Oleksandr Kozarenko, kompozytor, pianista, muzykolog zmarł w wieku 59 lat, 22 marca w szpitalu w Iwano-Frankowsku, powodem miał być covid. To bardzo dotkliwa strata, jednego z najbardziej wyróżniających się, aktywnych i oryginalnych twórców w Ukrainie.
O sobie mówił, że nie jest kompozytorem ukraińskim tylko „rusińskim”. Jego łemkowska rodzina po wojnie w „akcji Wisła” została przesiedlona do wsi Binczarowa koło Krynicy Zdrój, stąd pochodzą jego dziadkowie i matka z domu Trochanowska. Podczas odwilży, udało się im wrócić do Kołomyi, gdzie Oleksandr urodził się w 1963 r. Przez całe życie był szczególnie przywiązany do tej huculskiej stolicy Pokucia.
W Konserwatorium Kijowskim ukończył fortepian, teorię i kompozycję u Myrosława Skoryka. Rozpoczął liczącą się karierę pianistyczną, a jego utwory inspirowane folklorem karpackim zaczęły wykonywać najważniejsze zespoły i chóry.
Przez lata był kierownikiem Katedry Teorii Muzyki w Akademii Muzycznej im. Łysenki we Lwowie. Odbył staż na uniwersytecie w Würzburgu. Po przejściu na Uniwersytet Lwowski kierował katedrą muzykologii. Przygotował jubileusz stulecia założenia Zakładu Muzykologii w 1912 r. przez prof. Adolfa Chybińskiego.
Był wielokrotnym uczestnikiem i wielkim przyjacielem naszego festiwalu Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich. Jego specjalnością były programy monograficzne, m.in. zapoznał nas z utworami fortepianowymi M. Łysenki i B. Latoszyńskiego czy z antologią ukraińskiej sonaty skrzypcowej z wybitną skrzypaczką lwowską L. Szutko, której towarzyszył przez lata. Na jubileusz 25-lecia festiwalu w 2013 r. Orkiestra Kameralna Filharmonii z Chmielnickiego pod dyrekcją Oleksandra Dragana przedstawiła w Krakowie jego koncert kompozytorski. Zabrzmiały wtedy Chanson triste pamięci Witolda Lutosławskiego, Anna Sołoniczna wykonała przejmujące Weselne łatkania [płaczliwe zawodzenia] z Pokucia, a sam kompozytor przy fortepianie preparowanym brawurowo wykonał Concerto Rutheno.
Emblematycznym dziełem Oleksandra Kozarenki jest Requiem ukraińskie na solistów, orkiestrę i chór z preludiującymi cymbałami i trombitami karpackimi. Wspominając pamięć kompozytora warto zapoznać się z tym nietypowym, porywającym dziełem dostępnym na Youtube, w lwowskim wykonaniu z udziałem chóru „Trembita”.
Drogi Saszo, będzie nam Ciebie tak ogromnie brakować. Spoczywaj w pokoju!
Jerzy Stankiewicz
Wiceprezes Oddziału Krakowskiego ZKP