Ze smutkiem zawiadamiamy, że 16 grudnia 2016 roku w wieku 95 lat zmarł wybitny polski muzykolog, członek honorowy Związku Kompozytorów Polskich Michał Bristiger.
Ten wszechstronnie wykształcony erudyta odbył studia lekarskie we Lwowie, Bolonii, Warszawie, uczył się gry na fortepianie, studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim, historię i teorię muzyki w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie i Centre National de la Recherche Scientifique w Paryżu. Zdobył uznanie jako znawca sztuki i muzykolog.
W 1963 doktoryzował się na podstawie dysertacji Forma wariacyjna w muzyce instrumentalnej Renesansu, napisanej pod kierunkiem Józefa M. Chomińskiego. Wykładał w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, od 1970 roku był pracownikiem naukowym Instytutu Sztuki Państwowej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie w 1980 habilitował się na podstawie pracy Związki muzyki ze słowem. Z zagadnień analizy muzycznej (wyd. PWM, Kraków 1986). Wykładał również na wyższych uczelniach we Włoszech. W 1982 otrzymał tytuł docenta, a w 1990 profesora zwyczajnego. W 1991 przeszedł na emeryturę.
Specjalizował się w problematyce relacji między muzyką a słowem we włoskiej muzyce wokalnej XVII i XVIII wieku. Był autorem wielu przekładów librett operowych i tłumaczeń tekstów muzykologicznych z języka włoskiego. Współorganizował kilkadziesiąt polsko-włoskich konferencji muzykologicznych. Pełnił funkcję konsultanta artystycznego w Teatrze Wielkim w Poznaniu i Łodzi oraz rektora Międzynarodowej Akademii Mozartowskiej w Krakowie (1994/95). Był redaktorem naczelnym założonych przez siebie czasopism naukowych, członkiem prestiżowych komitetów i stowarzyszeń naukowych w kraju i zagranicą. Za swoją działalność otrzymał wiele nagród, m. in. Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1983).