Uczelnie

Ulica: ul. Św. Tomasza 43

Kod i miasto: 31-027 Kraków

Mail: rektor@amuz.krakow.pl

Telefon: (+48 12) 422 04 55

Strona www: www.amuz.krakow.pl

Akademia Muzyczna w Krakowie, jako Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego, powstała w 1888 roku. Założycielem i pierwszym rektorem był Władysław Żeleński. Zakładając Konserwatorium, które miało objąć całokształt nauczania muzycznego w stopniu niższym, średnim i wyższym, Władysław Żeleński wziął za wzór organizację konserwatoriów istniejących wówczas w innych krajach. Pracując w ówczesnych trudnych warunkach, w okresie zaboru austriackiego Konserwatorium Krakowskie nie mogło osiągnąć zbyt wysokiego poziomu nauczania. Jednak spełniło ono i wówczas niemałą rolę w krzewieniu i upowszechnianiu polskiej kultury muzycznej. W znacznie lepszych warunkach pracowało w latach niepodległości okresu międzywojennego i potrafiło utrzymać się na poziomie dobrej szkoły muzycznej, skupiającej fachowych pedagogów i uzdolnionych uczniów.

Parę miesięcy po wyzwoleniu Krakowa spod okupacji hitlerowskiej, rozpoczęła działalność Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna, w której rektorem został mianowany prof. Zbigniew Drzewiecki.

J. Patkowski w krakowskiej PWSM założył w 1973 r. pierwsze w Polsce akademickie i drugie w ogóle (po Eksperymentalnym w Warszawie) polskie studio muzyki elektroakustycznej (dziś Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie). Studio przechodziło różne etapy rozwoju od studia analogowego lat 70-tych po studio komputerowe otwarte pod koniec lat 80-tych XX wieku dzięki wsparciu amerykańskiej fundacji Fulbrighta. W roku 2000 wraz z przeprowadzką Akademii Muzycznej do nowego budynku Studio zmieniło siedzibę i poszerzyło formy działalności, m.in. poprzez uruchomienie Studia Multimediów zajmującego się badaniami i realizacją projektów audiowizualnych i internetowych. Dydaktyka powiązana z twórczością studentów i dojrzałych kompozytorów stanowi podstawowy profil działalności tego studia: w nim nagrywane są kompozycje, realizowane badania naukowe, materiały dźwiękowe do filmów, instalacji dźwiękowych, prowadzone warsztaty i seminaria naukowe.

W 1979 roku szkoła została przemianowana na Akademię Muzyczną w Krakowie. Obecnie w ramach uczelni działają trzy wydziały: Wydział Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej, Wydział Instrumentalny, Wydział Wokalno-Aktorski, a także Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej.

Wśród absolwentów uczelni znaleźć można wiele osób znanych z występów na estradach koncertowych i operowych w kraju i za granicą, laureatów nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych, kierowników artystycznych lub dyrektorów filharmonii, oper, szkół muzycznych. Są wśród nich m.in.: Ewa Bukojemska, Kaja Danczowska, Joachim Grubich, Adam Harasiewicz, Stanisław Skrowaczewski, Regina Smendzianka, Elżbieta Stefańska, Barbara Świątek-Żelazna, Antoni Wit, Stefania Woytowicz.

1 stycznia 2021 roku Akademii Muzycznej w Krakowie nadano nazwę „Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie”.

Rektorami krakowskiej uczelni byli kolejno: Władysław Żeleński (1888-1921), Wiktor Barabasz (1921-1926), Bolesław Wallek-Walewski (1926-1939), Zbigniew Drzewiecki (1945-1952), Stefania Łobaczewska (1952-1955), Bronisław Rutkowski (1955-1964), Eugenia Umińska (1964-1965), Jan Hoffman (1965-1969), Józef Chwedczuk (1969-1972), Krzysztof Penderecki (1972-1987), Krystyna Moszumańska-Nazar (1987-1993), Marek Stachowski (1993-1999), Barbara Świątek-Żelazna (1999-2002), ponownie Marek Stachowski (2002-2005), Stanisław Krawczyński (2002-2011), Zdzisław Łapiński (2012-2019), Wojciech Widłak (2020 - ).

aktualizacja: 2002, 2010 (iz), 2021 (wa)

