Polmic - FB


Filharmonie

Opera Krakowska

Ulica: ul. Lubicz 48
Kod i miasto: 31-512 Kraków
Mail: sekretariat@opera.krakow.pl
Telefon: (+48 12) 296 61 01
Strona www: www.opera.krakow.pl

Tradycja sztuki operowej w Krakowie liczy ponad dwieście lat. Natomiast Opera Krakowska jako instytucja została powołana do życia w 1954 roku. Swoją działaność rozpoczęła premierą Rigoletta Giuseppe Verdiego w sali Domu Żołnierza przy ul. Lubicz 48. Przez długie dziesięciolecia borykała się z brakiem własnej siedziby. Miejscem prezentacji spektakli operowych był Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, repertuar operetkowy prezentowano na skromnej scenie przy ul. Lubicz. W 1958 roku organizujące przedstawienia operowe i operetkowe Towarzystwo Przyjaciół Opery i Towarzystwo Przyjaciół Teatru Muzycznego przeszły pod zarząd miejski jako "Miejski Teatr Muzyczny - Opera i Operetka". W 1975 roku nazwę instytucji zmieniono na "Krakowski Teatr Muzyczny", a w roku 1981 na "Opera i Operetka w Krakowie". W 2002 roku teatr istnieje jako "Opera Krakowska". Mimo trudności organizacyjnych i rozmaitych niewygód jej dorobek jest imponujący. To blisko 250 premier, a wśród nich znakomite, niejednokrotnie obrosłe legendą przedstawienia, to wybitni twórcy - śpiewacy, dyrygenci, inscenizatorzy, których nazwiska weszły do polskiego i światowego dziedzictwa kultury.

Dziś Opera Krakowska mieści się we własnej siedzibie, powstałej w miejscu sceny operetkowej przy ul. Lubicz. Nowy gmach projektu Romualda Loeglera powstał w latach 2004-2008 ze środków Unii Europejskiej przy wsparciu Województwa Małopolskiego i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Działalność sceny zainaugurowała w dniu 13 grudnia 2008 premiera Diabłów z Loudun Krzysztofa Pendereckiego.

Opera Krakowska posiada scenę główną (Duża Scena) z amfiteatralną widownią na 760 miejsc oraz mniejszą scenę(Scena Kameralna) o zmiennej pojemności dla 100 do 180 widzów. W jej repertuarze znajduje się obecnie ponad dwadzieścia tytułów. Są to dzieła kompozytorów polskich i klasyka światowa, przedstawienia baletowe oraz opery dla dzieci. W sezonie prezentuje około 200 przedstawień.

Zespół artystyczny obejmuje solistów, orkiestrę, chór i balet. Z krakowską sceną współpracują artyści o międzynarodowej renomie oraz najwybitniejsi polscy śpiewacy. Grono realizatorów to twórcy o sprawdzonej marce i znaczącym dorobku artystycznym. Rokrocznie na przełomie czerwca i lipca Opera Krakowska organizuje Letni Festiwal, prezentując własne przedstawienia w plenerach lub zabytkowych wnętrzach Krakowa i okolic. Do tradycji Festiwalu należą widowiska lub spektakle na dziedzińcu Zamku Królewskiego na Wawelu. Natomiast Koncerty Noworoczne organizowane są w niezwykłych wnętrzach Kopalni Soli „Wieliczka”.

Oprócz przedstawień muzycznych, oper i baletów, Opera Krakowska realizuje kilka programów edukacyjnych.

