Dnia 7 grudnia 2008 roku w Warszawie zmarł Jerzy Jasieński – pianista, krytyk, działacz muzyczny i teatralny. Miał 95 lat.
Jerzy Jasieński urodził się 25 maja 1913 roku we Władykaukazie. Studia muzyczne (pianistyczne pod kierunkiem S. Szpinalskiego) i prawnicze odbył w Wilnie. W mieście tym przeżył wojnę i okupację. Po wojnie działał jako organizator życia muzycznego w woj. Pomorskim, m.in. był współzałożycielem konserwatorium w Bydgoszczy. Od 1949 roku pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki – jako dyrektor departamentu twórczości, imprez i obchodów artystycznych oraz w Centralnym Zarządzie Oper, Filharmonii i Instytucji Muzycznych oraz Teatrów Dramatycznych. W latach 1964-66 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Polskiego w Warszawie, a następnie warszawskiego Teatru Wielkiego. W latach 1980-89 pełnił funkcję wicedyrektora Polskiego Wydawnictwa Muzycznego oraz dyrektora Centralnej Biblioteki Nutowej.
Był organizatorem wielu festiwali muzycznych, m.in. pierwszych edycji Festiwalu Muzyki Polskiej (1946), Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” (1956). W 1955 roku piastował stanowisko sekretarza V Międzynarodowego Konkusu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Od czasu wojny zajmował się także krytyką i publicystyką muzyczną. Był członkiem redakcji kilku periodyków, m.in. w latach 1950-56 „Muzyki”, współpracował także z „Ruchem Muzycznym”. W latach 1968-92 pełnił funkcję wiceprezesa Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Od 1991 roku będąc już na emeryturze czynnie zajmował się działalnością naukową, m.in. badaniami twórczości Ignacego Jana Paderewskiego – opracował i wydał obszerną jego Antologię (Poznań 1996). W 2006 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą, a w roku 2007 - złotym medalem "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis".
Nabożeństwo żałobne Jerzego Jasieńskiego odbędzie się 12 grudnia 2008 roku o godzinie 11.00 w kościele św. Karola Boromeusza na Starych Powązkach, po czym nastąpi odprowadzenie Zmarłego do grobu rodzinnego.