Ulica: ul. Zacisze 3

Kod i miasto: 40-025 Katowice

Mail: biurorektora@am.katowice.pl

Telefon: (+48 32) 77 92 100

Strona www: www.am.katowice.pl

Akademia im. Karola Szymanowskiego w Katowicach jest najstarszą wyższą uczelnią działającą na Górnym Śląsku. Jej początki wiążą się z założonym w 1929 roku przez Witolda Friemanna Państwowym Konserwatorium Muzycznym, które swoją działalność zainaugurowało uroczystym koncertem w dniu 28 września 1929 roku. Konserwatorium było najważniejszą instytucją muzyczną w Województwie Śląskim, wpływającą na poziom umuzykalnienia środowiska oraz przygotowującą kadrę wysoko wykwalifikowanych artystów muzyków: kompozytorów, teoretyków, instrumentalistów i wokalistów oraz nauczycieli. W 1936 roku – na rok przed śmiercią – podjęcie pracy w Śląskim Konserwatorium Muzycznym planował Karol Szymanowski. W liście z 28 marca 1936 roku do swojej kuzynki Marii Machnickiej pisał: Cieszę się, że ta sprawa z Katowicami tak się pomyślnie układa i z wielką niecierpliwością będę oczekiwał dalszych wiadomości od Ciebie... Sprawa skończyła się tylko na zamierzeniach.

Wybuch wojny przerwał pracę Śląskiego Konserwatorium Muzycznego aż do 11 lutego 1945 roku. Kilka miesięcy później, 1 września, Konserwatorium przemianowane zostało na Państwową Wyższa Szkołę Muzyczną. Trzon grona pedagogicznego tworzyli profesorowie Konserwatorium oraz przybyli po wojnie na Śląsk wybitni artyści: kompozytor i pianista Bolesław Woytowicz, a także będący u szczytu swych karier: kompozytor Ludomir Różycki, śpiewak Adam Didur oraz dyrygent Grzegorz Fitelberg.

W roku 1979 uczelnia zmieniła status na Akademię Muzyczną, równocześnie nadane jej zostało imię wybitnego kompozytora Karola Szymanowskiego. Obecnie studia są realizowane na dwóch Wydziałach: Kompozycji, Interpretacji, Edukacji i Jazzu oraz Wokalno-Instrumentalnym, na kierunkach: kompozycja, dyrygentura, teoria muzyki, rytmika i przedmioty teoretyczno-muzyczne, edukacja artystyczna, muzyka kościelna, muzykoterapia, jazz i muzyka estradowa, instrumentalistyka, wokalistyka.

11 grudnia 2007 roku otwarto nowy budynek Akademii: Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej. Swoje miejsce znalazły tu wielofunkcyjna sala koncertowa o zmiennej aranżacji i akustyce, biblioteka z czytelnią, laboratorium dźwięku, sala do zajęć terapeutycznych, pracownia komputerowa, pracownie specjalistyczne, sala do rytmiki, a także atrium z restauracją i podziemny garaż.

W Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego znajduje się także Muzeum Organów Śląskich. Jego celem jest gromadzenie, zabezpieczanie i ochrona obiektów związanych z organami i ich historią, a także ich opracowywanie naukowe i udostępnianie publiczne w postaci stałej ekspozycji muzealnej. Obok funkcji wystawienniczych wiele obiektów posiada przede wszystkim walor naukowy, służący badaniom nad problemami konstrukcyjnymi, dawną technologią, problemami konserwatorskimi i szeroko pojętą historią organów śląskich. Muzeum mieści się obecnie w czterech dużych pomieszczeniach w podziemiach budynku głównego Akademii Muzycznej (przy ulicy Wojewódzkiej), przystosowanych do celów ekspozycyjnych.

Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach jest jednym z centralnych punktów na mapie muzycznej Śląska, kształci doskonałych artystów i pedagogów, skupia wiele indywidualności muzycznych, uprawiających działalność kompozytorską, wykonawczą i naukową. Odnosząc się z pietyzmem do historii i otaczając dbałością i troską bogate tradycje tworzone na przestrzeni wieloletniej działalności, rozwija swoje artystyczne posłannictwo i wyznacza dalsze kierunki działania.
 