W 2015 roku Operę Krakowską uhonorowano Medalem „Cracoviae Merenti” za szczególne zasługi dla Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa.

aktualizacja: 2002, 2010 (iz), 2021 (wa)

Opera Wrocławska

Ulica: ul. Świdnicka 35
Kod i miasto: 50-066 Wrocław
Mail: opera@opera.wroclaw.pl
Telefon: (+48 71) 370 88 00
Strona www: www.opera.wroclaw.pl
Tradycje operowe we Wrocławiu sięgają pierwszej połowy XVII stulecia. Już od roku 1627 miejscowy Ballhaus (Dom Zabaw), odwiedzały wędrowne zespoły, zapoznając publiczność z nowinkami teatralnymi i operowymi. Szczególne jednak znaczenie dla rozwoju tych tradycji miała dziewięcioletnia działalność, kierowanej przez Antonio Bioniego i Daniela Treua, włoskiej trupy operowej, utrzymującej stały kontakt z teatrami w Bolonii i Wenecji oraz z samym Antonio Vivaldim. Ich siedziba w 1727 roku otrzymała status teatru miejskiego. W grudniu 1795 roku placówka otrzymała oficjalną nazwę Teatru Królewskiego we Wrocławiu.
U progu XIX stulecia do rangi symbolu urasta fakt objęcia wrocławskiego teatru operowego (w latach 1804-1806) przez 18-letniego Carla Marię von Webera, twórcę niemieckiej opery romantycznej.
Wrocławski teatr operowy prowadził regularną działalność do roku 1944, osiągając pozycję jednej z czołowych scen niemieckich. Na scenie wrocławskiego teatru gościło wielu znakomitych europejskich śpiewaków i śpiewaczek, by wspomnieć choćby takie nazwiska, jak Karolina Seidler-Wranitzky, Henriette Sontag, Wilhelmine Schröder-Devrient, Jenny Lind, Desire Artot, Adelina Patti, Leo Slezak, Ludwik Barnay, spośród Polaków zaś: Antonina Miklaszewska-Campi, Marcelina Sembrich-Kochańska, Władysław Mierzwiński. Dyrygowali tu między innymi Carl Maria von Weber, Louis Spohr, Ferenc Liszt, Hans von Bülow, Richard Wagner, Leopold Damrosch, Richard Strauss, Bruno Walter, Wilhelm Furtwängler. Na scenie teatru koncertowali również tak sławni dziewiętnastowieczni wirtuozi, jak Niccolo Paganini, Clara Wieck, Karol Lipiński, Heinrich Ernst, Antoni Rubinstein, Franciszek Liszt, Henri Vieuxtemps, Henryk Wieniawski i Apolinary Kątski.
Powojenne dzieje polskiej sceny operowej we Wrocławiu rozpoczęło 8 września 1945 roku przedstawienie Halki Stanisława Moniuszki. Od tamtej pory odbyło się blisko 260 premier, wystawiono 175 dzieł, w tym 59 polskich. Spośród 104 kompozytorów, których dzieła znalazły się dotychczas w repertuarze Opery Wrocławskiej, najliczniej reprezentowani byli Stanisław Moniuszko i Giuseppe Verdi, a największą popularnością wśród publiczności cieszyły się Halka, Straszny dwór oraz Tosca i Traviata.
Opera Wrocławska miała w swej powojennej historii okresy świetności, kiedy znajdowała się w centrum zainteresowania, stawiana zaś była w rzędzie najlepszych teatrów w Polsce. Zawsze wiązało się to z działalnością wybitnych realizatorów: dyrygentów, reżyserów, scenografów, choreografów, a także artystów śpiewaków, tancerzy i instrumentalistów. Dzięki odważnym eksperymentom, wystawianiu niesłusznie zapomnianych dzieł polskich i obcych twórców, prawykonaniom, a także wzbogacaniu działalności o formy para-teatralne, na trwałe wpisała się w życie kulturalne miasta, regionu i Polski.
Aktualny profil wrocławskiego teatru operowego tworzą artyści pracujący pod kierunkiem Ewy Michnik – dyrektora naczelnego, artystycznego oraz dyrygenta w jednej osobie. Obecny repertuar obejmuje przede wszystkim wielką klasykę operową, w szerokim przekroju historycznym i stylistycznym – od dzieł Wolfganga Amadeusa Mozarta (Wesele Figara, Czarodziejski flet), poprzez Gioacchino Rossiniego (Cyrulik sewilski), Giuseppe Verdiego (Nabucco, Traviata, Aida), Charlesa Gounoda (Faust), Georgesa Bizeta (Carmen), Stanisława Moniuszki (Straszny dwór), po Giacomo Pucciniego (Tosca, Cyganeria), a także klasykę baletową – Giselle Adolphe Charlesa Adama, Jezioro łabędzie i Dziadek do orzechów Piotra Czajkowskiego, Kopciuszek Sergiusza Prokofiewa, Sylfidy do muzyki Fryderyka Chopina. Wzbogacą je premiery: Falstaffa Giuseppe Verdiego oraz wznowienie baletu Pan Twardowski Ludomira Różyckiego. Stałym elementem repertuaru wrocławskiej sceny operowej są inscenizacje niekonwencjonalne. Spektaklem takim jest rozgrywająca się w plenerze Tosca i Requiem Giuseppe Verdiego, La serva padrona Giovanniego Battisty Pergolesiego oraz Dyrektor teatru i Wesele Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta.
Do najmłodszej publiczności adresowane są poranki baletowe, w dni świąteczne polecane jako oferta familijna. Do dzieci i młodzieży szkolnej kierowany jest natomiast specjalny cykl spektakli o charakterze edukacyjnym, pod nazwą Mała Akademia Opery i Baletu.
Zespół Opery Wrocławskiej regularnie gości na scenach teatrów w Niemczech (m.in. na Festiwalu w Xanten), Holandii, Anglii i Francji.
W latach 2000-2005 działała pod nazwą Opera Dolnośląska.

Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

Ulica: ul. Chopina 30
Kod i miasto: 35-959 Rzeszów
Mail: sekretariat@filharmonia.rzeszow.pl
Telefon: (+48 17) 862 84 08
Strona www: www.filharmonia.rzeszow.pl
Dyrektor naczelny: Marta Wierzbieniec

Początki powstania Filharmonii Rzeszowskiej sięgają 1954 roku. Wówczas to zawiązała się w Rzeszowie społeczna orkiestra symfoniczna, w cztery lata później przekształcona w Państwową Orkiestrę Symfoniczną, a w 1967 przemianowana na Filharmonię, której nadano imię Artura Malawskiego, znanego kompozytora i pedagoga dyrygentury i kompozycji. Gmach Filharmonii Rzeszowskiej został wybudowany w latach 1967-1973 według projektu opracowanego przez architektów pod kierunkiem inż. Tadeusza Majewskiego. Budynek mieści salę koncertową z amfiteatralną widownią na 800 miejsc oraz salę kameralną na 200 miejsc.
Orkiestra Filharmonii ma za sobą przeszło 40-letnią historię wypełnioną znaczącymi osiągnięciami artystycznymi. Niejednokrotnie występowała w ważnych ośrodkach muzycznych w Polsce i za granicą, na festiwalach, m.in.: Wratislavia Cantans, Festiwalu Kultury Europejskiej w Krakowie czy Festiwalu w Łańcucie. W dorobku rzeszowskiej orkiestry znajdują się ponadto liczne rejestracje telewizyjne, nagrania radiowe oraz fonograficzne (siedem płyt kompaktowych, w tym wysoko ocenione dzieła: Requiem Mozarta, pierwsze w historii fonografii nagranie Koncertu As-dur op. 2 Dobrzyńskiego i drugie nagranie w historii światowej fonografii Messa di Gloria Rossiniego).
Szefami artystycznymi Filharmonii byli: Janusz Ambros, Stanisław Michalek, Andrzej Rozmarynowicz, Bogdan Olędzki, Józef Radwan, Adam Natanek, Tadeusz Wojciechowski, Jerzy Kosek. Obecnie orkiestrę prowadzi Maestro Marek Pijarowski, a dyrektorem naczelnym i artystycznym jest Marek Stefański, znakomity polski organista młodego pokolenia.
Filharmonia Rzeszowska jest od 1961 roku organizatorem prestiżowego Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. W pięknych wnętrzach rezydencji Lubomirskich i Potockich w Łańcucie występowali wielcy światowi wokaliści: Renata Scotto, Katia Ricciarelli, Paul Esswood, Teresa Żylis-Gara, Emma Kirby, Stefania Toczyska, Wiesław Ochman oraz wspaniali instrumentaliści: Bella Dawidowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Krzysztof Jakowicz, Gary Kaar, Grigorij Sokołow, Wanda Wiłkomirska, Garrick Ohlsson, grały orkiestry kameralne: Jerzego Maksymiuka, Karola Teutscha a także Virtuosi di Roma, Trio Sankt Petersburg, Academy of St. Martin in the Fields.
Przedmiotem niezwykłej uwagi dla Filharmonii Rzeszowskiej są jej młodzi słuchacze. Od wielu lat prowadzi różne formy systematycznej edukacji muzycznej. Są nimi koncerty szkolne i audycje szkolne. Działaniami tymi pełni rolę przewodnika – przyjaciela dla dzieci i młodzieży, który wskazuje na nieprzemijalne wartości w sztuce, uczy rozpoznawać piękno w muzyce, inspiruje w samodzielnym rozwijaniu muzycznych zainteresowań.
Filharmonia Rzeszowska to miejsce spotkania wszystkich osób wrażliwych na piękno. Organizowane są przedstawienia teatralne, spotkania z artystami, panele dyskusyjne. Słuchacze koncertów abonamentowych mają możliwość bliższego zapoznania się z historią wykonywanych danego wieczoru dzieł podczas specjalnych wykładów. Ich realizatorami są krytycy, dziennikarze muzyczni oraz muzykolodzy.
Rzeszowscy Melomani mają okazję słuchać swych Filharmoników w pięknej, nowoczesnej sali o znakomitej akustyce, która doceniana jest również poza granicami kraju. Podczas koncertów sale tą wypełnia nie tylko piękna muzyka w zachwycających wykonaniach, ale również panuje w niej miła i przyjazna atmosfera muzycznego święta.
 
