Filharmonie

Ulica: ul. Nowy Świat 55/57

Kod i miasto: 44-100 Gliwice

Telefon: (+48 32) 232 11 01

Strona www: www.teatr.gliwice.pl

Dyrektor: Grzegorz Krawczyk

Kierownik artystyczny: Krzysztof Korwin-Piotrowski

 

Gliwicki Teatr Muzyczny, który rozpoczął działalność w czerwcu 2001, dziedziczy bogatą tradycję istniejących w Gliwicach od 1890 roku scen teatralnych (m. in. Teatru Miejskiego, Operetki Śląskiej), których artystyczne osiągnięcia wpisały się na trwałe do historii polskiego teatru i muzyki. Miały tu miejsce polskie prapremiery musicali Człowiek z La Manchy M. Leigha, Hello, Dolly! J. Hermana, West Side Story L. Bernsteina, słynna premiera Ideału S. Moniuszki; występowały największe gwiazdy polskiego teatru muzycznego.

GTM jest zorganizowany jako swego rodzaju centrum kultury, przed którym postawiono wiele różnorodnych zadań. W jego repertuarze znajdują się zarówno klasyczne operetki (Księżniczka czardasza E. Kálmána, Ptasznik z Tyrolu K. Zellera, Orfeusz w piekle J. Offenbacha, Wiedeńska krew J. Straussa, Wesoła wdówka F. Lehára), jak i znaczące pozycje światowego musicalu (Zorba J. Kandera, Footloose T. Snowa – europejska prapremiera, Hello, Dolly! J. Hermana) oraz takie gatunki, jak: spektakl tańca współczesnego (Zagubieni w sobie K. Aleksander-Kmieć, Rzeczy niepokój J. Łumińskiego), opera (Cyrulik sewilski G. Rossiniego), oratorium (Gość oczekiwany J. Kohuta), balet (Dziadek do orzechów P. Czajkowskiego), baśń muzyczna (Skarby Złotej Kaczki J. Talarczyka, Kot w butach M. Rosińskiego) czy widowisko edukacyjne (Akademia Teatralna, Mickiewicz L. Makowieckiego). GTM przygotowuje koncerty okolicznościowe, m. in. operetkowo-musicalowe i młodzieżowe. W przedstawieniach teatru występują wybitni artyści z całej Polski (m. in.: Grażyna Brodzińska, Małgorzata Długosz, Iwona Hossa, Andrzej Kostrzewski, Jacek Laszczkowski, Leszek Świdziński, Ewa Uryga, Adam Zdunikowski). Bardzo dobrze oceniani są artyści na stałe związani z gliwicką sceną (zwłaszcza soliści: Wioletta Białk, Anita Maszczyk i Michał Musioł) oraz chór, zespół baletowy i orkiestra teatru.

Instytucja jest organizatorem cyklicznych imprez teatralnych i filmowych, m. in.: Gliwickich Spotkań Teatralnych, Dziecięcych Spotkań Teatralnych, Jazz Sessions, Nocy Filmowych w Ruinach. Pod egidą GTM działa studyjne kino Amok, gdzie od ponad dziesięciu lat jest prowadzona Młodzieżowa Akademia Filmowa. Tamże odbywają się transmisje Live in HD z nowojorskiej Metropolitan Opera, moskiewskiego Teatru Bolshoi i haskiego Nederlands Dans Theater. Teatr był wydawcą „Gliwickiego Magazynu Kulturalnego” – bezpłatnego miesięcznika, przybliżającego mieszkańcom miasta jego ofertę kulturalną, oraz dwumiesięcznika „Magazyn GTM”. W 2005 Gliwicki Teatr Muzyczny przejął administrację „Ruinami Teatru Victoria”, a rok później budynkiem byłego gliwickiego kina Bajka. Odpowiednio od 2005 roku jest organizatorem cieszącego się ogromną popularnością Krakowskiego Salonu Poezji w Gliwicach, który odbywa się co miesiąc w „Ruinach”.
GTM jest obecnie jednym z najprężniej działających ośrodków kulturalnych na Śląsku. Jego zespół jest zapraszany na występy gościnne w największych polskich ośrodkach teatralnych. Artyści GTM gościli m. in. w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatrze Muzycznym w Gdyni, Teatrze Polskim w Warszawie, w stołecznej Sali Kongresowej. Dobre recenzje i ogólnopolskie zainteresowanie działalnością teatru wskazują na to, że jego oferta jest zarówno doceniana przez profesjonalistów, jak i przez gliwicką i polską publiczność teatralną.