Rektorzy Akademii Muzycznej w Katowicach:

Witold Friemann(1929-1934)
Faustyn Kulczycki (1934-1939, 1945-1946)
Bolesław Woytowicz (V-XII 1946)
Adam Mitscha (1947-1951)
Józef Powroźniak (1951-1963, 1972-1975)
Jan Gawlas (1963-1965)
Wiktor Gadziński (1965-1972)
Henryk Mikołaj Górecki (1975-1979)
Leon Markiewicz (1979-1981)
Jan Wincenty Hawel (1981-1987, 1990-1996)
Joachim Pichura (1987-1990)
Julian Gembalski (1996-2002)
Eugeniusz Knapik (2002-2008)
Tomasz Miczka (od 2008)

Ulica: ul. Łąkowa 1/2

Kod i miasto: 80-743 Gdańsk

Mail: rektorat@amuz.gda.pl

Telefon: (+48 58) 300 92 00

Strona www: www.amuz.gda.pl

Pierwsze konserwatoria muzyczne pojawiły się na Pomorzu w drugiej połowie XIX wieku. W 1900 roku Ludwig Heidingsfeld założył Danziger Konservatorium, z filią w Sopocie, kształcące 340 uczniów. Sześć lat później Kurt Adams i Paul Wermbter zorganizowali w Gdańsku nowe Konserwatorium Riemanna, w którym pracownikiem naukowym był Hugo Riemann. Konserwatorium to prowadziło szkołę teatralną i seminarium muzyczno-pedagogiczne, a od 1913 roku zostało powiększone o istniejący już od 1903 roku Instytut Weyera (szkołę "wyższej gry fortepianowej"). Ponadto w 1909 roku powstało w Gdańsku Westpreussische Konservatorium, przy którym prowadzono seminaria dla nauczycieli fortepianu oraz kursy przygotowawcze do egzaminu dla nauczycieli śpiewu w wyższych instytutach nauczania. Filią Konserwatorium Zachodniopruskiego był instytut we Wrzeszczu.

Po pierwszej wojnie światowej i utworzeniu Wolnego Miasta Gdańska nadal działały wcześniej utworzone: Konserwatorium Heidingsfelda, Konserwatorium Riemanna, Konserwatorium Fritza Bindera oraz Szkoła Muzyczna Breederlar. Powstała też nowa placówka - polskie konserwatorium muzyczne. W 1929 roku powołano Konserwatorium Muzyczne Polskiego Towarzystwa Muzycznego, kierowane przez Jana Niwińskiego, a następnie - Kazimierza Wiłkomirskiego, pod którego rządami przekształcono uczelnię i nadano jej nazwę Polskie Konserwatorium Muzyczne Macierzy Szkolnej. Szkoła ta działała w latach 1934-1939, aż do wybuchu wojny. Wśród wielu znanych nazwisk związanych z polskim Konserwatorium Muzycznym w Gdańsku znajdują się przyszli pedagodzy gdańskiej Akademii Muzycznej (PWSM w Sopocie i Gdańsku): Marian Antoniak, Henryk Jabłoński, Elżbieta Kubicka, Tadeusz Tylewski i - przede wszystkim - Kazimierz Wiłkomirski.

Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Sopocie powołano 25 września 1947 roku. Początkowo w jej ramach działały dwa Wydziały: Pedagogiczny i Instrumentalny, dopiero w następnym roku istnienia uczelnia uzyskała strukturę 4-wydziałową z Wydziałem Wokalnym i Kompozycji. Dnia 30 września 1966 roku szkoła przemianowana została na Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Gdańsku, a 1 grudnia 1981 roku przekształcona ostatecznie na Akademię Muzyczną imienia Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

Celem działalności Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku jest kształcenie wysoko kwalifikowanych artystów muzyków: instrumentalistów, wokalistów, kompozytorów, teoretyków muzyki, dyrygentów chórów, pedagogów sztuki muzycznej, nauczycieli wychowania muzycznego, nauczycieli rytmiki, instruktorów zespołów wokalno-instrumentalnych, organizatorów życia muzycznego. Absolwent otrzymuje dyplom ukończenia studiów i tytuł magistra sztuki. Akademia Muzyczna w Gdańsku jest aktywnym członkiem programu edukacji Unii Europejskiej Socrates/Erasmus. Dzięki niemu studenci począwszy od drugiego roku studiów mają szansę odbyć do dwóch semestrów zajęć – w czasie trwania studiów – w jednej z dziesięciu partnerskich uczelni w krajach Unii Europejskiej: w Belgii, Danii, Finlandii, Francji, Holandii, Niemczech i Portugalii.