aktualizacja: 2002, 2010 (iz), 2016 (wa)

Filharmonia Dolnośląska w Jeleniej Górze (Państwowa Filharmonia im. Ludomira Różyckiego)

Ulica: ul. J. Piłsudskiego 60
Kod i miasto: 58-500 Jelenia Góra
Mail: sekretariat@filharmonia.jgora.pl
Telefon: (+48) 75 75 381 61
Strona www: www.filharmonia.jgora.pl
Dyrektor: Tomasz Janczak

Początki Filharmonii Dolnośląskiej wiążą się z jeleniogórską orkiestra symfoniczną, założoną w 1964 roku z inicjatywy Stefana Strahla i nauczycieli Państwowej Szkoły Muzycznej. Orkiestra w swoich zamierzeniach miała wypełniać lukę, jaka istniała w mniejszych ośrodkach, takich jak Jelenia Góra, gdzie brak było filharmonii, a zespoły z dużych miast docierały rzadko. 10-lecie pracy artystycznej jeleniogórskiej orkiestry symfonicznej zbiegło się w czasie z uroczystością otwarcia 1 marca 1974 roku pierwszej w historii miasta sali koncertowej – Sali im. Ludomira Różyckiego. W 1976 roku Orkiestra Jeleniogórska w uznaniu osiągniętego poziomu otrzymała status Państwowej Orkiestry Symfonicznej, której dyrektorem i kierownikiem artystycznym został Stefan Strahl. W tym okresie na stałe do kalendarza koncertowego weszły piątkowe wieczorne koncerty, z których Filharmonia słynie do dziś. Orkiestra jeleniogórska odbyła koncertowe tournée po Włoszech. Maestro Stefan Strahl powołał do życia niezwykle ważne przedsięwzięcie sprzyjające promocji kulturalnej miasta i regionu na świecie – Festiwal Muzyki Polskiej i Europejskiej. Od tego czasu do Jeleniej Góry przybywają najlepsi polscy i zagraniczni artyści: Wanda Wiłkomirska, Konstanty Andrzej Kulka, Krzysztof Jakowicz, Kaja Danczowska, Halina Czerny-Stefańska, Lidia Grychtołówna, Artur Moreira Lima, Andrzej Ratusiński, Krzystof Jabłoński, Ewa Pobłocka, Roman Lasocki, Marek Pijarowski, Kazimierz Wiłkomirski, Jerzy Maksymiuk.
Oficjalną datą powstania Filharmonii im. L. Różyckiego w Jeleniej Górze jest 1989 rok. W 1999 roku Uchwałą Sejmiku Województwa Dolnośląskiego Filharmonia otrzymała nowy statut i nazwę. Od tego momentu działa już jako instytucja kultury samorządu Województwa Dolnośląskiego pod nazwą Filharmonia Dolnośląska w Jeleniej Górze. Stanowisko dyrektora naczelnego nieprzerwanie od 1990 roku pełni Zuzanna Dziedzic, która w latach 1987-90 sprawowała funkcję zastępcy dyrektora. Kolejnymi dyrygentami Orkiestry Symfonicznej po S.Strahlu byli Jan Jazownik, Tadeusz Wicherek, Robert Satanowski, Tomasz Bugaj, Andrzej Chorosińki, Jerzy Swoboda, Ulrich Grosser, ponownie Jerzy Swoboda, Mirosław Jacek Błaszczyk i ponownie Tomasz Bugaj. Obecnie dyrektorem artystycznym Filharmonii i głównym dyrygentem jest Wojciech Rodek.
