Niebezpiecznie zrobiło się w Krakowie 5 czerwca 2011 w rejonie Teatru Słowackiego. Sprawcą zamieszania okazał się niejaki Orlando Szalony, blisko powiązany z Antonio Vivaldim. Przybył on pod Wawel w ramach cyklu Opera Rara wiedziony przez Jean-Christophe'a Spinosiego i Ensemble Mattheus.
Orlando Furioso plasuje się dokładnie w połowie operowej kariery Rudego Księdza. Utwór napisany został w 1727 roku, dwa lata po wydaniu zbioru Il Cimento dell' Armonia ze słynnymi Czterema porami roku. Libretto autorstwa Grazio Braccioliego opiera się na epickim poemacie Ariosta, poruszającym odwieczny problem miłości jako posiadania. Umiejętnie łączy ono dwa wątki: Orlanda, bohaterskiego paladyna Karola Wielkiego, pałającego szaleńczą miłością do pięknej królewny Angeliki, oraz czarownicy Alciny, opuszczonej przez rycerza Ruggiera i bezpowrotnie odartej ze swej mocy. Pośród nagrań opery szczególne miejsce zajmuje to z 2005 roku, zrealizowane w ramach ambitnego projektu „Vivaldi Edition” (autorstwa włoskiego muzykologa Alberto Basso i wytwórni Naïve). Obok wspaniałych solistów zaangażowano w nie właśnie Jeana-Christophe'a Spinosiego wraz z Ensemble Mattheus, co stworzyło nadzwyczaj energetyzujące połączenie.
Wbrew zapowiedziom to nie występ Orkiestry Muzyki Nowej, lecz zespołu Cracow Duo otworzył 
Dnia 17 maja 1713 roku w niewielkim Teatro delle Garzerie w Vicenzy wystawiono pierwszą operę Antonio Vivaldiego, Ottone in villa. Gdyby jej autor dysponował wówczas wehikułem czasu, musiałby przesunąć się o 297 lat i 2 dni, by ujrzeć polską premierę tego trzyaktowego dzieła w wersji koncertowej, w Teatrze Słowackiego w Krakowie.