z Orkiestrą „Kiev Camerata” wykonał koncert premier utworów młodych ukraińskich kompozytorów – byłych stypendystów Gaude Polonia – Bohdany Frolak, Bohdana Sehina, Mychajły Szweda i Oleksandra Szymko, zamówionych przez Polski Instytut w Kijowie. W kwietniu 2009 projekt ten miał swoją kontynuację z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus pod dyrekcją artysty. Podczas tournée po Polsce i Ukranie, wykonane zostały m.in. cztery nowe utwory młodych kompozytorów ukraińskich – Zoltana Almaszi, Switlany Azarowej, Mariji Olijnyk oraz Lubawy Sydorenko, z udziałem śpiewaczek: Marty Boberskiej i Agaty Zubel. Koncerty odbyły się w Warszawie, Lublinie, Lwowie, Winnicy, Odessie i Kijowie. W 2010, w ramach projektu Instytutu Adama Mickiewicza oraz Polskiego Instytutu w Kijowie, wspólnie z pianistami: Janem Krzysztofem Broją i Oleksandrą Zajcewą (Ukraina), zrealizował koncerty poświęcone muzyce Fryderyka Chopina na Ukrainie, z udziałem orkiestr we Lwowie, Czernihowie, Kijowie, Doniecku i Dniepropietrowsku. Jesienią 2010 projekt ten miał swoją kontynuację na Białorusi, we współpracy z Polskim Instyutem w Mińsku (Mińsk, Brześć) i w Rosji (Jaroslawl, Soczi, Rostów nad Donem).
Roman Rewakowicz jest fundatorem i prezesem Fundacji „Pro Musica Viva”, promującej i wspierającej różne muzyczne przedsięwzięcia, m.in. Dni Muzyki Ukraińskiej w Warszawie. Jest członkiem Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego, w którym w latach 2004-2009 pełnił funkcję sekretarza Zarządu. Jest współtwórcą części muzycznej Warszawskiego Festiwalu „Skrzyżowanie Kultur”.
W 2010 otrzymał stypendium twórcze Prezydenta Warszawy.
aktualizacja: październik 2011
Kontakt
e-mail: musica@vp.pl
tel. komórkowy: (+48) 605 534 623
twórczość
„Koncert na fortepian i orkiestrą jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów XX w. – Witolda Lutosławskiego nie jest częstym gościem na koncertowych scenach (…) Lwowska Orkiestra Symfoniczna była dobrym towarzyszem solistce w dialogu nasyconym skomplikowanym muzycznym językiem XX w. I nie jest to przypadek, przecież Roman Rewakowicz dobrze znany jako interpretator muzyki współczesnej, jak nikt inny potrafił pokazać najnowsze polskie tendencje w wykonywaniu muzyki Lutosławskiego na ukraińskiej scenie.”
Lidia Melnyk
„Lwowska Gazeta”, 04.12.2006
|
kompozycje
Fis na obój solo (1980)
Gdzie na chór mieszany do słów Juliana Przybosia (1981)
Estinguendo na zespół kameralny (1981)
Wariacje na 12 puzonów (1981)
Chanson d’automne na mezzosopran i fortepian do słów Paula Verlaine’a (1982)
Gdy tylko odnaleziony zostanie prześwit na klarnet, puzon i wiolonczelę (1982)
Ma non troppo na zespół perkusyjny (1983)
Spotkanie skończonego z nieskończonym na blachę, tam-tam i smyczki (1983)
Inside na fortepian (1984)
Pomiędzy na orkiestrę (1985)
|