 

aktualizacja: maj 2016 (wa)

Ulica: ul. Moniuszki 21/23

Kod i miasto: 41-902 Bytom

Mail: opera@opera-slaska.pl

Telefon: (+48 32) 396 68 03

Strona www: www.opera-slaska.pl

Opera Śląska w Bytomiu to najstarszy teatr operowy w powojennej Polsce. Od niemal 70. lat stanowi dumę śląskiego społeczeństwa. Siedzibą bytomskiej Opery jest uznany od 1977 roku za zabytkowy, ponad 110-letni gmach teatru miejskiego, zbudowany w stylu neoklasycystycznym w latach 1899-1901, według projektu berlińskiego architekta Aleksandra Böhma, który od swojej inauguracji, tj. 1 października 1901 roku, służy sztuce teatralnej. Obiekt ten wiąże w bryle dwa, wcześniej osobne, gmachy.
Za oficjalną datę utworzenia Opery Śląskiej przyjmuje się dzień premiery Halki Stanisława Moniuszki (14 czerwca 1945 roku), którą wystawił zespół utworzony i kierowany przez światowej sławy artystę Adama Didura. Cieszył się on ogromnym autorytetem, co pozwoliło mu w krótkim czasie skupić wokół siebie oddany zespół doświadczonych pracowników i oprzeć tworzoną placówkę na mocnych, wiarygodnych podstawach nazwisk pierwszej klasy artystów, z wysoką pozycją w świecie opery. W kolejnych latach teatr bytomski zyskał opinię pierwszej sceny operowej w kraju oraz tytuł „kuźni talentów”. W Bytomiu debiutowali m.in.: Bogdan Paprocki, Romuald Tesarowicz, Anna Lorenc, Jolanta Wrożyna, Wiesław Ochman (także jako reżyser). Promocję młodych talentów stanowi także organizowany w Bytomiu od 1979 roku Konkurs Wokalistyki Operowej im. Adama Didura. Dotychczas w Operze miało miejsce sześć ogólnopolskich edycji konkursu oraz trzy o charakterze międzynarodowym.
Od początku swojej działalności zespół Opery Śląskiej stale gości na scenach regionu oraz  całego kraju. Mapa podróży po Polsce powiększa się o kolejne, nowe adresy. Opera Śląska to pierwszy teatr, który wystąpił ze swoim spektaklem za granicą; jako pierwszy w historii polski zespół operowy wystąpił na kontynencie amerykańskim. Szczególną renomą cieszy się w Niemczech, Holandii i Portugalii. Artyści teatru kilkakrotnie występowali w Berlinie – w sali Filharmoników im. Herberta von Karajana oraz w Konzerthausie. Byli także gośćmi Filharmonii Monachijskiej. Letnie tournée obejmowały natomiast swoim zasięgiem ok. 80 miejscowości w Niemczech, Szwajcarii, Luksemburgu, Holandii, Austrii, Szwecji i Danii.
Dorobek bytomskiej Opery to ponad 260 premier oper, operetek i baletów, w tym wiele pozycji prapremierowych. W repertuarze bieżącym utrzymuje się ok. 30 tytułów w tym, m. in. opery Richarda Wagnera (Tannhäuser), Modesta Musorgskiego (Borys Godunow), Georgesa Bizeta (Carmen), Christopha Wilibalda Glücka (Orfeusz i Eurydyka), Stanisława Moniuszki (Straszny dwór, Halka), Gaetano Donizattiego (Łucja z Lammermoor, Maria Stuarda), Gioachino Rossiniego (Cyrulik sewilski), Giacomo Pussiniego (Madame Butterfly, Cyganeria, Tosca), Piotra Czajkowskiego (Eugeniusz Oniegin), Giuseppe Verdiego (Aida, Nabucco, Traviata, Don Carlos) ; kantata sceniczna Carmina burana Carla Orffa; balety: Romeo i Julia Hectora Berlioza, Pan Twardowski Ludomira Różyckiego (właśnie na scenie bytomskiej odbyła się pierwsza w Polsce po roku 1945 premiera tego baletu w realizacji Stanisława Miszczyka), Królewna Śnieżka i Kot w butach Bogdana Pawłowskiego, Dziadek do orzechów Piotra Czajkowskiego; musicale: Phantom Maury’ego Yestona, My Fair Lady Fredericka Loewe’go, Zaczarowany bal Katarzyny Gaertner i Tadeusza Kijonki; operetki: Księżniczka czardasza Imre Kálmána, Zemsta nietoperza i Baron cygański Johanna Straussa, Wesoła wdówka Franciszka Lehára.
Opera jako pierwszy polski teatr została uhonorowana „Złotą Płytą”, a potem „Platynową Płytą” w kategorii „Muzyka klasyczna” za nagranie opery Giuseppe Verdiego Nabucco. W dorobku fonograficznym Opery Śląskiej znajdują się także: Pokój Saren (Lech Majewski, Józef Skrzek, opera autobiograficzna w 4 aktach z udziałem chóru Opery Śląskiej i WOSPR), Dżem w Operze cz. 1 i 2; Straszny dwór (nagranie archiwalne z roku 1953 z udziałem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie oraz solistów Opery Śląskiej wydana w roku 2009 z okazji jubileuszu Bogdana Paprockiego); Wśród nocnej ciszy – Polskie Kolędy i Pastorałki w wykonaniu Chóru Opery Śląskiej; nagrana w roku 2011 na scenie Opery kantata sceniczna Carla Orffa Carmina burana oraz najnowsze wydawnictwo – Opera Śląska poleca – hity operowe i operetkowe (dwupłytowy album z największymi przebojami operowymi, operetkowymi i musicalowymi, nagrany w 2012 roku na bytomskiej scenie, który w roku 2013 osiągnął status „Złotej Płyty”).W 2005 roku w budynku filharmonicznym Opery została otwarta nowa sala koncertowa im. Adama Didura mieszcząca 176 miejsc siedzących. Odbywają się w niej imprezy kameralne, małe formy muzyczne, koncerty symfoniczne, uroczystości jubileuszowe i inne. W Sali Koncertowej miało miejsce wiele znamienitych wydarzeń artystycznych, wśród których na uwagę zasługują cyklicznie realizowane Mistrzowskie Recitale oraz comiesięczne spotkania Salonu Poezji i Muzyki Anny Dymnej.
Od 1989 roku dyrektorem Opery Śląskiej jest Tadeusz Serafin. Pod jego kierownictwem artystycznym Opera Śląska wystawiła blisko 40 tytułów. Zespół Opery dokonał licznych nagrań płytowych, a także odbył kilkadziesiąt tournée po krajach Europy Zachodniej oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Ulica: Al. Zwycięstwa 15

