wiolonczelista; ur. 18 września 1945, Gdańsk. Syn kompozytora Henryka Hubertusa Jabłońskiego. W 1963 ukończył Liceum Muzyczne w Gdańsku w klasie Romana Sucheckiego. W latach 1964-69, jako stypendysta Ministra Kultury i Sztuki, studiował w Konserwatorium w Moskwie pod kierunkiem Siergieja Syrynskiego. W latach 1971-73 kształcił się u Alda Parisota na Yale University w New Haven w Stanach Zjednoczonych.

Jest laureatem konkursów muzycznych: w Monachium w 1968 (wyróżnienie), Gdańsku w 1970 (I nagroda z Krystyną Borucińską w kategorii muzyki kameralnej), Dallas w 1972 (I nagroda), Bordeaux w 1974 (srebrny medal).

Repertuar Romana Jabłońskiego obejmuje utwory solowe, kameralne i koncertowe od XVII wieku do współczesności. W 1976 miał miejsce jego debiut w Stanach Zjednoczonych – wystąpił jako solista z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Od tego czasu koncertuje z najlepszymi orkiestrami świata, takimi jak Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, Berliner Philharmoniker, Cleveland Symphony Orchestra, Jerusalem Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, London Symphony Orchestra, New York Philharmonic, Orchestra RAI Roma, Orchestra Sinfonica dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia, Scottish National Orchestra, ZDF Köln oraz wszystkimi orkiestrami BBC, zaś w Polsce – m.in. z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia.

Koncert wiolonczelowy Witolda Lutosławskiego wykonywał wielokrotnie pod dyrekcją kompozytora w Polsce i za granicą; dokonali wspólnie  rejestracji Koncertu wiolonczelowego dla wydawnictwa EMI. Był pierwszym w Polsce wykonawcą II Koncertu wiolonczelowego Krzysztofa Pendereckiego, Grave Witolda Lutosławskiego.

Występował w duecie z Krystyną Borucińska. W latach 1974-81 był członkiem Kwartetu Polskiego Radia i Telewizji zwanego Kwartetem Mistrzów (z Konstantym Andrzejem Kulką, Stefanem Kamasą i Jerzym Marchwińskim).

Brał udział w wielu festiwalach, m.in. w Zagrzebiu, Helsinkach, Edynburgu, Londynie, Flanders, Lizbonie, Rzymie, Gandawie, Istambule, Toronto oraz "Warszawskiej Jesieni” (1981, 1986). Koncerty z jego udziałem odbywały się w najważniejszych salach koncertowych świata, min. Carnegie Hall, Wigmore Hall, Royal Festival Hall, gdzie występował ze znamienitymi orkiestrami pod batutą wybitnych dyrygentów.

Dokonał nagrań radiowych, telewizyjnych i dla wytwórni fonograficznych.

Roman Jabłoński zajmuje się także pedagogiką. Wykładał w Akademii Muzycznej w Łodzi (1969 do 1971), Akademii Muzycznej w Gdańsku (1964-76), Akademii Muzycznej w Warszawie (od 1978), Euskal Herriko Goi Mailako Musika Ikastegia w San Sebastián, Akademie für Kunst w Berlinie, Academy of Music w Manchesterze, Yale University School of Music. Niejednokrotnie prowadził kursy mistrzowskie (m.in. w Rheinsberg, Ankarze, Cleveland, Jerozolimie, Norfolf, Perth, San Sebastián, Głuchołazach).

Był przewodniczącym 12. Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie (2024).

Jest także edytorem; przygotowywał do druku partytury dla takich wydawnictw, jak Musica Jagiellonica, Eufonia w Gdyni, Polskie Wydawnictwo Muzyczne.

Na stałe mieszka w San Sebastian.

aktualizacja: 2009 (Małgorzata Kosińska), 2025 (Wiktoria Antonczyk)

Lebioda Marek, Jabłoński Roman, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „hij”, PWM, Kraków 1993

Lutosławski Koncert wiolonczelowy - Polskie Nagrania, PNCD 042 (1989)

Perkowski Koncert wiolonczelowy - Polskie Radio, PRCD 138 (2001)

Perkowski Koncert wiolonczelowy - Polskie Radio, PRCD 138 (2001)