Wydział I – Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki

Absolwenci Kompozycji przygotowywani są do samodzielnej pracy w zakresie twórczości muzycznej. Specjalność Teoria Muzyki przygotowuje do podejmowania badań naukowych, pracy w charakterze organizatora życia muzycznego, prelegenta i publicysty muzycznego. Dyplom ukończenia studiów ze specjalności kompozycja lub teoria muzyki wraz ze świadectwem ukończenia Studium Przygotowania Pedagogicznego uprawnia do pracy pedagogicznej w zakresie umuzykalnienia, zasad muzyki, kształcenia słuchu, harmonii i ćwiczeń harmonicznych, kontrapunktu, instrumentacji, czytania partytur, współczesnych technik kompozytorskich, form muzycznych, historii muzyki, literatury muzycznej, folkloru muzycznego w szkolnictwie muzycznym I i II stopnia, na wszystkich wydziałach w akademiach muzycznych i w zakładach kształcenia nauczycieli.

Wydział II - Instrumentalny

Specjalność: gra na instrumencie przygotowuje do działalności koncertowej solowej oraz do pracy w zespołach orkiestrowych i kameralnych. Dyplom ukończenia Wydziału Instrumentalnego wraz ze świadectwem ukończenia Studium Przygotowania Pedagogicznego uprawnia do pracy pedagogicznej w szkołach muzycznych I i II stopnia, akademiach muzycznych, uniwersytetach i wyższych szkołach pedagogicznych. Specjalność: pedagogika instrumentalna kształci nauczycieli instrumentu głównego dla szkół muzycznych I i II stopnia.

Wydział III - Wokalno-Aktorski

Studia przygotowują do podjęcia pracy w charakterze aktora scen muzycznych (opera, operetka) i działalności koncertowej (oratorium, kantata, recitale wokalne). Studia kończą się dwoma egzaminami: solowym recitalem dyplomowym z towarzyszeniem fortepianu i dyplomowym spektaklem operowym. Po napisaniu i obronie pracy magisterskiej absolwent otrzymuje tytuł magistra sztuki w zakresie wokalistyki w specjalności śpiew solowy. Dyplom Wydziału Wokalno-Aktorskiego wraz z zaświadczeniem ukończenia studium pedagogicznego uprawnia absolwenta do pracy pedagogicznej.

Wydział IV – Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu

Studenci kształceni są w zakresach: chóralistyki – dla potrzeb zawodowych instytucji muzycznych i społecznego ruchu muzycznego, akademii muzycznych, zakładów kształcenia nauczycieli, szkolnictwa muzycznego I i II stopnia, szkolnictwa ogólnokształcącego i zawodowego; rytmiki – nauczycieli przedmiotów kierunkowych w specjalności „rytmika” w akademiach muzycznych, szkołach muzycznych I i II stopnia, szkołach baletowych i teatralnych, prowadzących zajęcia muzyczno ruchowe w zakładach kształcenia nauczycieli, placówkach oświatowo-wychowawczych i społecznego ruchu artystycznego; edukacji artystycznej – nauczycieli umuzykalnienia i nauki o muzyce dla potrzeb szkół muzycznych I stopnia oraz metodyków dla potrzeb zakładów kształcenia nauczycieli.

aktualizacja: 2002, 2010 (iz), 2022 (wa)

Ulica: pl. Jana Pawła II 2

Kod i miasto: 50-043 Wrocław

Mail: studia@amuz.wroc.pl

Telefon: (+48 71) 355 55 43

Strona www: www.amuz.wroc.pl

Dzieje Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego sięgają listopada 1948 roku, gdy staraniem działaczy Dolnośląskiego Towarzystwa Muzycznego powołana została we Wrocławiu Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna. Była to wówczas piąta wyższa uczelnia Wrocławia i zarazem siódma wyższa szkoła muzyczna w Polsce. Początkowo prowadziła wyłącznie Wydział Pedagogiczny; w roku 1949 powstał Wydział Wokalny, w 1950 - Wydział Instrumentalny oraz Wydział Teorii i Dyrygentury, poszerzony w roku 1951 o sekcję kompozycji.

