2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 |
---|
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
---|
Pianista John Tilbury jest bodaj najważniejszym wykonawcą dzieł Corneliusa Cardew, a także jednym z najbardziej błyskotliwych interpretatorów muzyki Mortona Feldmana; przede wszystkim jednak jest nestorem improwizacji elektroakustycznej, której symbolem stał się współtworzony przez niego zespół AMM. Andy Guhl, przede wszystkim w ramach słynnego duetu Voice Crack, kojarzony bywa ze spadkobiercami idei AMM. Artysta, którego improwizacja powinna być rozumiana w kategoriach audiowizualnych, zajmuje się przede wszystkim krakowaniem przedmiotów codziennego użytku. Z drugiej strony, Luc Ex – to jeden z muzyków odpowiedzialnych za najbardziej konsekwentną próbę wpisania radykalnie rozumianej improwizacji w muzykę rockową – jego legendarny zespół The Ex w tym celu właśnie nawiązał współpracę z wieloma ważnymi improwizatorami z Europy oraz Stanów Zjednoczonych. Kontrabasista John Edwards, którego niewiarygodna technika i undergroundowa przeszłość dają efekt wręcz powalający jest jednym z tych, którzy grają dosłownie z każdym i dosłownie wszędzie. Birgit Ulher, trębaczka z Niemiec, jest dziś jedną z najbardziej niekonwencjonalnych improwizatorek w Europie, która sama umiejscawia swą działalność w tradycji ruchu Fluxus. Polscy muzycy również pochodzą z bardzo różnych środowisk: tubista Zdzisław Piernik, wiolonczelista Andrzej Bauer oraz skrzypaczka Dagna Sadkowska mają na koncie staranne wykształcenie akademickie i specjalizują się w wykonawstwie współczesnych kompozycji awangardowych. XV Parówek i Thaw (Astipalea) są kojarzeni przede wszystkim z zupełnie podziemnymi działaniami noisowymi; DJ Lenar, Raphael Rogiński, Piotr Bukowski czy Karol Koszniec są zaś związani z warszawską sceną muzyki niezależnej. Andrzej Izdebski od dawna już uważany jest za najbardziej bezkompromisowego improwizatora w Polsce.
Więcej informacji na stronie internetowej: www.plain.pl
|
|