Filharmonia jest jedną z najprężniejszych instytucji kulturalnych na Dolnym Śląsku. Od 2002 roku zespoły filharmonii działają w nowoczesnej Sali Koncertowej, nazwanej imieniem Stefana Strahla. Filharmonia organizuje cenione i prestiżowe festiwale muzyczne. Już ponad dwudziestoletnią tradycję mają Ogólnopolski Festiwal Gwiazdy Promują, powstały w kooperacji z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, czy Festiwal Muzyki Wiedeńskiej wspierany przez Konsulat Generalny Republiki Austrii w Krakowie. Do cyklicznych przedsięwzięć należą Dni Muzyki Pasyjnej, Maj z operą, Filharmonia Młodych, Filharmonia Familijna oraz niezwykle popularne Niedzielne Poranki Muzyczne. Filharmonia uczestniczy także w organizacji takich projektów artystycznych jak Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej Silesia Sonans, Festiwal Muzyki Teatralnej, Festiwal Humoru Muzycznego Deer Maestro. Wyrazem szczególnej dbałości o muzyczną edukację najmłodszego pokolenia jest organizowany co trzy lata Międzynarodowy Konkurs Chopinowski dla Dzieci, który szybko zyskał wysoką rangę i na stałe wpisał się do kalendarza światowych konkursów pianistycznych.
Przy Filharmonii działają Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Kameralna, Orkiestra Dęta, Big Band Filharmonii oraz zespoły: Jelonka Brass-Band, A Quattro, Kwartet smyczkowy, Grupa „Semplice”. Zespoły instytucji występują w najznakomitszych salach koncertowych świata: Palau de la Musica Valencia, Teatr Narodowy Urania w Budapeszcie, Bazylika św. Marii Magdaleny Saint-Maximin w Marsylii; jeleniogórscy filharmonicy wzięli udział również w IX Festiwalu Sztuk w Sali Koncertowej XingHai (Chiny) oraz w prestiżowym cyklu koncertów Muzyka Mistrzów w Złotej Sali Musikverein w Wiedniu.
W 2016 roku rozpoczął się kolejny etap rozwoju Filharmonii Dolnośląskiej – jej trzecim w historii dyrektorem naczelnym został Tomasz Janczak – śpiewak operowy i reżyser. Jego działalność charakteryzuje się otwarciem na repertuar operowy. Znakiem rozpoznawczym nowego dyrektora jest realizacja superprodukcji operowych dla wielotysięcznej publiczności – tak w plenerze, jak i w dużych obiektach widowiskowych w całym regionie Dolnego Śląska. Dyrektor Janczak opiekę nad orkiestrą powierzył Jerzemu Koskowi (od 2016 roku), a od 2017 roku stałym dyrygentem orkiestry Filharmonii Dolnośląskiej jest Szymon Makowski. 
aktualizacja: 2018 (wa)