Czterowydziałowa struktura utrzymała się zasadniczo w całej historii Uczelni, podlegając zmianom jedynie w latach 1954-1955 i 1987-1990. Od roku 1972 rozszerzono profil kształcenia, powołując Zakład Muzykoterapii Ogólnej i Stosowanej (w latach 1983-1986 przekształcony w Instytut Muzykoterapii) - pierwszą placówkę badawczą w tej dziedzinie w Polsce.

W 1981 roku Uczelnia zmieniła status z Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej na Akademię Muzyczną; wówczas nadano jej imię wybitnego wirtuoza skrzypiec – Karola Lipińskiego. Szczególnie ważnym faktem w najnowszej historii Akademii stała się zmiana siedziby w 1993 na nowy gmach przy pl. Jana Pawła II (dawny pl. 1 Maja).

W roku 1998 Uczelnia obchodziła jubileusz 50-lecia. Uroczystość tę uczczono przyznając dyrygentowi Tadeuszowi Strugale – absolwentowi Uczelni – pierwszy w historii Akademii doktorat honoris causa. Rok później kolejnym honorowym doktorem Akademii został Kurt Masur – również dyrygent, dyrektor Filharmonii Nowojorskiej, w roku 2000 doktoraty h.c. nadano śpiewczce Marii Fołtyn i Wojciechowi hr. Dzieduszyckiemu. W latach kolejnych zaszczytny tytuł przyznano śpiewaczce Teresie Żylis-Gara, dyrygentowi Stanisławowi Skrowaczewskiemu, rosyjskiemu pianiście Wiktorowi Mierżanowowi, Maestro Gabrielowi Chmurze, Eugeniuszowi Sąsiadkowi, a ostatnio Mieczysławowi Tomaszewskiemu.

W październiku 2009 roku Uczelnia zakończyła nową inwestycję – został oddany do użytku budynek D, nowa siedziba Zakładu Muzyki Jazzowej. W 2013 roku uczelnia obchodziła 65-lecie istnienia. Ważnym wydarzeniem Roku Jubileuszowego było oddanie do użytku kolejnej inwetsycji – budynku E, mieszczącego między innymi nowoczesną Sala Koncertową. W ten sposób, w sercu Wrocławia, powstał nowoczesny Kampus Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego.

Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego zajmuje w środowisku akademickim i artystycznym stolicy Dolnego Śląska znaczące miejsce. Jest jedyną w całym regionie Uczelnią, kształcącą profesjonalnych artystów muzyków, którzy podejmując pracę w orkiestrach, zespołach chóralnych i kameralnych, prowadząc niezliczone zespoły w ruchu amatorskim, kształcąc dzieci i młodzież w szkołach muzycznych i ogólnokształcących, prowadząc badania nad różnymi aspektami wykonawstwa i twórczości muzycznej, tworząc nowe dzieła muzyczne czy też oddziałując terapeutycznie poprzez muzykę (muzykoterapia) – dbają o to, by muzyka zajmowała należne jej miejsce w naszym życiu.

DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWA

Akademia Muzyczna we Wrocławiu jest ważnym ośrodkiem naukowym i badawczym. Pracami badawczymi kierują w uczelni katedry i zakłady, skupiające nauczycieli akademickich poszczególnych specjalności. W Akademii regularnie odbywają się organizowane przez poszczególne katedry i zakłady konferencje, sesje, sympozja i seminaria naukowe. Akademia stanowi centrum badań nad różnorodnymi aspektami kultury muzycznej Śląska w perspektywie historycznej i współczesnej (cykl konferencji na temat: „Tradycje Śląskiej Kultury Muzycznej”) oraz nad życiem i twórczością Karola Lipińskiego (cykl „Karol Lipiński – życie, działalność, epoka”); prowadzi prace naukowe z zakresu teorii muzyki (cykl konferencji pt. „Analiza dzieła muzycznego. Historia – theoria – praxis”, cykl konferencji na temat kształcenia słuchu), muzykoterapii, pedagogiki muzycznej oraz wykonawstwa muzyki wokalnej (między innymi „Muzyka oratoryjna i kantatowa w aspekcie praktyki wykonawczej") i instrumentalnej (w tym „Technika gry na instrumentach dętych"). Materiały z konferencji ukazują się w publikowanych cyklicznie Zeszytach Naukowych oraz w licznych wydawnictwach monograficznych.