Kod i miasto: 80-219 Gdańsk

Mail: sekretariat@operabaltycka.pl

Telefon: (+48 58) 763 49 12

Strona www: www.operabaltycka.pl

Początkiem Opery Bałtyckiej było powołane w lutym 1949 przez Iwo Galla Studio Muzyczno-Dramatyczne. Jesienią 1949 roku powstało przy Filharmonii Bałtyckiej Studio Operowe. W 1953 nastąpiło połączenie Studia z Filharmonią Bałtycką w jeden organizm – Państwową Operę i Filharmonię Bałtycką. W 1993 roku nastąpił podział instytucji, w wyniku którego wyodrębniona została Opera Bałtycka. W latach 2008–2016 dyrektorem Opery Bałtyckiej w Gdańsku był Marek Weiss, za kadencji którego instytucja uznana została przez telewizję BBC za jeden z dziewięciu najlepszych teatrów operowych Europy, obok londyńskiej Royal Opera House Covent Garden, Teatro del Liceu w Barcelonie, Opera La Monnaie w Brukseli czy Opera w Amsterdamie. Opera Bałtycka brała udział w wielu międzynarodowych projektach kulturalnych. Dwukrotnie uczestniczyła w Międzynarodowym Konkursie i Festiwalu Operowym realizowanym pod patronatem Telewizji Mezzo.