Filharmonia Zielonogórska im. Tadeusza Bairda

Ulica: Plac Powstańców Wielkopolskich 10
Kod i miasto: 65-075 Zielona Góra
Mail: sekretariat@filharmoniazg.pl
Telefon: (+48 68) 325 65 14
Strona www: www.filharmoniazg.pl
Dyrektor naczelny i artystyczny: prof. Czesław Grabowski

W centrum Zielonej Góry, w budynku wzniesionym w 1900 roku, znajduje się siedziba Filharmonii Zielonogórskiej, której początki sięgają 1956 roku. Wówczas to – 26 maja – odbył się inauguracyjny koncert Zielonogórskiej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją Mieczysława Tomaszewicza. W roku 1961 Orkiestra została upaństwowiona, zespół zyskał własną siedzibę. Przez wiele lat kierował nim Zygmunt Hassa. W lutym 1974 (w czasie dyrekcji Kazimierza Morskiego) orkiestra zyskała status Filharmonii. W latach 1980-86 kierował nią Szymon Kawalla, często koncertował wraz z zespołem poza jego siedzibą – w różnych miastach Polski, a także za granicą. We wrześniu 1982 roku Filharmonii nadano imię wybitnego współczesnego kompozytora polskiego Tadeusza Bairda.
Od 1 września 1986 roku dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii jest Czesław Grabowski – dyrygent i kompozytor. Okres jego dyrekcji to przedsięwzięcia artystyczne łączące wysokie ambicie repertuarowe i wykonawcze z otwartością wobec oczekiwań różnych kręgów słuchaczy. Dzięki temu sala Filharmonii często nie może pomieścić coraz liczniejszych melomanów.
W repertuarze orkiestry znajdują się dzieła oratoryjne, symfoniczne jak również kompozycje o charakterze popularnym. Wiele utworów polskich kompozytorów współczesnych, w tym także zielonogórzan miało swoje prawykonania. Na afiszach goszczą nazwiska najwybitniejszych solistów i dyrygentów polskich i zagranicznych.
Przy Filharmonii działają również liczne zespoły kameralne: trio stroikowe Reed Connection, Lubuski Kwartet Filharmonii Zielonogórskiej, kwartet smyczkowy „Quadro”, Retro Quartet, kwartet smyczkowy „Aquila”, Bachus Classic Quintet, Greenbrass, a także Dubai Band.
Do wydarzeń artystycznych należy zaliczyć organizowane corocznie przez Filharmonię: Międzynarodowe Spotkania Muzyczne „Wschód – Zachód”, Festiwal Symfoniczny „Mistrzowie Polskiej Wiolinistyki”, Międzynarodowy Festiwal Organów.
Obok koncertów symfonicznych, których rocznie odbywa się około 100, Filharmonia prowadzi szeroką działalność popularyzującą muzykę w środowisku dzieci przedszkolnych, szkolnych i młodzieży (ponad 1500 koncertów rocznie) oraz organizuje koncerty kameralne, których wykonawcami są często muzycy zielonogórscy. Orkiestra symfoniczna ma w swoim dorobku nagrania płytowe, radiowe, telewizyjne, udział w festiwalach krajowych i zagranicznych, m.in. na Białorusi, w Danii, Hiszpanii, we Włoszech i Niemczech. Filharmonia utrzymuje stałe związki m.in. z takimi zagranicznymi ośrodkami jak: Wilno, Mińsk, Kijów, Lwów, Görlitz, Cottbus, Frankfurt nad Odrą i Stuttgart.
W 2011 roku Prezydent Miasta Zielona Góra przyznał Orkiestrze Filharmonii Zielonogórskiej „Nagrodę Kulturalną".
 
aktualizacja: 2002, 2010 (iz), 2016 (wa)