DZIAŁALNOŚĆ ARTYSTYCZNA

Akademia Muzyczna we Wrocławiu prowadzi niezwykle bogatą działalność artystyczną. Rocznie organizowanych jest około 500 imprez, wśród których znajdują się koncerty symfoniczne, kameralne, koncerty klas instrumentalnych i wokalnych, koncerty oratoryjno-kantatowe, koncerty chóralne, koncerty jazzowe, spektakle operowe oraz inne spektakle sceniczne, koncerty prezentujące dorobek kompozytorów związanych z uczelnią, a także audycje umuzykalniające dla dzieci. Akademia systematycznie organizuje festiwale muzyczne, m.in.: Festiwal Wyobraźni Muzycznej mYear oraz cykle koncertowe: „Wtorki muzyczne", „Estrada absolwentów", „Koncerty Dyplomantów". Najważniejszymi formacjami artystycznymi uczelni są: Akademicka Orkiestra Symfoniczna, Akademicka Orkiestra Kameralna, Awangardowa Orkiestra Akademii Muzycznej „Sound Factory Orchestra", Akademicka Orkiestra Dęta, Akademicka Orkiestra Barokowa, Akademicki Chór „Feichtinum", Chór im. Stanisława Krukowskiego, Chór Kameralny „Senza Rigore" oraz Big-Band. W Akademii działają także liczne zespoły kameralne. Szereg inicjatyw artystycznych realizowanych jest we współpracy z uczelniami zagranicznymi i krajowymi. Studenci chętnie angażują się w przeróżne przedsięwzięcia muzyczne, uczestnicząc w wykonaniach wielkich dzieł wokalno-instrumentalnych, w warsztatach, kursach i konkursach, ogólnopolskich i międzynarodowych. Miarą osiągnięć Akademii mogą być sukcesy jej studentów i absolwentów, stale zdobywających nagrody na liczących się konkursach muzycznych w kraju i za granicą.

 Wydział Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii
Celem kształcenia w sekcji kompozycji jest wszechstronny rozwój młodego twórcy-kompozytora, kształtowanie jego artystycznej osobowości i ukierunkowanie twórczych zainteresowań. Sekcja dyrygentury symfonicznej kształci studentów przygotowując ich do prowadzenia orkiestr symfonicznych i kameralnych, zespołów wokalno-instrumentalnych i operowych. Sekcja teorii muzyki kształci przyszłych nauczycieli przedmiotów teoretycznych dla potrzeb szkolnictwa muzycznego. Absolwenci wyposażeni zostają w merytoryczny i metodologiczny warsztat, niezbędny do podejmowania pracy badawczej w zakresie teorii muzyki oraz działalności w zakresie publicystyki i krytyki muzycznej. Studia muzykoterapeutyczne przygotowują specjalistyczną kadrę muzykoterapeutów na potrzeby placówek leczniczych, rehabilitacyjnych, socjalnych i resocjalizacyjnych, a także potencjalnych przyszłych pracowników naukowo-badawczych.

Wydział Instrumentalny
Studia zapewniają intensywne doskonalenie warsztatu muzycznego oraz opanowanie szerokiego repertuaru i dają możliwość częstego prezentowania go przed publicznością.

Wydział Wokalny
Wydział kształci śpiewaków w dwóch specjalnościach: wokalno-aktorskiej i pieśniarsko-oratoryjnej. Wyboru specjalności studenci dokonują po trzecim roku. Różnią się one przede wszystkim doborem repertuaru w ramach przedmiotów kierunkowych: śpiew solowy, opracowanie sceniczne partii operowych dla studentów pierwszej specjalności oraz opracowanie oratoriów, kantat i cyklów pieśni dla studentów drugiej specjalności.

 

aktualizacja: 2002 (iz), 2017 (wa)