W 2011 roku Opera Bałtycka w Gdańsku oraz Miasto Gdańsk zapoczątkowali cykl zamówień kompozytorskich „Opera Gedanensis”. Pierwsze dzieło cyklu – prapremiera opery Elżbiety Sikory Madame Curie w reżyserii Marka Weissa, zostało zaprezentowane publiczności w Paryżu (15 listopada 2011 roku), w ramach oficjalnego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji w Radzie UE. W roku 2014 opera Madame Curie została pokazana na scenie Tianjin Grand Theatre w Chinach. Listopad 2015 roku to prapremiera kolejnego spektaklu z cyklu „Opera Gedanensis” – opery Zygmunta Krauzego, z librettem Krystyny i Blaise’a de Obaldia, Olimpia z Gdańska w inscenizacji i reżyserii Jerzego Lacha. Kolejna, szeroko zapowiadana odsłona cyklu, to Sąd Ostateczny Krzysztofa Knittla, którego premiera odbyła się w listopadzie 2017 roku.

Działalność teatru opiera na czterech filarach, tj. operze, balecie, edukacji i tutti (wydarzeń towarzyszących dedykowanych nie tylko miłośnikom opery) oraz powrocie baletu klasycznego na deski Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Opera Bałtycka realizuje obszerną ofertę edukacyjną, kierowaną zarówno do widzów najmłodszych, jak i tych nieco starszych. W ramach działań funkcjonuje wiele pomniejszych projektów.

W sezonie 2017/2018 ruszyły zajęcia muzyczno-ruchowe Opera na start, skierowane do dzieci w wieku 0-3 lata i ich opiekunów. Opera od kulis to propozycja dla wszystkich zainteresowanych sekretami teatru operowego. Projekt kierowany jest do grup zorganizowanych, chcących obejrzeć i poznać miejsca w Operze na co dzień niedostępne dla widzów. Operowy Chór Dziecięcy to z kolei zaproszenie dla najmłodszych operowych odbiorców zainteresowanych śpiewem, którzy są zachęcani do rozwijania swoich wokalnych talentów pod okiem zawodowego muzyka. Taneczna paczka to warsztaty tańca klasycznego, współczesnego oraz nowoczesnego dla dzieci, młodzieży i dorosłych w Operze Bałtyckiej w Gdańsku. Zajęcia na różnym poziomie zaawansowania prowadzą doświadczeni tancerze Baletu Opery Bałtyckiej w Gdańsku. To propozycja dla wszystkich, którzy chcą rozwijać zdolności i pasję do tańca oraz muzyki, zarówno dla rozpoczynających przygodę ze sztuką tańca, dla pasjonatów, jak i przyszłych profesjonalistów.

Opera Bałtycka nie tylko edukuje, ale także wspiera młodych i zdolnych twórców – od sezonu 2016/2017 została nawiązana współpraca z Uniwersytetem Gdańskim, dzięki której studenci mogą aktywnie uczestniczyć w działaniach operowych, np. poprzez obecność na premierach studenckich i związanych z nimi panelach dyskusyjnych. W Operze miejsce dla siebie odnaleźli również studenci i absolwenci Akademii Sztuk Pięknych, których prace uświetniają premiery i spektakle repertuarowe teatru operowego. Najważniejszym i naturalnym partnerem do współpracy jest dla Opery Bałtyckiej Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, której studenci, absolwenci oraz kadra profesorska nie tylko rozwija swoje umiejętności na operowej scenie, ale i osiąga znaczące sukcesy zawodowe dzięki współpracy z Operą.

Balet Opery Bałtyckiej to profesjonaliści, którzy ukończyli wszystkie szczeble edukacji tanecznej. Układy taneczne prezentowane przez zespół Opery Bałtyckiej opierają się na kontaminacji baletu klasycznego i elementów tańca współczesnego.

Od 2016 roku Opera Bałtycka w Gdańsku jest członkiem Stowarzyszenia Opera Europa. W ramach współpracy bierze udział w organizacji Europejskich Dni Opery (European Opera Day), które odbywają się na początku maja.

