5 czerwca 2018 roku w wieku 71 lat zmarł wybitny współczesny kompozytor, organista i pedagog Stanisław Moryto, profesor zwyczajny Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.
Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, uzyskując dwa dyplomy: w zakresie gry na organach u Feliksa Rączkowskiego (1971) i kompozycji w klasie Tadeusza Paciorkiewicza (1974). W latach 1973-81 był przewodniczącym Stowarzyszenia Polskiej Młodzieży Muzycznej „Jeunesses Musicales de Pologne”, od 1981 do 1997 – prezesem Polskiego Instytutu Muzycznego, członkiem Narodowej Rady Kultury (1984–1990) i Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina (2007–2010). Był inicjatorem i dyrektorem artystycznym festiwalu „Conversatorium Muzyki Organowej” w Legnicy. Stanisław Moryto w latach 1996-2002 pełnił funkcję prorektora Akademii Muzycznej w Warszawie, w latach 2002-2005 – dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, a następnie rektora warszawskiej uczelni (2005-2012). Ponadto uczył w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Józefa Elsnera w Warszawie. W 2011 nadano mu tytuł doctor honoris causa Keimyung University w Daegu (Korea Południowa). Za swoją twórczość otrzymał szereg nagród i wyróżnień, m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001), Nagrodę Akademii Fonograficznej „Fryderyk” w kategorii Kompozytor Roku (2010). W 2007 roku Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego odznaczył kompozytora Crucem Magni Officialis, a w 2012 Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej – Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w upowszechnianiu kultury muzycznej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i działalności dydaktycznej”.