Opera Bałtycka w Gdańsku jest instytucją kultury Samorządu Województwa Pomorskiego.

 

aktualizacja: 2018, 2020 (wa)

Ulica: ul. Korsarzy 34

Kod i miasto: 70-540 Szczecin

Mail: sekretariat@opera.szczecin.pl

Telefon: (+48 91) 43 48 102

Strona www: www.opera.szczecin.pl

Dyrektor: Jacek Jekiel
Kierownik muzyczny: Jerzy Wołosiuk

Opera na Zamku powstała w 1956 roku w pod nazwą Operetka Szczecińska Towarzystwa Przyjaciół Teatru Muzycznego. W latach 1956-59 dyrektorem był Jacek Nieżychowski, dyrygentem M. Lewandowski i Edmund Borowski, chórmistrzem Zygmunt Rychter, reżyserem Edmund Wayda, choreografem M. Nikandrow. Działalność jej została zainaugurowana 25 stycznia 1957 roku premierą operetki Kraina uśmiechu Ferenca Léhara, w sali teatralnej Klubu ZBM. Gościnnie występowali soliści Operetki Gliwickiej: Irena Brodzińska, H. Hoffmanówna, E. Krasiejko, W. Polańska, Edmund Wayda, artyści szczecińscy: K. Buczyński, P. Leoniec, E. Newada, W. Paderewska oraz Filharmonia Szczecińska.
W 1958 roku Operetkę upaństwowiono i zmieniono nazwę na Teatr Muzyczny, po dziesięciu latach przeniesiono do Zamku Książąt Pomorskich. Kolejnymi dyrektorami byli: Mieczysław Krzyński (1956-1961), Edmund Wayda (1961-1968), Janusz Marzec (1968-1971), Tadeusz Bursztynowicz (1971-1985), Andrzej Kisielewski (1985-1987), Urszula Trawińska-Moroz (1987-1989), Jacek Kraszewski (1989-1992), a od 1992 – Warcisław Kunc.

W lipcu 2000 roku Opera i Operetka przyjęła nową nazwę Opera na Zamku. Teatr posiada obecnie 130-osobowy zespół artystyczny z własną orkiestrą, chórem i baletem. Zrealizował dotąd ponad 200 oper, baletów, operetek, musicali i koncertów. Utrzymuje stale w repertuarze kilkanaście spektakli w wersji językowej oryginalnej, niemieckiej i polskiej. Od 1993 roku na dziedzińcu Zamku Książąt Pomorskich organizowane są letnie sezony operowe, wypełnione efektownymi plenerowymi realizacjami oper, turniejami tenorów oraz zróżnicowanymi repertuarowo koncertami. Przedstawienia Opery na Zamku cieszą się dużym powodzeniem publiczności całego regionu. Rokrocznie zespół występuje poza granicami kraju, najczęściej w Niemczech i Szwajcarii. Od 1998 roku współpracuje z Międzynarodowym Festiwalem Muzyki Współczesnej im. Witolda Lutosławskiego. W artystyczny pejzaż Szczecina wpisały się też corocznie organizowane przez Operę na Zamku koncerty Tym co nie powrócili z morza, które odbywają się na Cmentarzu Centralnym. Obecnie wszystkie letnie wydarzenia poza siedzibą Opery organizowane są pod szyldem „Opery w plenerze” a spektakle z dziedzińca Zamku Książąt Pomorskich przeniesiono do Teatru Letniego im. Heleny Majdaniec na czas trwającego w Zamku remontu. W ramach cyklu „Opery w plenerze” odbywa się koncert na cmentarzu, Wielki Turniej Tenorów i jedna premiera operowa lub operetkowa. W 2013 roku był to Robinson Crusoe, zaś w 2014 - Hrabina Marica.

W roku 2010 Opera na Zamku rozpoczęła pierwszy etap gruntownej przebudowy zmierzającej do unowocześnienia teatru i zapewnieniu mu optymalnej funkcjonalności. W 2012 roku powstał tymczasowy budynek na czas remontu, aby nie przerywać sezonu przedstawień.

aktualizacja: kwiecień 2014 (ab)